Ο Αρχιεπισκόπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρύσανθος Φιλιππίδης, εκφράζοντας τη θέση της εκκλησίας είπε το δικό του ΟΧΙ στον εχθρό.
Ευλόγησε τα όπλα με την έναρξη του πολέμου το 1940 κι έδωσε το δικό του αγώνα στο πλευρό του ελληνικού λαού, αποφασισμένος να μην σκύψει το κεφάλι στον κατακτητή, όπως είχε μάθει να κάνει σε ολόκληρη τη ζωή του.
Ο ποντιακής καταγωγής, γεννημένος στην Κομοτηνή αγωνιστής Μητροπολίτης Τραπεζούντος και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος Φιλιππίδης, είχε ονομασθεί από τον ποντιακό ελληνισμό ως ο «Άγιος των Ποντίων».
Ευλογεί τα όπλα και τα ελληνικά στρατεύματα
Όταν τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 οι σειρήνες γνωστοποιούσαν την αδόκητη επίθεση της φασιστικής Ιταλίας εναντίον της Πατρίδος μας, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος ο από Τραπεζούντος βρέθηκε αμέσως στις επάλξεις του χρέους απέναντι στο Έθνος και στην Εκκλησία.
Και πρώτα - πρώτα συνέταξε το Διάγγελμα της Ιεράς Συνόδου, στο οποίο, μεταξύ των άλλων, ετονίζοντο και αυτά:
«... Η Εκκλησία ευλογεί όπλα τα ιερά και πέποιθεν, ότι όλα τα τέκνα της Πατρίδος, ευπειθή εις τα κελεύσματα Αυτής και του Θεού, θα σπεύσουν εν μια ψυχή και καρδία να αγωνισθούν υπέρ βωμών και εστιών και της ελευθερίας και τιμής και θα συνεχίσουν, ούτω, την απ’ αιώνων πολλών αδιάκοπον σειράν των τιμίων και ενδόξων αγώνων και θα προτιμήσουν τον ωραίον θάνατον από την άσχημον ζωήν της δουλείας ... Επιρρίψωμεν επί Κύριον την μέριμναν ημών και αυτός θα είναι βοηθός και αντιλήπτωρ εν τη αμύνη κατά της αδίκου επιθέσεως των εχθρών ...».
Παράλληλα, η Ιερά Σύνοδος, σε έκτακτη συνεδρίασή της υπό την προεδρεία του Αθηνών Χρύσανθου έστειλε Εγκύκλιο προς τους Ιεράρχες, τους οποίους καλούσε να αναπέμπουν δεήσεις και ικεσίες «υπέρ υγείας, ενισχύσεως και ευοδώσεως, νίκης και κράτους» των μαχομένων Στρατευμάτων.
Από την πρώτη ημέρα, που ο Έλληνας φαντάρος αποχαιρετούσε το αγαπημένο του σπιτικό για να πάη στο Μέτωπο, ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος στάθηκε πνευματικός πατέρας και στοργικός βοηθός στον ίδιο και στην οικογένειά του. Έτσι σε γράμμα του προς τους ήρωες της Πίνδου και της Βορείου Ηπείρου, έγραφε:
«...Αφήσατε οπίσω πατέρα και μητέρα και γυναίκα και αδελφούς και αδελφάς και υιούς και θυγατέρας, και άραντες επ’ ώμων τον Σταυρόν του Χριστού και της Πατρίδος, απεδύθητε εις τον υπέρ πίστεως και δικαιοσύνης και ελευθερίας αγώνα. Δια της ανδρείας και του αίματός σας γράφετε τας ωραιοτέρας σελίδας της εθνικής και παγκοσμίου ιστορίας. Σας θαυμάζομεν και σας ευλογούμεν».
Το ΟΧΙ του Αρχιεπισκόπου και ο αγώνας του στο πλευρό του ελληνικού λαού
Ο Πρωθιεράρχης της Ελλαδικής Εκκλησίας υψώνει στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών την σημαία της χριστιανικής αγάπης, καλώντας όλους όσοι μπορούσαν να βοηθήσουν και να συμπαρασταθούν στις οικογένειες των στρατευμένων παιδιών της Ελλάδος. Σε ελάχιστο διάστημα δημιουργείται η περίφημη «Πρόνοια των Στρατευομένων», την οποία συγκροτεί ένας ωργανωμένος στρατός δυόμιση χιλιάδων (2.500) και πλέον προσώπων. Γιατροί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί, έμποροι και άλλοι, προσφέρουν αφιλοκερδώς τις καλές τους υπηρεσίες σε εκκρεμείς και επείγουσες οικογενειακές υποθέσεις των Ελλήνων Μαχητών.
Ο Αρχιεπίσκοπος επιστρατεύει και στέλνει στο Μέτωπο ικανούς και φλογερούς κληρικούς, οι οποίοι, με τα κηρύγματα, τις θείες Λειτουργίες, συχνά μέσα στα χιόνια, και την όλη σεμνή τους παρουσία, εμψύχωναν τον μαχόμενο Στρατό μας. Εξ άλλου, τα Χριστούγεννα του 1940, ειδικός κληρικός, απεσταλμένος του Αρχιεπισκόπου, μετέβη στο Μέτωπο και παρέδωσε εκ μέρους του Χρύσανθου στον Στρατηγό Ιωάννη Πιτσίκα αντίγραφο της αρχαίας Βυζαντινής Εικόνας της Παναγίας Γλυκοφιλούσας και Μεγαλόχαρης, μαζί με χρυσούς και αργυρούς σταυρούς «προς προστασίαν» του Στρατού μας. Είναι δε πολύ συγκινητικό ότι σε όλους τους αξιωματικούς και τους οπλίτες του Μετώπου ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος έστειλε την Καινή Διαθήκη και ένα μικρό αντίγραφο (σε σχήμα τσέπης) της εικόνας της Μεγαλόχαρης με την ιδιόγραφη αφιέρωσή του: «νικηταί υπό την σκέπην της Παναγίας».
Να πούμε για τις Παρακλήσεις και τις Δοξολογίες στις οποίες προΐστατο ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος ; Να μιλήσουμε για την εντολή του προς τα Εκκλησιαστικά Συμβούλια της Αρχιεπισκοπής να παραδώσουν τα χρυσά αφιερώματα των Ναών στην Τράπεζα της Ελλάδος και να διατεθή το αντίτιμό τους υπέρ των αναγκών της Αεροπορίας ; Να μιλήσουμε για τις επισκέψεις των τραυματιών στα Νοσοκομεία η στα σπίτια των φονευθέντων ηρώων η για το ότι ήταν πάντα παρών και ευλογούσε τα λαϊκά συσσίτια ; Με όλα αυτά και άλλα, που δεν είναι δυνατόν να περιληφθούν στο κείμενο μιας Εγκυκλίου, ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος έλεγε βροντερό το «ΟΧΙ» του, το «ΟΧΙ» της Εκκλησίας στον Ιταλό επιδρομέα.
Το ΟΧΙ στον Γερμανό κατακτητή
Αξίζει να σημειωθεί ότι αρνήθηκε να ορκίσει την δωσίλογη κυβέρνηση του Γεωργίου Τσολάκογλου, που είχε ορισθεί από τους Γερμανούς το 1941, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Δεν μπορώ να ορκίσω Κυβέρνηση προβληθείσα από τον εχθρό, εμείς γνωρίζουμε ότι τις Κυβερνήσεις τις ορίζει ο λαός ή ο Βασιλεύς.»
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα στις 17 Ιουνίου του 1941, η Κυβέρνηση Τσολάκογλου να δημοσίευσες Νομοθετικό Διάταγμα για τη σύγκληση Μέιζωνος Συνόδου που θα αποφάσιζε για το κύρος της αρχιεπισκοπικής εκλογής του Χρύσανθου και «ουσιαστικά μεθοδευόταν η επαναφορά του Δαμασκηνού στην ηγεσία της Εκκλησίας».
Ο Χρύσανθος σε όλη τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής τήρησε την ίδια εχθρική στάση απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις, ακόμα και όταν του δόθηκε από την Κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη η δυνατότητα να επανέλθει στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, κάτι που απέρριψε.
[Με πληροφορίες από el.wikipedia.org - sfeva.gr - asxetos.gr ]
Τμήμα σύνταξης
Pontos-News.Gr
