Έρχεται το Κουρτουλούς με φαΐ για ουλουνούς, φώναζαν με ενθουσιασμό οι πεινασμένοι Έλληνες την περίοδο της Κατοχής της Ελλάδας απο τους Γερμανούς στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο.
Τμήματα του τουρκικού λαού έδειξαν αλληλεγγύη προς τον δοκιμαζόμενο από την πείνα ελληνικό λαό. Η εκστρατεία που αφύπνισε το πνεύμα αλληλεγγύης του τουρκικού λαού ξεκίνησε από την εφημερίδα «Τζουμχουριέτ» και συνεχίστηκε από όλες τις μεγάλες τουρκικές εφημερίδες.
"Οι Έλληνες μας βοήθησαν στο σεισμό του 1939. Τώρα είναι η σειρά μας να βοηθήσουμε".
Στις 13 Οκτωβρίου 1941 ξεκίνησε το ταξίδι του για τον Πειραιά.
Παράλληλα είχε αρχίσει και η προβολή αιτημάτων για βοήθεια σε τρόφιμα από διάφορες ελληνικές οργανώσεις προς τις αντίστοιχες τουρκικές. Η πρώτη εκδήλωση βοήθειας προήλθε από τους τούρκους δημοσιογράφους προς τους έλληνες συναδέλφους τους.
Βέβαια η τουρκική βοήθεια δεν μπορούσε να είναι μεγάλη, γιατί και ο τουρκικός λαός αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Η βοήθεια
Στις 15 Δεκεμβρίου 1941, κι ενώ ο ελληνικός λαός γνωρίζει το μαρτύριο της πείνας, λόγω της καταλήστευσης των ειδών διατροφής από τις αρχές κατοχής, καταφθάνει στο λιμάνι του Πειραιά το φορτηγό πλοίο «Κουρτουλούς» (Απελευθέρωση ), το οποίο ειχε ενοικιαστεί απο την Τουρκική «Ερυθρά Ημισελήνο» μεταφέροντας βοήθεια στον Ελληνικό λαό, κυρίως σε τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.Οι Βρετανοί, αν και αρχικά δεν ήταν πρόθυμοι να άρουν τον ναυτικό αποκλεισμό της χώρας, τελικά επέτρεψαν την μεταφορά τροφίμων από την Κωνσταντινούπολη στον Πειραιά. Το πρώτο ταξίδι του Κουρτουλούς, που έφερε στις δύο πλευρές του τα σύμβολα της Ερυθράς Ημισελήνου, ξεκίνησε στις 6 Οκτωβρίου του 1941
Το μικρό τουρκικό πλοίο μετέφερε όλο το χειμώνα του 1941-42 διάφορα φορτία στην Ελλάδα. Το «Κουρτουλούς», σύμφωνα με τον ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, ήταν το χειμώνα του '41 η μοναδική αχτίδα φωτός για τους δυστυχισμένους στην Ελλάδα.
Η τουρκική κυβέρνηση είχε επιτρέψει να εξαχθούν στην Ελλάδα 50.000 τόνοι τροφίμων, όμως τελικά έφτασαν μόνο 17.500 τόνοι.
Η διακοπή
Τον Iανουαριο του 1941 το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο απαγόρευσε την περαιτέρω μεταφορά τροφίμων στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να περιέλθουν στο τουρκικό κράτος σημαντικές ποσότητες σιταριού που είχαν συγκεντρωθεί στις αποθήκες της τουρκικής Ερυθράς Ημισελήνου και στο λιμάνι του Γαλατά.
Η βύθιση του Κουρτουλούς
Στις 20 Φεβρουαρίου του 1942, λόγω ισχυρής καταιγίδας στη θάλασσα του Μαρμαρά, έπεσε στα βράχια και βυθίστηκε. Και τα τριαντατέσσερα μέλη του πληρώματος σώθηκαν. Η περιοχή όπου βυθίστηκε το τουρκικό πλοίο ονομάστηκε Κουρτουλούς Μπουρνού(Ακρωτήριο Κουρτουλούς). Η ανθρωπιστική βοήθεια από την Τουρκία στην Ελλάδα συνεχίστηκε με άλλα πλοία μέχρι το 1946.
Ο εντοπισμός του ναυαγίου
Το ναυάγιο του τουρκικού ατμόπλοιου εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ σχετικά με την ιστορία του Κουρτουλούς, από τον ερευνητή Σελτσούκ Κολάι και την ομάδα του. Οι δύτες έβγαλαν ένα κομμάτι ξύλο από το καράβι το οποίο αφού κόπηκε σε δύο κομμάτια, μετατράπηκε σε αναμνηστικές πλακέτες που δόθηκαν στον Έλληνα πρέσβη κ. Γεννηματά και στο ΓΓ του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας κ Αλπογκάν,οι οποίοι με τη σειρά τους τις έδωσαν στα ναυτικά μουσεία των δύο χωρών.
Ο Νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης για το Κουρτουλούς
Η πείνα θερίζει. Στην Αθήνα και τον Πειραιά υπήρχαν μέρες που οι θάνατοι από πείνα έφταναν τις 2.500. Αργότερα με τον ερχομό του τουρκικού πλοίου "Κουρτουλούς" οι θάνατοι μειώθηκαν. Το "Κουρτουλούς" έκανε πέντε ταξίδια από Κωνσταντινούπολη σε Πειραιά, μεταφέροντας τρόφιμα κυρίως όσπρια, ξηρούς καρπούς και ξερά σύκα. Στο έκτο ταξίδι βυθίστηκε. Και εμείς οι Έλληνες το περιμέναμε, κυρία Μέρκελ, να έρθει στον Πειραιά.
Με πληροφορίες από: hellashistory.blogspot.gr-archive.avgi.gr
Τμήμα σύνταξης
Pontos-News.Gr
