Προβληματισμό και ανησυχία σε ολόκληρη την Ευρώπη προκαλεί το ορατό πλέον ενδεχόμενο επικράτησης της ακροδεξιάς στη γαλλική Εθνοσυνέλευση, έστω και χωρίς την απόλυτη πλειοψηφία. Οι Γάλλοι προσέρχονται σήμερα στις κάλπες για τον β’ γύρο των βουλευτικών εκλογών, και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις κερδισμένη αναμένεται να είναι η Εθνική Συσπείρωση (RN) της Μαρίν Λεπέν.
Ο μαγικός… αριθμός για να στεφθεί απόλυτη νικήτρια είναι 289 έδρες. Εάν πράγματι τις λάβει, ο Εμανουέλ Μακρόν είναι υποχρεωμένος να παραδώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον πρόεδρο της RN Ζορντάν Μπαρντελά, περνώντας πλέον σε καθεστώς «συμβίωσης» ή «συγκατοίκησης».
Τι σημαίνει αυτό; Όταν ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός της Γαλλίας προέρχονται από διαφορετικά πολιτικά στρατόπεδα, η εκτελεστική εξουσία είναι μοιρασμένη. Έτσι, η επιτυχία της διακυβέρνησης εξαρτάται ότι το πόσο καλή είναι η μεταξύ τους συνεργασία.
Σε αυτό το «γάμο», το πιο σημαντικό πεδίο δράσης για τον πρωθυπουργό είναι η εσωτερική πολιτική, όπου η κυβέρνηση έχει το πρώτο λόγο. Αντιθέτως, στην εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφαλείας, κυβέρνηση και πρόεδρος μοιράζονται τις εξουσίες, με τον πρόεδρο να είναι αρμόδιος για τις εξωτερικές σχέσεις.
Υπάρχει ενδεχόμενο συνεργασίας;
Ο πρόεδρος Μακρόν επανειλημμένα έχει πει ότι απορρίπτει μεγάλο τουλάχιστον μέρος του προγράμματος της Εθνικής Συσπείρωσης. Όμως είναι μάλλον απίθανο να προσπαθήσει να μπλοκάρει πλήρως μια κυβέρνηση της RN.
Αναγκαστικά και οι δύο πλευρές θα πρέπει να αναζητήσουν έναν κοινό παρονομαστή, με τους αναλυτές να επισημαίνουν ότι το κόμμα της Μαρίν Λεπέν ενδέχεται να προσπαθήσει να φέρει σε δύσκολη θέση τον Εμανουέλ, εξωθώντας τον σε παραίτηση.
Απλή πλειοψηφία
Το άλλο σενάριο είναι οι εκλογείς να δώσουν απλή πλειοψηφία στο RN. Σε αυτή την περίπτωση το τοπίο θολώνει πολύ. Ο Ζορντάν Μπαρντελά έχει δηλώσει ότι θα αρνηθεί την πρωθυπουργία αν νικήσει χωρίς να έχει την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση.
Την ίδια ώρα, ο Εμανουέλ Μακρόν διαβεβαιώνει τους πολίτες ότι δεν θα δεχτεί να σχηματίσει κυβέρνηση με την Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν-Λικ Μελανσόν.
Αν κανένας πολιτικός συνασπισμός δεν είναι σε θέση να συγκεντρώσει τις απαιτούμενες 289 έδρες, τότε ουσιαστικά μπλοκάρεται η δημιουργία κυβέρνησης. Ο πρόεδρος της Γαλλίας δεν μπορεί να προχωρήσει σε διάλυση του Κοινοβουλίου, καθώς το Σύνταγμα προβλέπει περίοδο διαβουλεύσεων και αναμονή ενός έτους.
Δεν είναι αυτή τη στιγμή σαφές πώς θα αντιδράσουν όλα τα κόμματα σε περίπτωση μη επίτευξης της απόλυτης πλειοψηφίας στην Εθνοσυνέλευση. Μόνο για την Μαρίν Λεπέν είναι γνωστό ότι σε αυτό το ενδεχόμενο προκρίνει νέα προσφυγή στις κάλπες.
Έτσι, φαίνεται ότι πολλά θα εξαρτηθούν από την πολιτική δυναμική που θα σχηματιστεί μετεκλογικά, αφού ούτως ή άλλως δεν υπάρχει συνταγματική πρόβλεψη που να εξαναγκάζει σε παραίτηση τον πρόεδρο.
Στα πιθανά ενδεχόμενα αυτού του σεναρίου περιλαμβάνεται και μια υπερκομματική κυβέρνηση τεχνοκρατών, για την οποία ωστόσο δεν υπάρχει προηγούμενο στην 5η Γαλλική Δημοκρατία.
Επίσης, ο Εμανουέλ Μακρόν θα μπορούσε να επικαλεστεί το άρθρο 16 του Συντάγματος, το οποίο παρέχει στον πρόεδρο έκτακτες εξουσίες σε καταστάσεις κρίσης, για να διασφαλιστεί η συνέχεια του κράτους. Σε αυτήν την περίπτωση, δίνεται η δυνατότητα να ψηφίζει νόμους και να εκδίδει διατάγματα χωρίς την έγκριση της Εθνοσυνέλευσης.
Ωστόσο, αναλυτές θεωρούν ότι αυτή η προοπτική δεν αποτελεί ρεαλιστική επιλογή για τον πρόεδρο, αφού μια διακυβέρνηση αποκλειστικά με διατάγματα θα έθετε τη Γαλλία σε καθεστώς μόνιμης κρίσης.