Μπορεί η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ να είναι το βασικό ζήτημα στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, ωστόσο οι ηγέτες των χωρών-μελών σήμερα και αύριο αναμένεται να συζητήσουν και για το Μεσανατολικό, με φόντο και την κλιμάκωση με το Ιράν.
«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πρέπει να καταδικάσει αλλά και να στείλει μήνυμα ενότητας, προτρέποντας όλα τα μέρη να επιδείξουν τη μέγιστη δυνατή αυτοσυγκράτηση, να σεβαστούν το διεθνές δίκαιο και να αποφύγουν ενέργειες που μπορεί να αυξήσουν τις εντάσεις. Πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση στον Λίβανο, αναγνωρίζοντας τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζει και να επαναλάβουμε την ισχυρή υποστήριξή μας σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή», αναφέρει ο Σαρλ Μισέλ στην επιστολή του προς τους ηγέτες.
Υπενθυμίζει δε ότι δέσμευση των Ευρωπαίων είναι να εργαστούν «με τους εταίρους για τον τερματισμό της τραγικής κρίσης στη Γάζα με άμεση κατάπαυση του πυρός και απελευθέρωση ομήρων», και σημειώνει το πόσο επείγον είναι να αυξηθεί η ανθρωπιστική βοήθεια που φτάνει στους Παλαιστίνιους.
Όσον αφορά στην Τουρκία, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αναφέρει ότι η «στρατηγική συζήτηση», «θα πλαισιωθεί από το στρατηγικό μας ενδιαφέρον για την ανάπτυξη μιας σχέσης συνεργασίας και αμοιβαία επωφελούς σχέσης. Η ενίσχυση αυτής της σχέσης θα πρέπει επίσης να συμβάλει στην προώθηση ενός σταθερού και ασφαλούς περιβάλλοντος στην Ανατολική Μεσόγειο. Σύμφωνα με την προσέγγισή μας, το έργο μας σε αυτό το θέμα θα πρέπει να προωθηθεί με σταδιακό, αναλογικό και αναστρέψιμο τρόπο».
Τη Σύνοδο Κορυφής θα απασχολήσει και ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία, και ιδίως οι ρωσικές επιθέσεις σε αμάχους και κρίσιμες υποδομές, συμπεριλαμβανομένου του ενεργειακού τομέα. «Αυτά υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη εντατικοποίησης της παροχής στρατιωτικής μας βοήθειας, ιδίως των δυνατοτήτων αεράμυνας», αναφέρεται στην επιστολή.
Τέλος, για το βασικό θέμα ο Σαρλ Μισέλ λέει: «Μια νέα συμφωνία ανταγωνιστικότητας και μια νέα προοπτική έχουν καθυστερήσει πολύ. Αυτή η ισχυρή και επείγουσα απάντηση είναι υψίστης σημασίας για τη διασφάλιση της ευημερίας μας και της παγκόσμιας ηγεσίας μας. Ουσιαστικά, πρέπει να γεφυρώνουμε συλλογικά το χάσμα ανάπτυξης και καινοτομίας σε σχέση με τους παγκόσμιους ομολόγους μας και να προστατεύσουμε την οικονομική, βιομηχανική και τεχνολογική μας βάση».