Την αποδοτικό των… απαρχαιωμένων τεχνικών φαίνεται ότι προτιμούν οι κάτοικοι στα ορεινά του νομού Τραπεζούντας στη σημερινή Τουρκία, διατηρώντας ουσιαστικά την ποντιακή παράδοση, όπως φαίνεται και στο βίντεο:
Τον Κούντορον, δηλαδή τον Φεβρουάριο, παραδοσιακά οι γεωργοί «λίχτρευαν» τα χωράφια, τα προετοίμαζαν δηλαδή για τις καλλιέργειες.
Ο Άνθιμος Παπαδόπουλος στο Ιστορικόν λεξικόν της ποντικής διαλέκτου αναφέρει ότι το ρήμα λιχτρεύω χρησιμοποιείται (από τους ελληνόφωνους) σε Τραπεζούντα και Χαλδία και σημαίνει οργώνω με τη λίχτρεν, αλλά και σκάβω.
Η (ε)λίχτρε (λίχτρα στη Χαλδία) είναι ένα οδοντωτό γεωργικό εργαλείο το οποίο με τη βοήθεια των ποδιών μπαίνει κάθετα και βαθιά στο χώμα. Η λέξη ίσως να προέρχεται από το αρχαίο ουσιαστικό λίστρον, που σημαίνει σκαπάνη. Στην οφίτικη διάλεκτο το εργαλείο ονομάζεται λιχτρί, ενώ στην Κερασούντα αναγνωρίζεται ως λιχτρομάκελλον.
Μάλιστα ο Άνθιμος Παπαδόπουλος έχει διασώσει και το εξής δίστιχο:
Επέρα λιχτρομάκελλον κ’ εγώ ‘ς σον Άδ’ επήγα,
ελίχτρεψα κ’ εγρίζεψα και την αγάπη μ’ εύρα
δηλαδή «Πήρα το λιχτρομάκελλο και πήγα στον Άδη, έσκαψα και την αγάπη μου βρήκα». Η λέξη εγρίζεψα προέρχεται από το ρήμα γριζεύω (=εκριζεύω).
