Η συνεργασία του με πολλά και πολύ γνωστά ονόματα από το χώρο του ποντιακού τραγουδιού αποτελεί τη μεγαλύτερη –μέχρι στιγμής– καλλιτεχνική παρακαταθήκη του 34χρονου λυράρη Δημήτρη Ξενιτόπουλου, ο οποίος έχει καταφέρει με τη δουλειά και το ταλέντο του να θεωρείται ως ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της γενιάς του.
Ο Δημήτρης Καρασαββίδης, τον οποίο χαρακτηρίζει ως τον μακροβιότερο συνεργάτη του, ο Στάθης Παυλίδης, ο Βασίλης Τοπαλίδης, ο πεθερός του Στάθης Νικολαΐδης, αλλά και οι Χρήστος Παπαδόπουλος, Γιώργος Σιδηρόπουλος, Κώστας Θεοδοσιάδης, Αλέξης Παρχαρίδης, είναι μερικοί από τους τραγουδιστές με τους οποίους έχουν συμπορευθεί μουσικά.
«Παρά το γεγονός ότι από φοιτητής ακόμα ασχολούμουν επαγγελματικά με τη μουσική, δεν είχα πολλές εμφανίσεις στον ποντιακό καλλιτεχνικό χώρο. Ο κύκλος μου άνοιξε ξαφνικά και ήρθαν όλα μαζί. Το 2009, την ημέρα που γνώρισα τον Δημήτρη Καρασαββίδη για να συνεργαστώ μαζί του, με πήρε τηλέφωνο και ο Στάθης Νικολαΐδης για συνεργασία. Αμέσως ακολούθησαν πολλές ακόμα. Δόξα τω θεώ συνεργάστηκα με πολλούς γνωστούς τραγουδιστές, οι οποίοι άφησαν το στίγμα τους στον ποντιακό χώρο. Είμαι ευγνώμων», λέει στο pontosnews.gr ο Δημήτρης Ξενιτόπουλος.
Αιώνιος ήχος και ήχος υφαντός
Ταξίδι στον αιώνιο ήχο λέγεται το τελευταίο CD του Δημήτρη Ξενιτόπουλου, στο οποίο τραγουδάει η σύζυγός του Πέλα Νικολαΐδου και κυκλοφόρησε το περασμένο καλοκαίρι. Είναι παραγωγής της Ένωσης Ποντίων Καλαμαριάς και αποτελείται από πολύ γνωστά παραδοσιακά τραγούδια, τα οποία είναι δοσμένα, όπως λέει ο Δημήτρης Ξενιτόπουλος, από μία διαφορετική οπτική γωνιά, με λίγο περισσότερο σύγχρονους ήχους.
Στο δίσκο περιλαμβάνονται οκτώ τραγούδια. Ξεχωρίζουν τα: «Αητέντς επαραπέτανεν», «Η κόρ’ επήεν σο παρχάρ», «Σουμέλα λέν’ την Παναγιάν» και «‘Πάρθεν η Ρωμανία».
Παράλληλα, ο Δημήτρης Ξενιτόπουλος ετοιμάζεται να ολοκληρώσει μέσα στο καλοκαίρι τη διασκευή δύο τραγουδιών άλλων καλλιτεχνών, τα οποία θα ανεβάσει στο YouTube. Ήδη έχει επιλέξει το ένα, πρόκειται για το «Εγώ παρηγορώ σε» του Χρήστου Παπαδόπουλου.
«Μ’ αρέσουν πολύ οι παραδοσιακοί σκοποί και θέλω κι εγώ να συνεισφέρω από την πλευρά μου, όσο μπορώ, στην περαιτέρω ανάδειξή τους. Στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνεται ένα CD που έκανα με παραδοσιακούς σκοπούς, στο οποίο τραγουδάει ο Αντώνης Πηλαλίδης. Οι σκοποί είναι παλαιοί, αλλά οι στίχοι είναι σημερινοί, σύγχρονων δημιουργών. Το CD ονομάζεται Ήχος Υφαντός και αποτελεί συμπαραγωγή της Ένωσης Ποντίων Πολίχνης, της Μέριμνας Ποντίων Κυριών Ωκεανίας και του Συλλόγου Ποντίων Νυρεμβέργης. Περιλαμβάνει οκτώ τραγούδια και είναι συλλεκτικό, καθώς βγήκε σε μόλις 200 αντίτυπα και μοιράστηκε μόνο σε φορείς», τονίζει.
Από μαθητής στο στούντιο
Μαθητής λυκείου ήταν ακόμα ο Δημήτρης Ξενιτόπουλος όταν μπήκε στο στούντιο προκειμένου να συμμετάσχει στην πρώτη του δισκογραφική δουλειά. Ήταν το 2006 και έπαιξε στο δίσκο που τραγούδησε ο Γιάννης Χριστοδουλίδης Θεριάν’τς και Παρχαρέ’τς.
«Ήμουν σε πολύ μικρή ηλικία και αυτό ήταν κάτι ιδιαιτέρως σημαντικό για μένα, ένα τεράστιο βήμα. Δεν είχα καμία σχέση μέχρι τότε με το στούντιο. Με πήραν από το σχολείο και με έβαλαν στο στούντιο να παίξω… Αυτό με ωφέλησε πάρα πολύ κι ευχαριστώ θερμά τον Γιάννη Χριστοδουλίδη που με βοήθησε», σημειώνει.
Στη συνέχεια ξεκίνησε να φοιτά στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής, στην Άρτα, όπου σπούδασε μουσικολογία. Για το λόγο αυτό είχε πολύχρονο κενό αναφορικά με τη δισκογραφία.
Το επόμενο CD του ήταν ένα live, το 2015 με την Πέλα Νικολαΐδου, για ν’ ακολουθήσει μία ακόμα συνεργασία μαζί της, το 2018 το ‘Σην πόρτα μ’ αηδονόπον. Το 2020 κυκλοφόρησε ένα ακόμα CD με δική του μουσική και επιμέλεια, το Τη ψης παραπονέματα. Στη φωνή ένας νέος τραγουδιστής, ο Κώστας Καλούσης.
Ο Δημήτρης Ξενιτόπουλος έχει και πολλές συμμετοχές σε δίσκους συναδέλφων του, όπως για παράδειγμα σε δουλειά του Γιάννη Ιωαννίδη, όπου έπαιξαν μαζί λύρα σε όλα τα τραγούδια και οι Λάζος Ιωαννίδης και Μπάμπης Κεμανετζίδης.
Ο τομέας με τον οποίο ασχολήθηκε για πάρα πολλά χρόνια, και συνεχίζει να ασχολείται, είναι αυτός της παράδοσης μαθημάτων λύρας. Εδώ και 15 χρόνια διδάσκει σε διάφορα ιδιωτικά και δημόσια ωδεία ανά την Ελλάδα (Ιωάννινα, Άρτα, Πρέβεζα, κτλ.), και κυρίως της Θεσσαλονίκης – από τα… χέρια του έχουν περάσει εκατοντάδες μαθητές.
«Σ’ αυτή τη φάση της ζωής μου δεν στοχεύω να ανοίξω δικό μου ωδείο, διότι ο χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος. Ωστόσο δεν αποκλείω τίποτα για το μέλλον», λέει στο pontosnews.gr.
Από το Αλατσάχ της Αργυρούπολης
Από το Αλατσάχ της Αργυρούπολης του Πόντου έλκεται η καταγωγή και των δύο γονιών του Δημήτρη Ξενιτόπουλου, ο οποίος γεννήθηκε στις 17 Ιουνίου 1988 στη Θεσσαλονίκη.
Ξεκίνησε μαθήματα λύρας στα 11 δίπλα στον Μιχάλη Καλιοντζίδη, ενώ στα 13 του γράφτηκε σε ωδείο όπου παρακολούθησε, μεταξύ άλλων, κλασικές σπουδές και πήρε πτυχίο στην Αρμονία.
«Η μητέρα μου είναι καλλίφωνος και για ν’ ασχοληθώ με τη λύρα ίσως με επηρέασε το γεγονός ότι στο σπίτι μου ακούγαμε πολύ συχνά ποντιακή μουσική και οικογενειακώς συμμετείχαμε σε γλέντια και σε άλλες ποντιακές εκδηλώσεις. Επίσης, ο παππούς από την πλευρά της μητέρας μου ήταν ερασιτέχνης κατασκευαστής λύρας», αναφέρει.
Σε ό,τι αφορά το μέλλον της ποντιακής μουσικής, ο Δημήτρης Ξενιτόπουλος εμφανίζεται πολύ αισιόδοξος. Όπως λέει στο pontosnews.gr, βλέπει σήμερα να ασχολούνται με τη μουσική, το χορό και γενικά τον ποντιακό χώρο άνθρωποι μορφωμένοι, καταρτισμένοι και με τεκμηριωμένη άποψη.
«Δεν αντιμετωπίζουν τίποτα με επιπολαιότητα. Προσέχουν πολύ στιχουργικά, ενορχηστρωτικά και δίνουν μεγάλη σημασία στην καλαισθησία. Πάντοτε θα υπάρχουν διάφορα κακώς κείμενα, αλλά θέλω να σταθώ στα θετικά. Πιστεύω ότι όλο αυτό θα μας οδηγήσει ένα βήμα παραπέρα. Αρκεί στόχος μας να είναι ο σεβασμός της παράδοσης. Αυτήν που μας κληροδότησαν οι παλαιότεροι, να τη συνεχίσουμε και να το κάνουμε αυτό με σεβασμό», καταλήγει.
Ρωμανός Κοντογιαννίδης