Από το αρχαίο αγωγός (=αρχηγός, οδηγός) και το δαταγός (=αυτός που διατάσσει, ο διευθυντής) προκύπτει η λέξη δαταγωγός της ποντιακής διαλέκτου, σύμφωνα με το Αρχείον Πόντου. Το λήμμα περιλαμβάνεται στο λεξικό του Άνθιμου Παπαδόπουλου.
Η λέξη δαταγωγός χρησιμοποιούνταν σε Κερασούντα, Τραπεζούντα και Χαλδία.
Σημαίνει αυτόν που διατάσσει, διευθύνει, εξού και η παροιμία: Χίλ’ δαταγωγοί, κ’ ένας νοικοκυρά, που σημαίνει ότι η διοίκηση μιας καλής νοικοκυράς είναι ανώτερη και προτιμητέα από τις διαταγές αλληλοσυγκρουόμενων ή αφρόνων.
Επίσης, με την ίδια λέξη περιγράφεται και ο τελετάρχης του γάμου.