Την ώρα, που σε πολλές γωνιές του πλανήτη το καθημερινά γεμάτο πιάτο στο τραπέζι δεν είναι δεδομένο ή για την ακρίβεια μπορεί να είναι και δυσεύρετο, εκατομμύρια τόνοι φαγητού απορρίπτονται κάθε χρόνο στα σκουπίδια.
Νέα μελέτη επιστημόνων των Ηνωμένων Εθνών κατέληξε στο συμπέρασμα πως, το 2019, περίπου 931 εκατομμύρια τόνοι φαγητού ή αλλιώς το 17% της συνολικής ποσότητας τροφίμων, διαθέσιμων στους καταναλωτές παγκοσμίως, κατέληξαν στα σκουπίδια των νοικοκυριών, των εστιατορίων και άλλων υπηρεσιών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της αρμόδιας υπηρεσίας του ΟΗΕ, του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), το 61% των πεταμένων τροφίμων προήλθε από τα νοικοκυριά, το 26% από τις διάφορες υπηρεσίες τροφίμων και το 13% από τα καταστήματα εστίασης.
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η σπατάλη με βάση τα στοιχεία της έρευνας, είναι μεγαλύτερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο.
Εκτιμάται ότι ανά άτομο, σε ετήσια βάση, πετιούνται από τα ελληνικά νοικοκυριά 142 κιλά διαθέσιμου φαγητού που δεν καταναλώνεται, καθώς, επίσης, άλλα επτά κιλά ανά κεφαλή κάθε χρόνο από τον τομέα της εστίασης.
Το πρόβλημα επηρεάζει πλούσιες και φτωχές χώρες. Τα απόβλητα τροφίμων θεωρούνταν ως πρόβλημα που πλήττει κυρίως τις πλούσιες χώρες. Ωστόσο, η έκθεση του ΟΗΕ διαπίστωσε ότι τα επίπεδα των αποβλήτων ήταν εκπληκτικά παρόμοια σε όλα τα έθνη, αν και τα δεδομένα είναι λιγοστά στις φτωχότερες χώρες.
Η νέα έκθεση «Food Waste Index Report 2021» του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP) αποκαλύπτει ακόμη πως τα νοικοκυριά χρεώνονται την μεγαλύτερη ευθύνη αφού πετούν σχεδόν το 11% των συνολικά διαθέσιμων για κατανάλωση τροφίμων ή 569 εκατομμύρια τόνους. Για παράδειγμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο διαθέτει μερικά από τα καλύτερα δεδομένα, τα βρώσιμα απόβλητα αντιπροσωπεύουν περίπου οκτώ γεύματα ανά νοικοκυριό κάθε εβδομάδα.
Η έκθεση του ΟΗΕ περιλαμβάνει επίσης δεδομένα σχετικά με τα απόβλητα τροφίμων σε εστιατόρια και καταστήματα, με 17% του συνόλου των τροφίμων να απορρίπτονται.
Κάποιο ποσοστό χάνεται στα αγροκτήματα και στις αλυσίδες εφοδιασμού, πράγμα που σημαίνει ότι συνολικά το ένα τρίτο των τροφίμων δεν τρώγεται ποτέ.
Αυτή η σπατάλη έχει –εκτός από τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις– και μία περιβαλλοντική διάσταση, καθώς εν μέσω κλιματικής αλλαγής περίπου το 8% με 10% των παγκόσμιων εκπομπών «αερίων του θερμοκηπίου» σχετίζονται με την τροφή που δεν καταναλώνεται.
Η σπατάλη και η απώλεια τροφίμων προκαλούν περίπου το 10% των εκπομπών που οδηγούν στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης για το κλίμα και η εντατική γεωργία αποτελεί βασική αιτία της κρίσης βιοποικιλότητας και της παγκόσμιας ρύπανσης.
Εάν τα απόβλητα τροφίμων ήταν μια χώρα, θα είχαν την τρίτη υψηλότερη εκπομπή μετά μόνο τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Οι ερευνητές είπαν βέβαια ότι κανείς δεν αγόρασε τρόφιμα με την πρόθεση να τα πετάξει και ότι μικρές ποσότητες που απορρίπτονται κάθε μέρα μπορεί να φαίνονται ασήμαντες. Ως εκ τούτου, η αύξηση της ευαισθητοποίησης των ανθρώπων για τα απόβλητα ήταν βασική, ανέφεραν οι ερευνητές.
Με περίπου 690 εκατομμύρια ανθρώπους να υποφέρουν από πείνα το 2019, αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά φέτος λόγω της πανδημίας Covid-19, αλλά και με τρία δισεκατομμύρια ανθρώπους να μην έχουν την οικονομική δυνατότητα για μία υγιεινή διατροφή, η μελέτη επισημαίνει ότι οι καταναλωτές πρέπει να μειώσουν δραστικά τα φαγητά που πετάνε, κυρίως στο σπίτι τους.
- Με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ και τη βρετανική εφ. The Guardian.