Επέστρεψε ξανά στην κρίση του δικαστικού συμβουλίου του Πρωτοδικείου Βόλου το θέμα της χορήγησης της άδειας στο μέλος της 17Ν Δημήτρη Κουφοντίνα, μετά την αναίρεση του Αρείου Πάγου στο βούλευμα που δεν είχε εγκρίνει την έβδομη άδεια. Πλέον, το δικαστικό συμβούλιο Βόλου θα πρέπει με νέα σύνθεση να αποφασίσει εάν θα δώσει άδεια στον πολυισοβίτη, καθώς καλείται να κρίνει εάν εκτός από τις τυπικές προϋποθέσεις πληροί και τις ουσιαστικές.
Το ΣΤ’ Τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε σήμερα ότι και όσοι έχουν καταδικαστεί σε τουλάχιστον μία φορά ισόβια, έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν τακτικές άδειες.
Ενδεικτικά, στο υπ’ αριθμ. 1001/2019 βούλευμα του Αρείου Πάγου αναφέρεται ότι «η θέση αυτή του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, η οποία φαίνεται να εδράζεται στη γραμματική διατύπωση του άρθρου 55 παρ. 1 του Σωφρονιστικού Κώδικα, είναι εσφαλμένη σύμφωνα και με τα όσα αρχικώς εξετέθησαν στις αρχικές σκέψεις της παρούσης αποφάσεως, καθώς πρέπει να σημειωθεί ότι ο νομοθέτης, στο αφηρημένο επίπεδο της κατάστρωση διάταξης νόμου, χρησιμοποιεί πάντοτε τον ενικό αριθμό, χωρίς αυτό να υποδηλώνει ότι η εφαρμογή του εξαντλείται στην άπαξ πραγμάτωση του σχετικού κανόνα».
Ακόμη, οι δικαστές υιοθέτησαν την εισήγηση της εισαγγελέως του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η οποία την Παρασκευή είχε ασκήσει αναίρεση στο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών του Βόλου που δεν χορήγησε άδεια στον Κουφοντίνα, αφού είχε την άποψη ότι και εκείνος πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις του νόμου για να πάρει άδεια.
Επίσης, οι αρεοπαγίτες αναφέρουν ότι το Δικαστικό Συμβούλιο του Βόλου «θα έπρεπε, αφ’ ότου δέχτηκε πως κατά τη νομική του άποψη δεν συνέτρεχε η πλήρωση της τυπικής προϋποθέσεως για χορήγηση τακτικής άδειας, να δεχτεί την προσφυγή του εισαγγελέως και να απορρίψει τύποις την από 30.4.2019 αίτηση του ως άνω κρατούμενου, και, αφού δεν συνέτρεχε, κατά την άποψή του, η τυπική προϋπόθεση, να μην προχωρήσει στην εξέταση των ουσιαστικών και υποθέσεων της χορήγησης τακτικής άδειας».
Παράλληλα, επισημαίνει ότι «το συμβούλιο προχώρησε στην εξέταση των ουσιαστικών προϋποθέσεων και δέχτηκε ότι δεν συνέτρεχαν ούτε αυτές, στηριζόμενο κυρίως στο ότι ο κρατούμενος δήλωσε ενώπιον του αυτολεξεί, μεταξύ άλλων: ‘Να πιάσουμε το κόκκινο νήμα της αντίστασης […] αμφισβήτησα ένοπλα το κρατικό μονοπώλιο (της βίας), γι’ αυτό καταδικάστηκα’.
»Το συμβούλιο εν προκειμένω δέχεται αφενός μεν ότι στην έννοια του σωφρονισμού δεν περιλαμβάνεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ιδεολογική μεταστροφή του κατάδικου, στη συνέχεια όμως αντιφατικά δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει στάση ζωής και να μεταμεληθεί, αλλά εμμένει στην άποψή του περί ένοπλης ανατροπής του κρατικού μονοπωλίου της βίας και άρα καθιστά εναργές ότι ευκαιρίας δοθείσης δεν αποκλείεται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις ιδιαίτερες απαξίας».
Όπως εξηγούν οι αρεοπαγίτες, «το προσβαλλόμενο βούλευμα δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά κατά τη διάρκεια της κράτησής του, έχει δείξει καλή διαγωγή, έχει λάβει έξι τακτικές άδειες, των οποίων έκανε καλή χρήση, αλλά δεν περιλαμβάνει περιστατικά κακής χρήσης κατά τη διάρκεια των αδειών αυτών, περιοριζόμενο στην παραδοχή ότι «κατά τη διάρκεια της προηγούμενης άδειας του έκανε αμέριμνος περίπατο στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα επέτρεψε να ληφθούν και να δημοσιευθούν φωτογραφίες του, σε σημεία πλησίον εκείνων που δολοφονήθηκαν συγκεκριμένα θύματα του συμπεριφορά όλως προκλητική, που καταδεικνύει έμπρακτα πέραν πάσης αμφιβολίας την έλλειψη σεβασμού στην μνήμη των θυμάτων’».
- Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Παν. Τσιμπούκης.