Θεαματικά «μπήκε» η φετινή άνοιξη χάρη σε μια σπάνια σύμπτωση, καθώς η εαρινή ισημερία, τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, σχεδόν συνέπεσε με την τρίτη και τελευταία υπερσελήνη του έτους, που συνέβη λίγο αργότερα το ίδιο βράδυ (στις 03:43 ώρα Ελλάδας της Πέμπτης). Εκτιμάται ότι η προηγούμενη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν το 1905, ενώ δεν αναμένεται να ξανασυμβεί έως το 2144, σύμφωνα με τη βρετανική Guardian.
Με την εαρινή ισημερία ξεκίνησε και επίσημα η άνοιξη του 2019 στην Ελλάδα και γενικότερα στο βόρειο ημισφαίριο. Από εδώ και πέρα η μέρα θα μεγαλώνει συνεχώς σε βάρος της νύχτας έως το θερινό ηλιοστάσιο.
Οι ισημερίες καθορίζουν την έναρξη της άνοιξης και του φθινοπώρου, ενώ τα ηλιοστάσια προσδιορίζουν την έναρξη του καλοκαιριού και του χειμώνα. Για μια ακόμη χρονιά φέτος θα συνεχιστεί η ανεπαίσθητη συρρίκνωση της διάρκειας της άνοιξης, η οποία θα είναι πιο σύντομη κατά σχεδόν ένα λεπτό της ώρας σε σχέση με πέρυσι. Εδώ και χιλιάδες χρόνια η άνοιξη μικραίνει στο βόρειο ημισφαίριο, και ό,τι χάνει, το κερδίζει σε διάρκεια το καλοκαίρι.
Όσον αφορά την υπερπανσέληνο, συμβαίνει όταν υπάρχει πανσέληνος και ταυτόχρονα η τροχιά του φεγγαριού το φέρνει πιο κοντά στη Γη (περίγειο), με αποτέλεσμα ο δορυφόρος του πλανήτη μας να φαίνεται μεγαλύτερος και πιο φωτεινός από ό,τι συνήθως. Φέτος είχαν προηγηθεί άλλες δύο υπερπανσέληνοι, στις 21 Ιανουαρίου και 19 Φεβρουαρίου.
(Φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Ευάγγελος Μπουγιώτης)
Η Σελήνη ακολουθεί ελλειπτική τροχιά, και η απόσταση της από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή. Η μέση απόσταση Γης-Σελήνης είναι περίπου 384.400 χιλιόμετρα, αλλά αυξάνεται κατά 5% περίπου στο απόγειο και μειώνεται κατά 5% στο περίγειο. Ο όρος υπερσελήνη ή σούπερ Σελήνη δεν είναι επιστημονικός, αλλά μάλλον δημιουργήθηκε από αστρολόγους.
- Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Παύλος Δρακόπουλος
