Ο Γιώργος Ταξίδης, ο εικαστικός που αφηγείται ιστορίες, συστήνεται στη Νέα Υόρκη

Θα μπορούσαν να είναι πρόσωπα που έχουν βγει μέσα από τα ασπρόμαυρα φιλμ των οικογενειακών φωτογραφιών. Πρόσωπα καθημερινά, άλλοτε σκυθρωπά, άλλοτε σοβαρά, άλλοτε με μια υποψία χαμόγελου. Πρόσωπα οικεία, αγαπημένα, που κουβαλούν τη δική τους ιστορία, μικρή ή μεγάλη, ηρωική ή όχι, αλλά σημαντική σε κάθε περίπτωση. Τα πρόσωπα αυτά «ανήκουν» στον Γιώργο Ταξίδη και, παρόλο που ο ίδιος καλλιτεχνικά δεν περιορίζεται σε αυτά, ο θεατής έχει την αίσθηση ότι είναι το σήμα κατατεθέν του.

Ο ταλαντούχος κύριος Ταξίδης, αν και εικαστικός, είναι ένας εξαιρετικός αφηγητής, μιας και μπορεί με ένα «απλό» μολύβι να αφηγηθεί μια ολόκληρη ιστορία.

Μια ιστορία που… βοήθησε να ειπωθεί είναι αυτή του «Βρες τους πρόσφυγες συγγενείς σου από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη», του θέματος του pontosnews.gr με τις λίστες της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών. Η φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο είναι το έργο του «Οικογενειακή αναμνηστική φωτογραφία», το οποίο αποτελεί και το κεντρικό κομμάτι στην πρώτη ατομική του έκθεση στη Νέα Υόρκη που θα εγκαινιαστεί στις 22 Μαρτίου.

«Πρόκειται για ελαιογραφία που απεικονίζει την κηδεία ενός παιδιού, και γύρω του είναι οι γονείς, συγγενείς και φίλοι», λέει στο pontosnews.gr ο Γιώργος Ταξίδης. Έμπνευση ήταν μια οικογενειακή φωτογραφία και κάπως έτσι στον καμβά μεταφέρθηκαν οι γονείς της γιαγιάς του δημιουργού, «οι οποίοι είχαν χάσει εννέα παιδιά, μαζί με αυτό που απεικονίζεται στο έργο».

Ο Γιώργος Ταξίδης κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του κεντρικού έργου της έκθεσής του (φωτ.: αρχείο Γιώργου Ταξίδη)

Ο Γιώργος Ταξίδης συμπληρώνει για την ιστορία πίσω από το κεντρικό έργο της έκθεσης: «Μετά την “Ελένη” (το όνομα του παιδιού) γεννήθηκε η γιαγιά μου. Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η χρήση της φωτογραφικής μηχανής γι’ αυτό το σκοπό. Η λέξη μνήμα συγγενεύει με τη λέξη μνήμη και μνημόσυνο. Ακόμα προφανώς και στις άσχημες πτυχές της ζωής οι άνθρωποι ήθελαν να κρατήσουν κάτι στη μνήμη», εξηγεί, και τονίζει ότι μέσα από το πινέλο του και το χρόνο που πέρασε για να αποτυπώσει το κάθε πρόσωπο είναι σαν να γνώρισε συγγενείς που έχουν πλέον χαθεί.

Από τη Δράμα και τη Θεσσαλονίκη στη Νέα Υόρκη
Ο Γιώργος Ταξίδης γεννήθηκε πριν από 32 χρόνια στη Δράμα σε οικογένεια Ποντίων – ο ίδιος μεγάλωσε με κειμήλιο ένα έγγραφο που διέσωσαν οι παππούδες του από το Καρς, το οποίο στα ρωσικά γράφει «Βοήθεια στους πρόσφυγες Έλληνες». Απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθώς και του Facultad de Bellas Artes της Μαδρίτης, στις «αποσκευές» του έχει ήδη αρκετά βραβεία.

Από το 2017 κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη Νέα Υόρκη, στο New York Academy of Art. Η πρώτη του ατομική έκθεση έχει τίτλο «ἀπόλλυμαι», θα φιλοξενηθεί στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας, και περιλαμβάνει 21 έργα, από τα οποία τα 19 δημιουργήθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια και είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζονται στο κοινό. Τα περισσότερα είναι σε χαρτί, κάποια ελαιογραφίες σε καμβά, ενώ στην έκθεση περιλαμβάνονται μία εγκατάσταση με χώμα και κάποια χαρακτικά τυπώματα.

Όπως αναφέρεται στο δελτίο Τύπου που έγραψε η Φανή Αποστόλου και επιμελήθηκε ο Χρίστος Φαράκλας, το «ἀπόλλυμαι» αναφέρεται στη γενικότερη έννοια της απώλειας, καθώς και στην ιδέα του προσωπικού χαμού.

«Η απώλεια γεννά την επιθυμία για αναπλήρωση του κενού που αφήνει ο χαμός. Σε τέτοιες περιπτώσεις η μνήμη υπηρετεί την ανάγκη της αναπλήρωσης του κενού. Η έκθεση ανακαλεί μνήμες οικογενειακών καταβολών, αλλά και αγαπημένων προσώπων που κατά τη μετακίνησή τους από την παλιά στη νέα πατρίδα συχνά δεν κρατούσαν τίποτα άλλο που να τους συνδέει με τις ρίζες τους παρά μια χούφτα χώμα και μια εικόνα», σημειώνει ο Γιώργος Ταξίδης.

«Όπου κι αν πάω αυτά που με ακολουθούν είναι οι ιστορίες»
Ο Έλληνας εικαστικός δηλώνει ότι όπου και να πάει αυτά που τον ακολουθούν είναι οι ιστορίες. «Δεν βίωσα τον ξεριζωμό που βίωσαν οι παππούδες μου. Εκείνοι έφυγαν από τον τόπο τους λόγω πολέμου, οι γονείς μου για επαναπατρισμό, και εγώ, όπως και άλλοι 400.000 νέοι, για μια Ιδέα. Η ιδέα του να σπουδάσεις, να δημιουργήσεις, να τολμήσεις και πολλά άλλα που ο καθένας έχει ως προτεραιότητες», αναφέρει.

Η εγκατάσταση με χώμα που περιλαμβάνεται στην έκθεση (φωτ.: Γιώργος Ταξίδης)

Η επιμελήτρια Φανή Αποστόλου σημειώνει ότι στην έκθεση διερευνάται ο δεσμός του χώματος και της μνήμης μέσα από έργα που απευθύνονται στα μύχια της ψυχής. Από τη δική του μεριά ο Γιώργος Ταξίδης εξηγεί ότι αφηγείται προσωπικές οικογενειακές ιστορίες από τις βιντεοκασέτες της παιδικής του ηλικίας μέχρι τη φωτογραφία από την κηδεία. «Σε όλα αυτά έρχεται ο θεατής να ταυτιστεί ή να θυμηθεί τις δικές του ιστορίες», προσθέτει.

Στην ερώτηση για την αισθητική του ασπρόμαυρου που επιλέγει εξηγεί ότι του θυμίζει τον ασπρόμαυρο κινηματογράφο και τα φιλμ, και υπογραμμίζει ότι καμιά φορά η απουσία χρώματος βοηθά τον θεατή να επικεντρωθεί στο θέμα χωρίς να αποσπάται από άλλους παράγοντες. «Ωστόσο στην έκθεση έχω αρκετά έργα με έντονα και καθαρά χρώματα. Τα πρόσωπα, και γενικά ό,τι έχει να κάνει με τον άνθρωπο, πάντα μου κέντριζαν το ενδιαφέρον», λέει.

Πίνακας που περιλαμβάνεται στην έκθεση (φωτ.: Γιώργος Ταξίδης)

Μετά την έκθεση της Νέας Υόρκης που θα ολοκληρωθεί στις 4 Απριλίου ο Γιώργος Ταξίδης θέλει να επικεντρωθεί στην πτυχιακή του εργασία, χωρίς προς το παρόν να υπάρχουν σχέδια για μια έκθεση στην Ελλάδα. «Υπάρχει πάρα πολλή δουλειά πίσω από κάθε έκθεση, στην οποία ο κόσμος απλά βλέπει το τελικό αποτέλεσμα, και έτσι πρέπει να είναι, γιατί δεν τον αφορά στην τελική. Ευτυχώς έχω φίλους που βοήθησαν ο καθένας με τον τρόπο του, ανώνυμα και αθόρυβα», καταλήγει.

• Η έκθεση «ἀπόλλυμαι» του Γιώργου Ταξίδη στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη θα διαρκέσει από τις 19 Μαρτίου έως τις 4 Απριλίου (Δευτέρα-Παρασκευή από τις 9:00 έως τις 14:30). Τα εγκαίνια θα γίνουν στις 22 Μαρτίου στις 18:00.
• Χορηγοί είναι η Παμποντιακή Ομοσπονδία ΗΠΑ και Καναδά, οι «Κομνηνοί» της Νέας Υόρκης και ο «Πόντος» του Νόργουοκ Κονέκτικατ. Τα κρασιά την ημέρα των εγκαινίων θα είναι προσφορά από το οινοποιείο Nico Lazaridi.