Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς από το χωριό Φάρασα της Καππαδοκίας, το οποίο ήταν χτισμένο στο βάθος μιας χαράδρας ανάμεσα στα βουνά Ταύρος και Αντίταυρος, οι κάτοικοι με κεριά στα χέρια ξεκινούσαν μια νυχτερινή προσκυνηματική πορεία μίας ώρας προς τη σπηλιά του Μεγάλου Βασιλείου, στη δεξιά όχθη του ποταμού Ζαμάντη.
Η νυχτερινή πορεία προς τη σπηλιά όπου η παράδοση θέλει να είναι το μέρος όπου κρύφτηκε ο άγιος προκειμένου να γλιτώσει από τους διώκτες του γινόταν σε ανάμνηση του πώς η Καισάρεια σώθηκε από τα στρατεύματα του αυτοκράτορα Ιουλιανού.
Επικεφαλής της πορείας ήταν ένας άνδρας με μαγκούρα και σε όλη τη διαδρομή τραγουδιόταν το «Ες Βασίλη», το οποίο βασίζεται σε ήχο πλάγιο του πρώτου και κατηγοριοποιείται με βάση το βυζαντινό μουσικό σύστημα. Οι στίχοι είναι στην καππαδοκική διάλεκτο, μια ελληνογενή γλώσσα που περιλαμβάνει τρία γλωσσικά ιδιώματα: της Σίλλης, των Φαράσων και της κυρίως Καππαδοκίας. Το ιδίωμα του τραγουδιού είναι το φαρασιώτικο.
Τους στίχους κατέγραψε το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης:
Χυτάτε να υπάμε σσόν Ε-Βασίλη, | Τρέξτε να πάμε στον Αϊ-Βασίλη, |
να γκρεμάσωμεν τα κρέτε σο σίδι. | να κρεμάσουμε τα κρέατα από την ιτιά. |
Έσσυρεν δαζι δώξεν δζαι α γεσίλι | Τουφέκισε και βάρεσε ένα ελάφι |
τε χτες της εβίτζα σον Ε-Βασίλη. | από τα χθες την αυγή στον Αϊ-Βασίλη. |
Βάι Παναγιά μου Θεοτόκον, | Βάι Παναγιά μου Θεοτόκον, |
Κύριε ελεήμον, Κύριε ελέησον! | Κύριε ελεήμον, Κυριε ελέησον! |
Κατά χρόνο μειζ έχουμ’ τα ατέτι, | Κάθε χρόνο εμείς το έχουμε έθιμο, |
σήεμρα μειζ έχουμε μουχαπέτι. | σήμερα έχουμε γιορτή. |
Τον κόσμος δζαι τα’ αλέμιν του τα κρατεί | Τον κόσμο ενωμένο πάντα κρατεί |
ένι η πίστι δζαι το υπατέτι. | μόνο η πίστη και η προσευχή. |
Σον Κούτσορον το ποτάμι ‘υρίσθη, | Τον Φλεβάρη το ποτάμι θολώνει |
εν κατινόν του Χριστενού η πίστι. | μα του Χριστιανού η πίστη είναι ξάστερη. |
Άες Γιωρκη τα’ αβγό σου ένι γήρι, | Άγιε Γιώργη τ’ άλογό σου είναι άσπρο, |
γήριν δζόνι εν κατινόν αϊγήρι. | όχι μόνο άσπρο αλλά και καθαρό. |
Δζαπ’ α σ’ αντιέσυονε είσαι χαζήρι, | Όπου κι αν σε θυμηθούνε είσαι έτοιμος, |
σεν δζαι την εικόνα προσδζυνούμεν σες. | και προσκυνούμε εσένα και την εικόνα σου. |
Άες Γιώρκης δζ’ Άες Δημ΄τηρης είντ’ αρρά | Ο Αϊ-Γιώργης κι ο Αϊ-Δημήτρης είναι δυνατοί |
σου Χριστού την εικόνα έχουν φτερά. | και στου Χριστού την εικόνα έχουνε φτερά. |
Αρρωσύνην καοσύνη να ίνει ση χριστένοσύνη, | Δύναμη και καλοσύνη να γεμίσει η χριστανοσύνη, |
να σβυστή η δεβοσύνη να γλυτώσ’ η ρωμοσύνη. | να σβηστεί η διαβολιά να γλυτώσει η ρωμιοσύνη. |
Σ’ νουν οι Τούρδζοι του δεσόβου, | Ας πάνε οι Τούρκοι κατά διαβόλου |
να νεγκόσουμ’ δεχούς φόβο. | να κυκλοφορούμε δίχως φόβο. |
Ες Βασίλ’ να μες βκοήσει, | Ο Άγιος Βασίλειος να μας ευλογήσει |
τον παλόν ταρόν να μας υρίσει. | και να μας ξαναγυρίσει στον παλιό καιρό. |