Την προσπάθειά του να διασώσει το πέτρινο προσφυγικό σπίτι της Αναστασίας Φραγκουλάκη στη Σκάλα Λουτρών συνεχίζει ο Σύλλογος Μικρασιατών Σκάλας Λουτρών «Το Δελφίνι», που έχει πετύχει τον χαρακτηρισμό του ως μνημείο, έπειτα από αίτησή του προς το υπουργείο Πολιτισμού (ΦΕΚ 138/24-11-2006).
Η λιθόκτιστη οικία ανήκε στην Αναστασία Φραγκουλάκη, η οποία για περίπου 25 χρόνια είχε φιλοξενηθεί στο Ίδρυμα «Θεομήτωρ» Αγιάσου και δεν είχε δικαιοπρακτική ικανότητα, καθώς ήταν υπερήλικη και αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα υγείας.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του συλλόγου, το συγκεκριμένο σπίτι είναι ένα από τα 33 προσφυγικά σπίτια που χτίστηκαν το 1933 για να στεγάσουν τους Μικρασιάτες πρόσφυγες που είχαν φτάσει στην περιοχή της Σκάλας Λουτρών μετά την Καταστροφή της Σμύρνης το 1922.
Η θέση του Συλλόγου
Μέχρι πρότινος, η προσφυγική κατοικία στη Σκάλα Λουτρών έστεκε χωρίς να παρουσιάζει αλλοιώσεις στα δομικά της χαρακτηριστικά. Γι’ αυτό, ο Σύλλογος έχει σκοπό να την ανακαινίσει και να τοποθετήσει σ’ αυτήν ένα μεγάλο μέρος από το αυθεντικό υλικό που έχει συλλέξει εδώ και πολλά χρόνια από τους ίδιους τους πρόσφυγες, ώστε να διατηρηθούν αναλλοίωτες οι μνήμες.
Όπως τονίζει ο Σύλλογος στην ιστοσελίδα του, εάν η προσφυγική κατοικία περιέλθει στην κατοχή του και προχωρήσει η ανακαίνισή της, θα αποτελέσει «ένα ενιαίο σύνολο με το απέναντι κτίριο του πρώην Δημοτικού Σχολείου της Σκάλας Λουτρών, το οποίο ως γνωστόν έχει μετατραπεί σε Μουσείο Προσφυγικής Μνήμης 1922» από τον ίδιο τον Σύλλογο. Μάλιστα, κάτι τέτοιο θα ήταν πραγματικά σημαντικό, καθώς η οικία είναι η μοναδική από τις προσφυγικές που διασώζεται μέχρι σήμερα χωρίς παρεμβάσεις, προσθήκες ή μετατροπές, γεγονός που την καθιστά σημείο αναφοράς και ιστορικής μνήμης των κατοίκων του χωριού και της Λέσβου γενικότερα.
Ο Σύλλογος υποστηρίζει ότι έχει στείλει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά στον δήμαρχο Λέσβου, από τις 27 Μαΐου 2015, προκειμένου να προχωρήσει στην αγορά ή στην απαλλοτρίωση της κατοικίας για την υλοποίηση του παραπάνω σκοπού.
Ωστόσο, παρά τις επανειλημμένες επισκέψεις των μελών του στον δήμαρχο και τους εκάστοτε αρμόδιους αντιδημάρχους, η πρότασή του δεν έχει φτάσει καν στο Δημοτικό Συμβούλιο, με αποτέλεσμα με το πέρασμα του χρόνου να καταρρεύσει η σκεπή του σπιτιού και να κινδυνεύει να καταρρεύσει και η τοιχοποιία του. Σε σχετική επιστολή του, ο Σύλλογος αναφέρει: «Εκφράζουμε την έντονη δυσαρέσκειά μας και τη λύπη μας για την απραξία του Δήμου μας σε ένα τόσο σημαντικό από ιστορικής απόψεως θέμα και ευελπιστούμε πως έστω και καθυστερημένα θα προχωρήσει τάχιστα στις ενέργειες που απαιτούνται για την υλοποίηση των σχετικών διαδικασιών. Δεν πρέπει μάλιστα να αγνοείται ότι ο πληθυσμός της Μυτιλήνης σε απογραφή του 1927 αποτελείτο κατά 45% από Μικρασιάτες Πρόσφυγες».
- Με πληροφορίες από την ιστοσελίδα dimokratis.gr.