Είναι όντως άβολο και ίσως αντιεπιστημονικό να εξάγονται συμπεράσματα και να περιγράφονται απόψεις στη βάση διαρροών, δημοσιογραφικών πληροφοριών και σε κάθε περίπτωση όχι τελικών αποφάσεων. Ωστόσο δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε την πρόταση από πλευράς πΓΔΜ περί «Μακεδονίας του Ίλιντεν», όπως αυτή κατατέθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, μιας και αυτή δεσπόζει στον δημόσιο διάλογο όντας πράγματι μια προκλητική για συζήτηση πρόταση.
Για τη λεγόμενη «Επανάσταση του Ίλιντεν» περιττεύει να επαναλάβουμε τα ιστορικά δεδομένα, καθώς αυτά κυριαρχούν στο διαδίκτυο τις τελευταίες ημέρες και σίγουρα όλοι έχουμε πρόσβαση.
Υπογραμμίζεται απλά ότι αφορά τη γενεσιουργό πράξη της παρουσίας των βόρειων γειτόνων μας στην περιοχή εξ απόψεως αξίωσης κυριαρχίας. Καθοδηγούμενοι από τους Βούλγαρους; Με μια θολή άποψη περί των εθνοτικών καταβολών τους; Όλα αυτά ισχύουν, αλλά σημασία έχει ότι το αφήγημά τους συνάδει με το ότι το Ίλιντεν αποτελεί τον τόπο γέννησης των προσπαθειών κρατικής συγκρότησής τους. Κρατικής, και όχι εθνικής. Τονίζω ότι αυτό είναι το αφήγημά τους, και το κυρίαρχο αφήγημα έχει σημασία.
Σήμερα έρχονται και προτείνουν την ονομασία «Μακεδονία του Ίλιντεν». Με ποιο διπλωματικό σκεπτικό; Αυτό το οποίο ενοχλεί τους Έλληνες, είναι οι αναφορές στους αρχαίους Μακεδόνες. Αν εξευμενίσουμε το θυμικό τους σε αυτή την πτυχή, κάνοντας αναφορά σε ένα νεότευκτο κράτος με κοιτίδα το Ίλιντεν και όχι την Πέλλα, τότε θα μπορέσουμε να περάσουμε το μείζον: την κατοχύρωση του ρόλου «προστάτη» του κρατιδίου για τη «μακεδονική εθνότητα», καθώς το Ίλιντεν συνιστά σαφή παραπομπή στη γέννηση μιας ισχνής κρατικής οντότητας με εκτεταμένες πληθυσμιακές αναφορές. Απαλείφουμε τις επίσημες αναφορές στην αρχαία Μακεδονία και δείχνουμε σε όλο τον κόσμο (βασικά στις ΗΠΑ και δευτερευόντως στη Γερμανία) ότι είμαστε «καλά παιδιά».
Ωστόσο, από την πίσω πόρτα επιτυγχάνουμε να θεμελιώσουμε τον σύγχρονο διευρυμένο ρόλο τον οποίο επιθυμούμε να κατέχουμε.
Η γέννηση της κρατικής οντότητας σημαίνει όμως και γέννηση του έθνους; Αν εμείς ονομαζόμασταν «Ελλάδα της Αγίας Λαύρας» ή «της Καλαμάτας» ή «της Αρεόπολης», αναλόγως με το ποιο θεωρούμε ως σημείο έναρξης της Επανάστασης του 1821, θα αποκοπτόταν η ιστορική σχέση μας με τη διακριτή κοινοτική παράδοση των οθωμανικών χρόνων, τη Βυζαντινή Οικουμένη ή τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό; Αστεία πράγματα.
Έχει σημειωθεί και σε παλαιότερο κείμενο ότι το μείζον είναι η μεγάλη στρατηγική εικόνα των Βαλκανίων. Είναι μοιραίο ότι ίσως πρέπει να δεχθούμε ορισμένες υποχωρήσεις, αν θέλουμε την ύπαρξη του εν λόγω κρατιδίου σε ρόλο αναχώματος του αλβανικού επεκτατισμού και του τουρκικού μαξιμαλισμού. Οφείλουμε να υποβοηθήσουμε τη στρατηγική αυτονόμηση της πΓΔΜ, και προς αυτή την κατεύθυνση ίσως να πρέπει να βάλουμε λίγο νερό στο κρασί μας, με την ιδιοτέλεια η οποία πρέπει να διέπει έναν σύγχρονο δρώντα του άναρχου διεθνούς συστήματος.
Από εκεί και πέρα, όμως, υπάρχουν οπωσδήποτε όρια τα οποία καθορίζονται μεταξύ της ενδοτικής διάθεσης και του «νευρωτικού εθνικισμού», όπως τον αποκαλούσε ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης. Υφίστανται «κόκκινες γραμμές», η προσήλωση στις οποίες δεν είναι εθνικισμός, ιδεοληψία ή εμμονή, αλλά εστίαση στις καταστατικές αρχές του χάρτη των Ηνωμένων Εθνών περί μη επέμβασης στα εσωτερικά των άλλων κρατών και κατοχύρωσης της διακρατικής ισοτιμίας, με διακύβευμα την εμπέδωση της ειρήνης και της σταθερότητας.
Ο σκοπός της εν εξελίξει διαπραγμάτευσης και οι ελληνικές «κόκκινες γραμμές» πρέπει να χαράσσονται με τον παραπάνω γνώμονα.
Αν η τελική συμφωνία δημιουργήσει προσκόμματα αλυτρωτισμών, τότε θα έχουμε οδηγηθεί σε μια άλλη Συνθήκη Ζυρίχης-Λονδίνου με τον βόρειο γείτονά μας να αποκτά οιονεί δικαιώματα εγγυήτριας δύναμης επί μιας «μακεδονικής μειονότητας», την οποία φαντάζεται και ορίζει μόνος του.
Η κυβέρνηση της πΓΔΜ πραγματοποιεί επί της παρούσης διπλωματικούς ελιγμούς, μέσω των οποίων πιθανόν να επιχειρεί να αντιμετωπίσει εσωτερικές έριδες ή να θέσει την Ελλάδα στο περιθώριο, εντός του πλαισίου ενός «blame game» για μια διαπραγμάτευση που έχει ήδη κριθεί. Πιθανό είναι, επίσης, να είναι η ίδια «στριμωγμένη» και να επιχειρεί να αποκτήσει πιο ενεργητικό ρόλο. Το βέβαιο είναι ότι πρέπει όλοι να περιμένουμε, καθώς καινούριες εκπλήξεις ακολουθούν.