Σήμερα ο Ελληνισμός στην ημικατεχόμενη επί 44 χρόνια Κύπρο, ζει σε συνθήκες ανασφάλειας και μεγάλης ανησυχίας για το μέλλον και την επιβίωση του.
Αιτία της κακοδαιμονίας μας, είναι η τουρκική στρατηγική επέκτασης και η αδυναμία του Ελληνισμού να προτάξει αξιόπιστη στρατηγική ανάσχεσης, αλλά και τα σοβαρά στρατηγικά λάθη που διέπραξε στη διαχείριση του εθνικού μας θέματος. Λάθη που έχουν τη ρίζα τους στην υποτίμηση δύο βασικών παραγόντων. Της τουρκικής στρατηγικής για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου (Νιχάτ Ερίμ, δεκαετία του 1950) και της σημασίας της ισχύος για την εφαρμογή του δικαίου και την επιβίωση ενός κράτους (Θουκυδίδης).
Τα σοβαρότερα στρατηγικά λάθη του Ελληνισμού για την Κύπρο, ήταν κατά την γνώμη μου τρία:
- Η αποδοχή των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου 1960, με τις οποίες η Τουρκία απέκτησε εγγυητικά δικαιώματα και εγκατέστησε στρατεύματα στο νησί.
- Η απομάκρυνση της Ελληνικής μεραρχίας το 1967, που προκάλεσε κενό ασφάλειας, το οποίο εκμεταλλεύθηκε η Τουρκία.
- Το εγκληματικό πραξικόπημα της 15 Ιουλίου 1974, που έδωσε την αφορμή για την τουρκική εισβολή στη Κύπρο, την κατοχή, τον εποικισμό, την εθνοκάθαρση και τη διχοτόμηση.
Αν αποδεχθούμε στο Κυπριακό, λύση ΔΔΟ τουρκικών όρων, όπως απαίτησε η Τουρκία στο Κραν Μοντανά, θα είναι το τέταρτο στρατηγικό λάθος του Ελληνισμού, που θα παραδώσει και τις ελεύθερες περιοχές στον έλεγχο της Τουρκίας.
Σήμερα η κατάσταση στη Κύπρο από πλευράς ασφάλειας είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Τα κατεχόμενα εδάφη μας παρουσιάζουν μια εφιαλτική εικόνα εποικιστικού οργασμού, τουρκοποίησης και ισλαμοποίησης, με ισχυρές τουρκικές δυνάμεις κατοχής (ΤΔΚ) σε προωθημένη επιθετική διάταξη κατά των ελευθέρων περιοχών και δυνατότητα πρόκλησης εκτεταμένης κλίμακας θερμού επεισοδίου, για υποστήριξη των πολιτικών στόχων της Τουρκίας. Οι ελεύθερες περιοχές υπό την διαρκή απειλή των ΤΔΚ, με επικίνδυνα αποδυναμωμένη την μαχητική ισχύ της Εθνικής Φρουράς (ΕΦ) στην ξηρά στην θάλασσα και στον αέρα, και με το δόγμα του ΕΑΧ Κύπρου-Ελλάδας αδρανοποιημένο, που καταδεικνύει υποτίμηση του παράγοντας της ισχύος. Το 2017 κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων για το κυπριακό, η Τουρκία προέβη σε σημαντική ενίσχυση των ΤΔΚ και ακολούθησε κλιμάκωση της επιθετικότητας της με αποκορύφωμα την παρεμπόδιση, με το πολεμικό ναυτικό της, γεώτρησης στο θαλάσσιο οικόπεδο 3 της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) και την απειλή να επέμβει με δικό της γεωτρύπανο στην ΑΟΖ του κράτους μας, από την οποία διεκδικεί παράνομα το 40% .
Στο κεφάλαιο της ασφάλειας, στα πλαίσια λύσης του Κυπριακού, οι θέσεις της Ελληνοκυπριακής (ΕΚ) πλευράς, όπως διατυπώθηκαν τον Ιούλιο του 2017 στην διάσκεψη του Κραν Μοντανά για την Κύπρο, συνεχίζουν να μην λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τους παράγοντες, που σχετίζονται με τον Νιχάτ Ερίμ και τον Θουκυδίδη.
Η θέση για αποστρατικοποίηση του κυπριακού κράτους μετά την λύση, υποτιμά τον παράγοντα της στρατιωτικής ισχύος και διευκολύνει την τουρκική στρατηγική για την Κύπρο. Η Κύπρος θα είναι μια ανοχύρωτη πολιτεία με ακρωτηριασμένη την κρατική της υπόσταση, χωρίς δυνατότητα άσκησης του δικαιώματος αυτοάμυνας, αντιμετώπισης εξωτερικών απειλών και άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της.
Δεν μας ανησυχεί το γεγονός, ότι η Τουρκία συμφωνεί με την θέση μας για αποστρατικοποίηση του Κυπριακού κράτους μετά την λύση;
Οι θέσεις για μεταβατική περίοδο παραμονής Τουρκικών στρατευμάτων στη Κύπρο μετά την λύση, για συντονιστικό και συμβουλευτικό ρόλο των εγγυητριών δυνάμεων στον μηχανισμό εφαρμογής της λύσης με συμμετοχή Τούρκων αστυνομικών και για συμμαχία με την Τουρκία μετά την λύση, δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη την τουρκική στρατηγική για την Κύπρο.
Ο Ελληνισμός της Κύπρου θα αντιμετωπίσει εξαιρετικά μεγάλους κινδύνους, αφού η Τουρκία δεν σέβεται τις συμφωνίες που υπογράφει και θα μετατρέψει, την προσωρινή παραμονή στρατευμάτων σε μόνιμη, με μια πράξη προβοκάτσιας όπως συνηθίζει να πράττει. Η τύχη των άοπλων Ελλήνων μετά την διάλυση της ΚΔ και της ΕΦ, θα βρίσκεται στα χέρια του βάρβαρου Τουρκικού στρατού. Η συμμαχία της αφοπλισμένης Κύπρου με την Τουρκία μετά την λύση, θα είναι η πρόφαση για την μόνιμη παρουσία Τουρκικών δυνάμεων στη Κύπρο, που θα τελεί υπό τον πλήρη στρατιωτικό έλεγχο της Τουρκίας. Η αψυχολόγητη πρόταση της ΕΚ πλευράς για συμμαχία με την Τουρκία έγινε την 12 Ιανουαρίου 2017 στην διάσκεψη της Γενεύης για το Κυπριακό, με το αιτιολογικό ότι η Κύπρος μοιράζεται «κοινές ανησυχίες και προκλήσεις» με την Τουρκία (λεπτομέρειες στο ανακοινωθέν του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της ΚΔ, εκδοθέν την 13 Ιανουαρίου 2017 14:50).
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το Κυπριακό, όπως διαμορφώθηκε σήμερα, είναι κατ’ εξοχήν θέμα ασφάλειας, που συνίσταται στην επιδίωξη της Τουρκίας, να επεκτείνει την κυριαρχία της σε ολόκληρη την Κύπρο και στην απαίτηση για τον Ελληνισμό να την ανακόψει. Ανακοπή που πρέπει να βασισθεί σε μια νέα στρατηγική εθνικής επιβίωσης, η οποία να μην παραγνωρίζει τον Θουκυδίδη (ενδυνάμωση ισχύος) αλλά ούτε τον Νιχάτ Ερίμ (αμετακίνητη τουρκική στρατηγική για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου). Να το πράξουμε το ταχύτερο δυνατόν γιατί οι παρούσες συνθήκες ασφάλειας στην Κύπρο και οι προοπτικές στα πλαίσια της λύσης που συζητούμε, είναι δυσοίωνες. Η ασφάλεια δεν έχει μόνο την στρατιωτική της πτυχή, αλλά και την πολιτική, δημογραφική και οικονομική. Αν στα πλαίσια λύσης, υπάρχει αδυναμία λήψης απόφασης από το κράτος σε αυτούς τους τομείς, θα είναι καταδικασμένο σε στρατηγική κατάρρευση.
Φοίβος Κλόκκαρης, αντιστράτηγος ε.α.
