Βλήματα Σαουδικής Αραβίας και ευτελισμός στη Βουλή

Ο εξευτελισμός του Κοινοβουλίου που παρακολουθήσαμε κατά τη συζήτηση «περί πώλησης βλημάτων στη Σαουδική Αραβία» και του σκανδάλου που όζει, ήταν σπουδαιότερη διαπίστωση από την επιδίωξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αποκαλύψει παράνομες μεθοδεύσεις. Δεν θα θυμίσω μόνο το επίπεδο των πολιτικών συζητήσεων Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, αλλά και των επόμενων πολιτικών αρχηγών καθώς και των διαδικασιών που κρατούσαν οι Πρόεδροι της Βουλής.

Στη Βουλή, είχαμε μια, καθόλα, συζήτηση φοιτητικού αμφιθεάτρου. Μερικές σύντομες παρατηρήσεις από τη συζήτηση: Η πρώτη είναι το ερώτημα, από πού προκύπτει ότι οι βουλευτές δικαιούνται να αποχωρούν από την αίθουσα όταν ολοκληρώνουν την ομιλία τους ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Αν αυτό έγινε παράδοση, να αλλάξει. Μήπως είναι καιρός να ζητήσουμε να συνδεθεί η… αποζημίωσή τους με την παρακολούθηση συνεδριάσεων;

Η δεύτερη είναι η ουσία της συζήτησης η οποία μόνο με υπονοούμενα, κυρίως του κ. Βορίδη, προκύπτει. Η μεν αντιπολίτευση λέει πως τα όπλα θα πωλούντο στη Σαουδική Αραβία μέσω μεσάζοντα –που με νόμο έχουν καταργηθεί– του Βασίλη Παπαδόπουλου, που έχει και εργοστάσιο πυρομαχικών στην Αξιούπολη. Τα βλήματα δεν θα ήταν μόνο 100.000, που ζητούσε η Σαουδική Αραβία, αλλά 300.000. Τα υπόλοιπα 200.000 που θα πήγαιναν; Αναρωτήθηκαν, ευλόγως, οι βουλευτές. Και έθεσαν και θέμα εξαπάτησής τους από τον κ. Καμμένο ως προς τον αριθμό των προς πώληση βλημάτων.

Η δε κυβέρνηση επιχείρησε μεν να απαντήσει ως προς το ρόλο του κ. Παπαδόπουλου και να τον χαρακτηρίσει όχι μεσάζοντα αλλά εκπρόσωπο της Σαουδικής Αραβίας, αλλά το σπουδαίο αυτό ζήτημα δεν διασαφηνίστηκε. Ούτε η κυβέρνηση έπεισε, ούτε η αντιπολίτευση με στοιχεία.

Η αντιπολίτευση απάντησε, επικαλούμενη τον Έλληνα πρέσβη στο Ριάντ, πως εκπρόσωπος της Σαουδικής Αραβίας θα ήταν άλλος και όχι ο κ. Παπαδόπουλος. Εδώ τα πράγματα περιπλέχθηκαν, καθώς ο κ. Τσίπρας ενέπλεξε στην υπόθεση και άλλο πρόσωπο. Ήταν η γκρίζα ζώνη της συζήτησης την οποία προσπάθησε να διαλευκάνει ο κ. Βορίδης με υπονοούμενα συνηθισμένα στο επάγγελμά του.

Για τον αριθμό των βλημάτων υπήρξε κυβερνητική σιωπή.

Η τρίτη παρατήρηση είναι ότι για άλλη μια φορά η επίκληση του απορρήτου χρησιμοποιείται για να καλυφθούν πράξεις που μπορεί να κρύβουν καταδικαστέες σκοπιμότητες. Μια τέταρτη επισήμανση θα μπορούσε να είναι η κομπορρημοσύνη Τσίπρα «σιγά να μην απέφευγα τη συζήτηση γιατί θα φοβόμουν να αντιπαρατεθώ με τον Μητσοτάκη». Δείχνει, πράγματι, και το ήθος του ανδρός και, πολύ φοβάμαι, το ήθος ενός μεγάλου μέρους της συριζαίας αριστεράς.

Το παλιό πολιτικό σύστημα μπορεί να κατηγορήθηκε για πολλά. Το πολιτικό ήθος, όμως, των πολιτικών αρχηγών ήταν διαφορετικό. Τέτοιον εξευτελισμό και των αρχηγών και του Κοινοβουλίου δεν βλέπαμε. Τέλος, κάτι πρέπει να γίνει με τα συνήθη λάθη του κ. Τσίπρα. Κάνει προσπάθεια να μεταφέρει στη δημοτική εκφράσεις της καθαρεύουσας και δεν τα καταφέρνει ή τόσα ξέρει; «Ο εν λόγω» έγινε «ο εν λόγος». Ήμαρτον.

Παντελής Σαββίδης