Γιατί ο κ. Τσίπρας θα χάσει τον ύπνο του

Οι εκλογές για την ανάδειξη ηγεσίας στο χώρο του Κέντρου προκάλεσαν έκπληξη. Τίποτε δεν προοιωνιζόταν ότι η προσέλευση θα ήταν τόσο μαζική. Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος η χώρα γυρνά πολιτική σελίδα. Το αριστερό πείραμα με χαρακτηριστικά υπαρκτού σοσιαλισμού απέτυχε, όπως ανέμεναν όσοι παρακολουθούσαν στενά τις εξελίξεις και όσοι γνώριζαν πρόσωπα και πράγματα σε ένα χώρο που διακρίθηκε μεταπολιτευτικά για τον καιροσκοπισμό του.

Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σύγχρονο φαινόμενο. Έχει τις ρίζες του στη μεταπολίτευση. Συσπείρωσε και εξέφρασε όλον τον καιροσκοπισμό των τελευταίων σαράντα χρόνων. Αυτή η καιροσκοπική σύνθεση αναζήτησε και βρήκε στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα τον ηγέτη της. Και εξέφρασε όλη την μεταπολιτευτική παρακμή στο ακέραιο. 

Και τα άλλα πολιτικά κόμματα έκαναν τον κύκλο τους και σάπισαν. Αλλά σάπισαν ως πολιτικοί φορείς. Οι κοινωνικοί χώροι υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Φτωχοί, μικροαστοί, μεσοαστοί και μεγαλοαστοί θα συγκροτούν πάντα τις κοινωνίες. Ακόμη και στον υπαρκτό σοσιαλισμό υπήρχε η υψηλή νομενκλατούρα την οποία συγκροτούσαν τα πρόσωπα που διηύθυναν το κόμμα και το κράτος από υψηλές θέσεις ·υπήρχαν τα μεσαία στρώματα και υπήρχαν οι προλετάριοι.

Το ζητούμενο είναι ποιος θα εκφράσει τους πολιτικούς χώρους. Στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ, τα μικροαστικά και μεσοαστικά στρώματα, θυμωμένα από την πολιτική τους έκφραση (ΠΑΣΟΚ), αναζήτησαν τη φυγή, εν είδει τιμωρίας, προς πολιτικούς χώρους που ήσαν αντίθετοι με τα συμφέροντά τους. 

Ο βασικός πυρήνας και η ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερά. Σε αντίθεση με όσα άλλοι σχολιαστές του καταμαρτυρούν, ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί αριστερή πολιτική. Απλώς, φθάνει μέχρι εκεί που μπορεί. Η βασική του φιλοσοφία στη διαχείριση της κρίσης ήταν να αφήσει ανεπηρέαστο έναν μικρό αριθμό μεγαλοαστών τον οποίο θα τον χρησιμοποιούσε κατά το δοκούν, όποτε τον χρειαζόταν, να διώξει στο εξωτερικό όλες τις νέες και υγιείς δυνάμεις που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν δυναμικά την πολιτική του και να προλεταριοποιήσει τα μεσοαστικά και μικροαστικά στρώματα ώστε ως προλετάριοι να έχουν ανάγκη το συσσίτιο του κόμματος και του κράτους. Έτσι, θα διαιωνίζονταν η κυριαρχία του. Εν τη αφελεία του, το δήλωσε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Χουλιαράκης.

Η δήλωση Χουλιαράκη έστειλε πολλούς στις κάλπες για την ηγεσία του Κέντρου. 

Η Ελλάδα, ήταν και είναι, κυρίως, χώρα αγροτική, μικροαστική και μεσοαστική. Το προλεταριακό της δυναμικό είναι μικρό αριθμητικά, διότι η χώρα δεν κατάφερε να αναπτύξει μεγάλη βιομηχανία. Τα μικροαστικά και μεσοαστικά στρώματα δεν μπορούσε να τα εκφράσει ένα κόμμα με τις πολιτικές διακηρύξεις και την ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ. Η περί τον κ. Τσίπρα ομάδα το αντιλήφθηκε αυτό και προσπαθεί να αλλάξει λεοντή αλλά δεν είναι εύκολο. 

Αν η προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του Κέντρου δεν αποτύχει λόγω των φιλοδοξιών των –ας πούμε– ηγετών του, αυτά τα κοινωνικά στρώματα που δίνουν την εκλογική νίκη θα δουν με ενδιαφέρον τη νέα προσπάθεια.

Και ο κ. Τσίπρας δεν θα μπορέσει να συνεχίσει να εγκλωβίζει όσους ξεγέλασε με τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις του.

Η κοινωνία δεν είναι φοιτητική συνέλευση να την ξεγελάς με μεγάλα λόγια και να παίρνεις την πλειοψηφία. Στην πραγματική κοινωνία, οι διακηρύξεις και η πολιτική παράγουν αποτελέσματα τα οποία έχουν επιπτώσεις στη ζωή των πολιτών. Και όσο και αν είναι τυφλωμένοι από μίσος για το παλιό ή ελπίδα για το νέο, όσοι ακολουθούν τους σοφιστές της πολιτικής, κάποια στιγμή το ερώτημα «και τώρα τι κάνουμε» μπαίνει στο τραπέζι.

Σήμερα, κατά την εκλογική διαδικασία, ο κόσμος φάνηκε να θέτει στον εαυτό του αυτό το ερώτημα. Και αποφάσισε να πάει να ψηφίσει. Ήταν πολλοί εκείνοι που παραπλανημένοι από υποσχέσεις ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές. Και το έλεγαν στις μεγάλες ουρές που σχηματίστηκαν.  

Την εικόνα αυτής της προσέλευσης δεν την έδιναν ούτε οι δημοσκοπήσεις ούτε η περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Που σημαίνει πως είναι επισφαλής κάθε προσπάθεια καταγραφής της λαϊκής βούλησης με διάφορες μεθόδους. Διότι και η πιο ακριβής δημοσκόπηση προϋποθέτει ότι ο ερωτώμενος θα απαντήσει ειλικρινά. 

Η δυσαρέσκεια είναι μεγάλη και οι δημοσκοπήσεις δεν πρέπει να την καταγράφουν.

Και ερχόμαστε, τώρα, στις ευθύνες του υπό συγκρότηση νέου πολιτικού χώρου. Είναι ιστορική η στιγμή. Το πολιτικό σκηνικό με το ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία είναι τρομερά ανεπαρκές και επικίνδυνο για την πολιτική και κοινωνική ισορροπία. Η ανασυγκρότηση του Κέντρου είναι εκ των ων ουκ άνευ. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα αυτό. Σειρά έχουν να ανταποκριθούν και όσοι διεκδίκησαν την ηγεσία του χώρου.

Μικροεγωϊσμοί και υπερφίαλες λογικές δεν χωρούν. Θα πρέπει όλοι να αναγνωρίσουν ως επικεφαλής αυτόν που θα αναδείξουν οι κάλπες. Και να παραμείνουν στον πολιτικό αυτό χώρο, συμβάλλοντας στην ανάπτυξή τους. Όποιος επιδείξει αλαζονεία θα βρεθεί εκτός. Δεν θα του το συγχωρήσει ένας λαός που υπέφερε τα πάνδεινα και αγωνιά για την επιβίωσή του.  Αν έτσι πορευτούν ο κ. Τσίπρας θα χάσει τον ύπνο του. Αν όχι, θα τρίβει τα χέρια του.

Η ιστορική επιταγή επιτάσσει ο ΣΥΡΙΖΑ να φτάσει στα ποσοστά που είχε πριν αναλάβει την κυβερνητική εξουσία. Διαφορετικά το μέλλον της χώρας θα είναι οδυνηρό.