Ιδανικό για την κατασκευή προστατευμένης διαστημικής βάσης θεωρείται τεράστιο σπήλαιο που εντόπισε ο ιαπωνικός δορυφόρος Selenological and Engineering Explorer (Selene) στην επιφάνεια της Σελήνης.
Το σπήλαιο βρίσκεται στην περιοχή των λόφων Μάριους, έχει μήκος 50 χιλιομέτρων και πλάτος 100 μέτρων.
Αρχικά ο δορυφόρος κατέγραψε από ψηλά το άνοιγμα του σπηλαίου που έχει πλάτος και βάθος 50 μέτρων. Η έρευνα που ακολούθησε αποκάλυψε ένα μεγαλύτερο σπήλαιο. Επιστήμονες της Ιαπωνικής Διαστημικής Υπηρεσίας (JAXA) εκτιμούν πως το φυσικό αυτό τούνελ σχηματίστηκε από λάβα που χύθηκε όταν υπήρχε στη Σελήνη έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα, δηλαδή πριν από περίπου 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Η υπόγεια κοιλότητα μπορεί να περιέχει νερό σε μορφή πάγου.
Με δεδομένο ότι η Σελήνη δεν διαθέτει προστατευτική ατμόσφαιρα, σπήλαια αυτού του είδους είναι κατ’ εξοχήν υποψήφια για σεληνιακές βάσεις. Έχουν σταθερή θερμοκρασία (ενώ στην επιφάνεια η μέση θερμοκρασία κινείται από 107 βαθμούς Κελσίου τη μέρα έως μείον 153 βαθμούς τη νύχτα) και μπορούν να προστατεύσουν τόσο τους ανθρώπους όσο και τον εξοπλισμό τους από τους αστεροειδείς, τους μικρομετεωρίτες και την ακτινοβολία, την κοσμική και την υπεριώδη του Ήλιου.
Η Ιαπωνία έχει ανακοινώσει ότι σχεδιάζει να στείλει αστροναύτη στο φεγγάρι για πρώτη φορά γύρω στο 2030, πιθανώς μαζί με τη NASA και άλλες χώρες.
Η Κίνα θέλει να στείλει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή της στη Σελήνη το 2036 και έχει φιλόδοξα σχέδια για τη δημιουργία μόνιμης σεληνιακής αποικίας. Η Ρωσία θέλει επίσης να ξεκινήσει την κατασκευή μιας βάσης, αρχικά για τέσσερις ανθρώπους, έως το 2030. Και οι ΗΠΑ, που πρώτες –και μόνες μέχρι τώρα– πάτησαν το πόδι τους εκεί, έχουν τα δικά τους σχέδια επιστροφής.