Ο δημοσιογράφος αναλυτής και αρθρογράφος στην εφημερίδα «Σημερινή» Σάββας Ιακωβίδης στηλιτεύει πολύ αιχμηρά την πρακτική πολλών συμπατριωτών του Κυπρίων, που «ως ανέμελοι τουρίστες επισκέπτονται τα Κατεχόμενα και αιμοδοτούν απερίσκεπτα τον Τούρκο κατακτητή».
Ας υποθέσουμε ότι ζείτε στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής. Ήταν ποτέ δυνατό να διανοηθείτε συναλλαγές με τους Γερμανούς κατακτητές σας; Θα τολμούσατε να μεταβείτε στη Γερμανία για ψώνια; Να διασκεδάσετε σε γερμανικά κέντρα και εστιατόρια; Να περάσετε τις διακοπές σας σε γερμανικά ξενοδοχεία ή σε γαλλικά ξενοδοχεία υπό γερμανική κατοχή; Οι maquisards, δηλ. οι Γάλλοι αντάρτες, οι οποίοι μάχονταν κατά των Γερμανών κατακτητών, θα σας είχαν εκτελέσει ή διαπομπεύσει. Το ίδιο θα συνέβαινε στην κατεχόμενη Ελλάδα, στη Γιουγκοσλαβία ή και σε οποιαδήποτε άλλη κατεχόμενη χώρα.
Ποιος κατεχόμενος λαός, ο οποίος είναι υπερήφανος για την καταγωγή, την ιστορία και τον πολιτισμό του, για τους υπέρ ελευθερίας αγώνες και τους ήρωες του, θα αιμοδοτούσε τον κατακτητή του για να σφυρηλατεί ισχυρότερα τα δεσμά του;
Κανένας αξιοπρεπής και υπερήφανος λαός δεν θα έφτανε σε αυτό το κατάντημα. Πλην των Ελλήνων της Κύπρου. Οι Αρμένιοι, οι οποίοι σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους, εδώ και πάνω από 100 χρόνια μάχονται για τη δικαίωσή τους. Οι Έλληνες της Κύπρου, όμως, μετά από 43 χρόνια τουρκικής κατοχής, εθνοκάθαρσης, παραβίασης των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων τους και συνεχούς απειλής για την εθνική και βιολογική επιβίωσή τους, νοιάζονται μόνο για την καλοπέρασή τους, συναγελαζόμενοι, ως θλιβερά γιουσουφάκια με τον Τούρκο κατακτητή τους. Μεταβαίνουν ως ανέμελοι τουρίστες στα Κατεχόμενά μας. Χιλιάδες καταλύουν σε κλεμμένα ξενοδοχεία συμπατριωτών μας και αιμοδοτούν απερίσκεπτα τον Τούρκο κατακτητή. Χιλιάδες παίζουν στα καζίνο και εκατομμύρια αξιοποιούνται από τον Αττίλα ώστε η αποδοχή και η κατάποση της κατοχής από ηλίθιους Έλληνες να γίνει ευκολότερη.
Ήδη οι Τούρκοι μας νίκησαν κατά κράτος στα μυαλά και στις συνειδήσεις πολλών Ελλήνων, οι οποίοι χώνεψαν την κατοχή και αποδέχτηκαν τα τετελεσμένα. Δεν αντιλαμβάνονται ότι η πατρίδα απειλείται με τουρκοποίηση και διαμαρτύρονται επειδή μοτοσικλετιστές ή άλλοι Έλληνες τους εμποδίζουν να μεταβούν πιο γρήγορα στην αυλή του Τούρκου Αρταξέρξη και να υποβάλουν τα σέβη και την υποταγή τους. Ο εκλεκτός συνάδελφος, Μιχ. Χατζηβασίλης, ιδού τι καταγράφει (στον «Φιλελεύθερο», 10/8/2017) για τις συναλλαγές με τον κατακτητή.
Σύμφωνα με στοιχεία της JCC, μόνο τον Ιούλιο έγιναν 1.589 πράξεις με πιστωτικές κάρτες για το ποσό των 361.101 ευρώ σε ξενοδοχεία στα Κατεχόμενα, ενώ στους οκτώ μήνες του 2017 δαπανήθηκαν 3,1 εκατομμύρια ευρώ για ξενοδοχεία, με προτίμηση σε ξενοδοχεία της κατεχόμενης Κερύνειας μας ή της Βοκολίδας. Δαπάνες στα καζίνο: Μέχρι τον Ιούλιο έγιναν 8.000 πράξεις για το ποσό των 485.625 ευρώ, ενώ μόνο τον Ιούλιο δαπανήθηκαν 220.000 ευρώ. Αγορές αεροπορικών εισιτηρίων για την Τουρκία μέσω Κατεχομένων: Για το 2017 οι αγορές έφτασαν τις 283.000 ευρώ. Μόνο τον Ιούλιο οι αγορές ανήλθαν στις 72.000 ευρώ.
Στεφάνια στο άγαλμα του Μουσταφά Κεμάλ στην κατεχόμενη Λευκωσία, μετά το πέρας της στρατιωτικής παρέλασης για τον «Αττίλα» (φωτ.: Φίλιππος Φασούλας)
Πέρσι, από τα 10,5 εκατομμύρια ευρώ που δαπάνησαν συνολικά οι Ε/Κ, τα 7,3 εκατ. ευρώ καταβλήθηκαν για διαμονές σε ξενοδοχεία, καζίνο και αεροπορικά εισιτήρια από τα Κατεχόμενα προς την Τουρκία.
Σε ξενοδοχεία ξοδεύτηκε το 2016 το ποσό των 3.732.000 ευρώ, σε καζίνο ποσό 1.977.275 ευρώ και σε αεροπορικά εισιτήρια, με προορισμό αεροδρόμια της Τουρκίας, δαπανήθηκε το ποσό του 1.605.974 ευρώ.
Εσύ, ραγιά Έλληνα, που με τόση αναξιοπρέπεια και ασυνειδησία αιμοδοτείς και στηρίζεις τον κατακτητή σου. Εσύ, ξεφτιλισμένε Έλληνα, που διάγεις τις διακοπές σου σε κουρσεμένα ξενοδοχεία φίλων και συμπατριωτών σου και ως παχύδερμο δεν ενοχλείσαι. Εσύ, δήθεν κυρία της λεγόμενης υψηλής κοινωνίας που παίζεις στα καζίνο και ψωνίζεις προϊόντα μαϊμού για να εντυπωσιάζεις τις σαχλές φίλες σου. Εσύ, ασυνείδητε Έλληνα, άθλια κουμαρόφατσα, που προσφέρεις εκατομμύρια στα καζίνο του δεσμώτη σου. Εσύ, τραγικέ Έλληνα, που ταξιδεύεις από το παράνομο αεροδρόμιο της κατεχόμενης Τύμπου, επειδή είναι πιο φτηνά.
Εσύ, θλιβερέ Έλληνα, που ουρλιάζεις από οργή επειδή η ομάδα σου δεν κέρδισε και είσαι έτοιμος να σκοτώσεις τον αντίπαλό σου αλλά γίνεσαι χαλί να σε ποδοπατήσει ο Τούρκος. Εσύ, δούλε Έλληνα, που μεταβαίνεις στα κατεχόμενα ως εάν να πρόκειται για ξένο τόπο και όχι για την πατρίδα και τις εστίες των γονιών και των προγόνων σου. Εσύ, υποταγμένε Έλληνα, που διέγραψες την ιστορία και τους ήρωες και μαγάρισες την λεβεντιά και την αξιοπρέπειά σου… Δεν σου πρέπει ελευθεριά! Σε τι διαφέρεις από έναν τιποτένιο σκλάβο, ένα ξεφτιλισμένο ανθρωπάκι, που γλείφει και αιμοδοτεί τον κατακτητή του; Πόσο δίκαιο είχε ο Παντελής Μηχανικός («Ίτε» (Κατάθεση, 1975):
Και τι περιμένεις από ανθρώπους που τους βιάσανε τις γυναίκες μπροστά στα μάτια τους
και δεν τράβηξαν τον σουγιά τους.
Απαθώς τότε
κι απαθώς σήμερα ζητάνε απλώς διαζύγιο.
Τέτοιοι ρουφιάνοι δεν μπορούν να πολεμήσουν για τίποτε.
