Η νεοοθωμανική κιτσαρία και το μεγαλομανές νεοτουρκομπαρόκ φτάνει επιτέλους και στο Ταξίμ. Η πλατεία-σύμβολο της Πόλης και όλης της Τουρκίας είναι πάντα αντιπροσωπευτική των τάσεων και της αισθητικής που κυριαρχεί στην πολιτεία και στην κοινωνία της χώρας. Το επίσημο event που συνοδεύει τα υπερμεγέθη αγάλματα τοξοτών από πολυεστέρα που είναι ντυμένα με στολές του 15ου αιώνα είναι ένας διεθνής (τώρα με ποια άλλα έθνη δεν ξέρω…) αγώνας τοξοβολίας που γίνεται στο Okmeydani – στην περιοχή δηλαδή που παραδοσιακά εξασκούνταν οι τοξότες κατά την οθωμανική περίοδο, η οποία ωστόσο σήμερα είναι πυκνοκατοικημένη.
Ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια, αλλά τότε, και λόγω των γεγονότων του πάρκου Γκεζί, δεν το πήραμε χαμπάρι.
Μετά είδαμε κάτι αφίσες και κάτι μικρότερα ομοιώματα τοξοτών στο Πέρα, μπροστά στο Γαλατασεράι. Συνήθως στέκονταν παιδάκια δίπλα κι έβγαζαν φωτογραφίες με τους πλαστικούς πολεμιστές. Φέτος όμως ήρθαν οι Οθωμανοί τοξότες μετά τιμής και δόξης στην καρδιά του Ταξίμ, και το event με τα διαφημιστικά, τις αφίσες, τα γραφεία εγγραφής και όλα τα συμπαρομαρτούντα, καλύπτει τη μισή πλατεία.
Φέτος φαίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρα στα μπάνερ και εντός ποιου πλαισίου εντάσσονται οι εκδηλώσεις: Βρισκόμαστε στην αρχή μεν του Ραμαζανιού, στην κορύφωση δε των φετινών εορτασμών για την Άλωση της Πόλης – 564 χρόνια συμπληρώνονται και το γιορτάζουμε, μην τυχόν και το ξεχάσουμε.
Όπως είπε και ένας γνωστός Τούρκος σχολιαστής παλαιότερα, σε άρθρο του, «πόσα χρόνια ακόμα θα πρέπει να γιορτάζουμε ένα γεγονός που θυμίζουμε πως πήραμε κάτι που δεν ήταν δικό μας, και ακόμα δεν το έχουμε καταφέρει να το κάνουμε τελείως δικό μας».
Γιάννης Γιγουρτσής
- Αναδημοσίευση από το constantinoupoli.com.