Στα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά μπαίνει σήμερα το ιστορικό θωρηκτό «Αβέρωφ», που έχει συνδέσει το όνομά του με όλες τις ένδοξες ιστορίες του έθνους στις αρχές του 20ου αιώνα. Το θωρηκτό θα «ανέβει» στη δεξαμενή των ναυπηγείων για τις απαραίτητες εργασίες συντήρησης στα ύφαλα και τα εξωτερικά καταστρώματα, ενώ θα αναβαθμιστούν και οι εσωτερικοί του χώροι.
Σύμφωνα με το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, οι εργασίες αναμένεται να διαρκέσουν περίπου δύο μήνες και το κόστος τους θα καλυφθεί από χορηγίες.
Το «Αβέρωφ» ήταν από τα πιο σύγχρονα πολεμικά της εποχής του. Ατμοκίνητο, έπλεε με ταχύτητα 23 κόμβων και είχε πλήρωμα 20 αξιωματικών και 670 ναυτών. Αμέσως έγινε η ναυαρχίδα του απαρχαιωμένου ελληνικού στόλου. Η ιστορία του πλοίου, που επί σειρά ετών αποτέλεσε το φόβο και τον τρόμο των Τούρκων στη Μεσόγειο, ξεκινά από τα ναυπηγεία Ορλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας, όταν στα τέλη του 1908 η κυβέρνηση Μαυρομιχάλη αποφάσισε να ενισχύσει το Πολεμικό Ναυτικό με ένα αξιόμαχο θωρηκτό. Πληρώνοντας το 1/3 της τιμής ως προκαταβολή από εξωτερικό δάνειο και από χρήματα της διαθήκης του Γεωργίου Αβέρωφ το ελληνικό κράτος έδωσε το βάπτισμα του πυρός στο νεοαποκτηθέν καταδρομικό τον Οκτώβριο του 1912 με την έναρξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου.
Το «Αβέρωφ», με επικεφαλής στόλου στο Αιγαίο τον ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, απέπλευσε προς τα Δαρδανέλια και από εκεί ξεκίνησε μια νικηφόρα πορεία που εμπόδισε τη μεταφορά τουρκικών στρατευμάτων και εφοδίων προς τα ηπειρωτικά μέτωπα των Βαλκανίων. Είναι το μοναδικό, «εν ζωή», πολεμικό πλοίο που συμμετείχε ενεργά στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους καθώς ολοκλήρωσε την αποστολή που ανέλαβε το 1912 στο Αιγαίο με την πανηγυρική συμμετοχή του το 1945 στους πρώτους εορτασμούς της ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με την Μητέρα Ελλάδα.
Το 1984 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να το αποκαταστήσει ως μουσείο. Κάθε χρόνο το θωρηκτό, που είναι αγκυροβολημένο στην μαρίνα Φλοίσβου, δέχεται 60.000 Έλληνες και ξένους επισκέπτες.