Το ταλέντο του δεκαεννιάχρονου πυγμάχου Αλέξανδρου Τσανικίδη –«παιδί θαύμα» τον αποκαλεί η Διεθνής Ομοσπονδία Πυγμαχίας– αναδεικνύει μέσα από ένα σινεματικό ντοκιμαντέρ ο βραβευμένος σκηνοθέτης Γιώργος Παντελεάκης. Η καθημερινότητα, οι προπονήσεις, οι αγώνες του αθλητή είναι σε πρώτο πλάνο στην ταινία, η οποία είναι παντρεμένη με τζαζ μουσική. Σε λίγες μέρες θα ξεκινήσει το ταξίδι της για όλα τα μεγάλα φεστιβάλ του κόσμου, αρχής γενομένης από το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Παράλληλα αναδεικνύεται η πυγμαχία ως άθλημα, αλλά και οι αλλαγές που αναμένονται στον τρόπο διεξαγωγής των αγώνων της πυγμαχίας σε διεθνές επίπεδο.
Το pontos-news.gr συνάντησε τον σκηνοθέτη και εμπνευστή του ντοκιμαντέρ «The Wonder Kid» στο σπίτι και εργασιακό του χώρο, στον Νέο κόσμο Αττικής.
«Είναι το δεύτερο σινεματικό ντοκιμαντέρ» αναφέρει στο pontos-news.gr. «Στο προηγούμενο πήρα δύο βραβεία» μας λέει για το πρώτο, που ήταν αφιερωμένο στον παλαίμαχο πυγμάχο Γιώργο Ιωαννίδη, ενώ «αυτό εδώ ενδέχεται να πάει παντού, σε ολόκληρο τον κόσμο». Ταυτόχρονα μας εξιστορεί πως είναι μόνος του σε αυτή την προσπάθεια και θα βάλει τα δυνατά του ώστε η ταινία να φτάσει παντού: «Θα κάνω την τρέλα μου, αλλά θα την κάνω πολύ καλά».
Ο Γιώργος Παντελεάκης επεξεργάζεται τις τελευταίες λεπτομέρειες του ντοκιμαντέρ
Η ταινία επικεντρώνεται γύρω από το πρόσωπο του αθλητή πυγμαχίας Αλέξη Τσανικίδη, τη διαδρομή του, τις προσωπικές του στιγμές, τον τραυματισμό του αλλά και την αδικία των κριτών που τον «έκοψαν» από την Ολυμπιάδα που έγινε στο Ρίο της Βραζιλίας το καλοκαίρι του 2016. Παρουσιάζονται επίσης παράγοντες της ελληνικής και παγκόσμιας πυγμαχικής σκηνής που μιλούν για τον αθλητή.
Η πρώτη ταινία του Γιώργου Παντελεάκη, με τον τίτλο «Boxer» (2013), απέσπασε δύο βραβεία «Καλύτερης σκηνοθεσίας» (8ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας, 2014) και «Καλύτερου σεναρίου» (3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Ιεράπετρας, 2015).
Η γνωριμία του σκηνοθέτη με τον Πόντιο πυγμάχο ξεκινά το 2009, όταν μετά την ταινία Boxer αρχίζει να τον παρατηρεί ως αθλητή, ενώ τον συνεπαίρνει και το ίδιο το άθλημα, με αποτέλεσμα να μην περιοριστεί μόνο στο κινηματογραφικό κομμάτι, αλλά να το ακολουθήσει και ως χόμπι. Κάπως έτσι άρχισε να «καταλαβαίνει» τον αθλητή και του «έκανε κλικ το στιλ του», μας λέει. «Χωρίς να το ξέρω [ότι θα χρησιμοποιούσε τα πλάνα αργότερα για το ντοκιμαντέρ], είχα τραβήξει τον Τσανικίδη [σ.σ.: σε αγώνες στον Άγιο Κοσμά] το 2009 […]. Ήταν φωτοβολίδα. […] Τους σάπιζε!», αναφέρει.
Τον περιγράφει ως άτομο με ανορθόδοξο και μυστήριο στιλ στους αγώνες, απρόβλεπτο, χορευτή στο ρινγκ, με αρκετά στοιχεία από τον Μοχάμεντ Άλι και πολύ δυνατό στα χτυπήματά του. Αυτό ήταν το έναυσμα για να τον καταγράψει στην κάμερά του ως αθλητή. Ο Τσανικίδης, μαζί με τον πατέρα του Αλέκο (ο οποίος γεννήθηκε στο Σοχούμ, εξορίστηκε επί Στάλιν στο Καζακστάν και στη συνέχεια ήρθε στην Ελλάδα), δημιουργούν το δικό τους στιλ στην ελληνική πυγμαχία.
Γιώργος Παντελεάκης: Άπιαστος για τα ελληνικά δεδομένα ο Αλέξανδρος Τσανικίδης. Πυγμάχος-σκακιστής, με ασύλληπτη ταχύτητα στα χτυπήματα.
Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2014 και ολοκληρώθηκαν το προηγούμενο φθινόπωρο στην περιοχή του Θησείου, την Πάρνηθα, την παραλιακή, τον Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο, το σπίτι του αθλητή όπου έχει και το προπονητήριό του – σε σημεία που έχουν σχέση με τον πυγμάχο, αναφέρει ο σκηνοθέτης. Όλα βρίσκονται πλέον στην τελική ευθεία, καθώς το ντοκιμαντέρ The Wonder Kid θα κάνει την πρεμιέρα του στις αρχές Μαρτίου στο 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ «The Wonder Kid»
Η μουσική μπαίνει δυναμικά και παίζει ιδιαίτερο ρόλο στην ταινία, μας εκμυστηρεύεται ο σκηνοθέτης: «Η μόνη μουσική που είναι πάρα πολύ κοντά στην πυγμαχία είναι η τζαζ». Ρυθμοί που αλλάζουν κατά το δοκούν, όπως και ένας πυγμάχος αλλάζει την τακτική που θα ακολουθήσει κατά τη διάρκεια του αγώνα – έτσι «φτιάχνεις ένα δικό σου ρυθμό» μας λέει, που «λειτουργεί με εκρηκτικό ρυθμό». «Έτσι πλησιάζει την πυγμαχία», καταλήγει.
Με φόντο τον πατέρα του αθλητή, Αλέκο Τσανικίδη
Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο σκηνοθέτης αυτή τη στιγμή, ενώ όλα είναι έτοιμα, είναι οι κόπιες και η διανομή. «Για να γίνει γνωστά ή για να πάει, θέλεις διανομή» αναφέρει. «Στη διανομή χρειάζεται να έχεις κόπιες. Χρειάζεται δηλαδή το Digital Cinema Package· το ψηφιακό σινεμά που έχει αντικαταστήσει το φιλμ, για να παιχτεί σε δέκα διαφορετικές αίθουσες ή σε δέκα διαφορετικά φεστιβάλ, χρειάζεσαι δέκα διαφορετικά βαλιτσάκια με έναν άλλο σκληρό δίσκο μέσα, και μια διαδικασία DCP όπως τη λένε, η οποία είναι πάρα πολύ κοστοβόρα». Το γεγονός ότι έπεσαν οι τιμές, μας αναφέρει, δεν το κάνει ευκολοπρόσιτο στην τιμή. Ύστερα προμοτάρεις την ταινία σε διάφορες εταιρείες, καταλήγει.
«Πρέσβη της ελληνικής πυγμαχικής σκηνής που δεν υπήρχε», χαρακτηρίζει την ταινία Boxer ο σκηνοθέτης, με την ελπίδα ότι το νέο του ντοκιμαντέρ The Wonder Kid, θα βρει ακόμα μεγαλύτερη ανταπόκριση.
Βασίλης Καρυοφυλλίδης
