Ο Στυλιανός (Στύλον) Κεσίδης είναι γιος του Νικόλα Κεσίδη, του μεγάλου δάσκαλου της ποντιακής μουσικής που πέθανε στην όμορφη Φυσερά του Πόντου. Ο Νικόλας στην πατρίδα έπαιρνε την κεμεντζέ του, τη ζουρνάν, το γαβάλ’, κι έφευγε για μήνες από το χωριό του, τη Φυσερά. Ήταν ξακουστός οργανοπαίχτης σε όλη την περιοχή της Τραπεζούντας και τον έπαιρναν ακόμα και οι Τούρκοι στις χαρές και τα γιορτάσια τους.
Δικός του ήταν και ο καταπληκτικός σκοπός «το φυσερέτκον».
Ο γιος του Στύλος –άξιος συνεχιστής του πατέρα του– πήρε τη λύρα του, και μετά την Ανταλλαγή συνέχισε την παράδοση στη Φλώρινα, την Καστοριά, σε όλα τα Καρσλίδικα χωριά της περιοχής. Μέχρι τα μακρινά Γιάννενα, το Κιλκίς και άλλες περιοχές έπαιξε την μαγευτική του λύρα.
Εγώ τον γνώρισα στα Γιάννενα το 1977, όταν ερχόταν κι έπαιζε στους χορούς των Ποντίων φοιτητών του πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Μετά από 40 χρόνια πήγαμε στο σπίτι του, στον Αγ. Βαρθολομαίο της Φλώρινας. Μόλις με αντίκρισε, με γνώρισε: «Παναέτα», μου είπε, «ντ’ ευτάς;».
Ο Στύλος Κεσίδης συνόδευσε τον ΣΠΟΣ Δυτικής Μακεδονίας στο 10ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών
της ΠΟΕ (2014) – Απολαύστε τον
Έι κιτί χρόνια, πού είναι τα Γιάννενα!… Πήρε τη λύρα και άρχισε να παίζει τους σκοπούς της Φυσεράς. Μεγάλη μουσική σχολή η Φυσερά, εκεί μαθήτευσε και ο μεγάλος λυράρης της Ματσούκας Απόστολος Αθανασιάδης, ο γνωστός και ως Αποστολίκας.
Στον σεμνό Πόντιο λυράρη, τον ευγενή άνθρωπο, τον πολύ καλό οικογενειάρχη, τον θείο Στύλο Κεσίδη αφιερώνω την όμορφη φωτογραφία του από το προσωπικό μου αρχείο και του εύχομαι να είναι πάντα γερός και να παίζ’ το φυσερέτκον…!
Παναγιώτης Μωυσιάδης
