Σε ηλικία 83 ετών άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή ο μεγάλος ηθοποιός και σκηνοθέτης Πέτρος Φυσσούν. Από τις 20 Νοεμβρίου νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Σωτηρία με λοίμωξη του αναπνευστικού.
Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη, στην Αθήνα, στις 10:00 στον Άγιο Νικόλαο Πευκακίων.
Γεννημένος στις 5 Οκτωβρίου 1933, υπήρξε πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου από το 1961 έως το 1965, και στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (1976-1978). Αν και πηγές αναφέρουν ως τόπο γέννησης το Αγρίνιο, σε παλαιότερη συνέντευξή του επισημαίνεται ότι ο πατέρας του ήταν πρόσφυγας από τη Ρωσία που έφυγε από την πατρίδα του όταν έγινε η επανάσταση των μπολσεβίκων – στη Ρωσία φέρεται να γεννήθηκε και ο Πέτρος Φυσσούν.
Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης, συνεργάστηκε για δύο χρόνια, έως το 1956, με το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Στο θεατρικό σανίδι ερμήνευσε σχεδόν όλα τα είδη, δράμα, κωμωδία, τραγωδία, ακόμα και επιθεώρηση. Είχε συμμετάσχει στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών (1965), Μόσχας και (τότε) Λένιγκραντ (1966), Αθηνών, Φιλίππων αλλά και στα Επιδαύρια.
Ο Πέτρος Φυσσούν μιλούσε τρεις γλώσσες (αγγλικά, ρωσικά και σουηδικά) και ήταν παντρεμένος με την Τέτα Χατζηχρήστου, κόρη του αείμνηστου «βλάχου» του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Σε δημοσίευμα στο Κ της Καθημερινής αναφέρεται ότι το ντουμπλάρισμα του Μπρούνο Γκανζ στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου Μια αιωνιότητα και μια μέρα ήταν από τα καλύτερα που είχαν ακουστεί ποτέ σε ελληνική ταινία.
«Απ’ όλα έχω κρατήσει τα καλύτερα» είχε πει σε εκείνη τη συνέντευξη, και είχε εξομολογηθεί με πίκρα ότι στην ΕΡΤ είχαν σβήσει τον «Συνταγματάρχη Λιάπκιν» του Βασίλη Γεωργιάδη για να γράψουν ποδόσφαιρο.
Ο Πέτρος Φυσσούν τιμήθηκε με πολλά βραβεία, όπως Α’ ανδρικού ρόλου στα Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου (1963 και 1964), καθώς και με Α’ Βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεάτρου Ιθάκης το 1975. Υπήρξε θιασάρχης και θεατρικός επιχειρηματίας αλλά και μέλος του Ινστιτούτου Καταναλωτών.
