…τη ζωή μου την πέρασα τραγουδώντας,
με σκοπό να αναδείξω το δημοτικό τραγούδι…
Αυτή ήταν η κυρα-Δόμνα, η κυρία του παραδοσιακού μας τραγουδιού. Μια παρουσία τεράστια, πέραν των ελληνικών συνόρων, όπου η φωνή της ηχούσε στα αυτιά και στην καρδιά των Ελλήνων και όχι μόνο, απανταχού της γης.
Τέσσερα χρόνια πέρασαν από την ώρα του μεγάλου ταξιδιού της κυρα-Δόμνας, είναι όμως σαν να μην έφυγε ποτέ. Η θύμησή της και το έργο της έχουν μείνει βαθιά χαραγμένα στην ψυχή και στην καρδιά μας.
Μια γυναίκα θαυμαστή, αγωνίστρια της ζωής, με μια ανοιχτή αγκαλιά για όλο τον κόσμο, μάνα και δασκάλα για τους συνεργάτες της μουσικούς. Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη νουθετούσε και εξηγούσε τη ζωή μέσα από τα τραγούδια του λαού. Όταν ήσουν κοντά της, ζούσες το μεγαλείο της· κι όταν την άκουγες να ερμηνεύει, ένιωθες ένα ρίγος να σε διαπερνά, αφυπνίζοντας σου την κυτταρική μνήμη.
Κυρα-Δόμνα μας, «έχε γεια – πάντα γεια» – κι από εκεί ψηλά που στέκεις να μας χαμογελάς και να μας στηρίζεις, όπως πάντα έκανες, με τον δικό σου τρόπο.
Εμείς πάντα θα έχουμε στο νου και στην καρδιά το δόγμα της: «τη ζωή μου την πέρασα τραγουδώντας, με σκοπό να αναδείξω το δημοτικό τραγούδι»…
Ηλίας Υφαντίδης
