Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Αρχιμανδρίτης Άνθιμος Παπαδόπουλος

Μια εμβληματική προσωπικότητα του ποντιακού πνεύματος, ο Άνθιμος Παπαδόπουλος, γεννήθηκε σαν σήμερα το 1878.

Γραμματέας της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών από το 1927, συγγραφέας του Ιστορικού Λεξικού της Ποντικής Διαλέκτου και της Ιστορικής Γραμματικής της Ποντικής Διαλέκτου διατέλεσε διευθυντής του λαογραφικού περιοδικού Αρχείον Πόντου, στο οποίο και αρθρογραφούσε τακτικά.

Ένα δείγμα της εμβρίθειάς του στα θέματα της ποντιακής διαλέκτου μπορούμε να δούμε στο παρακάτω παράθεμα από τη στήλη του «Γλωσσικαί έρευναι – Ετυμολογικά και σημασιολογικά» στο Αρχείον Πόντου, τόμ. 15 (1950):

αζωσταδέσιος

Εις το άσμα Ινεπόλεως

«κόρη σηκούται το πρωί γυμνή
κι αζωσταδέσιος
και τα μαλλιά της άπλεχτα βγαίνει
’ς σο παραθύρι»

είναι άξιον προσοχής το επίθετον αζωσταδέσιος ( = μη ζωσμένη, άζωστη) δια τον αλλόκοτον σχηματισμόν του. Η παραγωγή του από το άζωστος αποκλείεται, διότι δεν δύναται να χαρακτηρισθή ως παραγωγική κατάληξις ολόκληρον το -αδέσιος. Η λέξις προϋποθέτει ένα ουσιαστικόν ζωστάδι με την σημασίαν τού ζώνη, από το οποίον ηδύνατο να σχηματισθή αζώσταδος. Το ότι εσχηματίσθη αζωσταδέσιος με την παραγωγικήν κατάληξιν -έσιος εις τούτον συνετέλεσεν ίσως η μετρική ανάγκη του στίχου απαιτούντος δύο επί πλέον συλλαβάς.

Είτε όμως από το αζώσταδος κατά παρέκτασιν εσχηματίσθη το αζωσταδέσιος είτε απευθείας από το ζωστάδι εσχηματίσθη, καθώς αλλαχού του Πόντου ελέχθη αζώσταρος από το ζωστάρι, ως και αζώναρος από το ζωνάρι, τούτο δεν έχει σημασίαν. Ενδιαφέρει μόνον να πιστοποιηθή η ύπαρξις του ουσιαστικού ζωστάδι. Τούτο εις το ιδίωμα του Πόντου δεν μαρτυρείται, αλλά και δεν ήτο αδύνατον να ελέγετο κάποτε, μαρτυρείται όμως εις το ιδίωμα των Σαρακατσαναίων της Ηπείρου υπό τον τύπον ζουστάδ’ = μικρά εσθής.