17 Αυγούστου έγραφε το ημερολόγιο, κι αφού μια μέρα πριν πήγα και προσκύνησα την Παναγιά μου στο όρος του Βερμίου, μιας κι ο Δεκαπενταύγουστος με βρήκε στον αυτοκινητόδρομο και στο ταξίδι προς την πατρίδα μου για τις ολιγοήμερες διακοπές μου, πήρα την απόφαση να πάω μερικά χιλιόμετρα πιο δίπλα, στην Ειδομένη, να δω ποιοι ήταν αυτοί οι βρομιάρηδες που ’χαν το θράσος να χαλούν τις ήρεμες διακοπές των συμπατριωτών μου. Κι έπεσα έξω…
Η Παναγιά που αναζητούσα την προηγουμένη σε βουνά και λαγκάδια ήταν μπροστά μου.
Μπροστά μου ήταν οι πρόγονοί μου οι πρόσφυγες, οι παππούδες μου οι αντάρτες, οι δεκατέσσερις τόμοι του καθηγητή Φωτιάδη, οι ιστορίες που αναζητούσαμε στην πρώτη προσφυγική γενιά.
Μπροστά μου ήταν καθρέφτης η Ιστορία μου. Δεν έχει χρώμα η προσφυγιά, δεν έχει εθνικότητα, δεν έχει θρησκεία. Εδώ θα μείνεις, είπα. Εδώ θα κάνεις διακοπές. Βοηθώντας αυτούς τους ανθρώπους. Εδώ είναι όλα τα Μνημόσυνα του Μάη…
Κείμενο-Φωτογραφίες: Τάσος Σιδηρόπουλος
Ο Τάσος Σιδηρόπουλος είναι πρώην γ.γ. της ΟΣΕΠΕ και συνιδρυτής της ανθρωπιστικής οργάνωσης «We are all refugees» (Είμαστε όλοι πρόσφυγες), με έδρα τη Γερμανία. Γεννήθηκε, μεγάλωσε κι εργάζεται στη Γερμανία, με καταγωγή από την Ποντοηράκλεια Κιλκίς και απώτερη καταγωγή από τα Κοτύωρα και το Καρς.
