Φανταστείτε ένα μικρό χωριό στη μέση του πουθενά, όπου οι λιγοστοί κάτοικοί του παράλληλα με τις καθημερινές δραστηριότητές τους περνούν τις περισσότερες ώρες της μέρας… ιππεύοντας άλογα.
Κι όμως, το χωριό αυτό υπάρχει και πέραν του χώρου της φαντασίας μας, και συγκεκριμένα βρίσκεται σε απόσταση 7 χλμ. από την κωμόπολη Αρπατσάι του Καρς που ανήκει στην ευρύτερη περιοχή του Κυβερνείου Καρς του Αντικαυκάσου, όπου περίπου το 1878 εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τον Πόντο.
Πρόκειται για το χωριό Μεϊντατζίκ που κατοικείται από 225 κατοίκους (45 οικογένειες), οι οποίοι στο σύνολό τους, από τεσσάρων μέχρι… εκατό ετών, απολαμβάνουν να ιππεύουν τα δεκάδες άλογα του χωριού.
Άνδρες και γυναίκες δείχνουν να έχουν ως δεύτερη φύση τους το να βρίσκονται πάνω στη σέλα του αλόγου, ατενίζοντας τα λιβάδια και τα χωράφια της περιοχής από ψηλά τόσο στις γεωργοκτηνοτροφικές τους ασχολίες όσο και τις ώρες της σχόλης.
Χαρακτηριστικά της αγάπης που τρέφουν για την ξεχωριστή αυτή ασχολία είναι και τα λόγια της Σεμά Καγιά, της 16χρονης κόρης του προέδρου του χωριού, η οποία γεμάτη ενθουσιασμό δήλωσε σε τοπική εφημερίδα: «Μας αρέσει να ιππεύουμε στο χωριό μας. Όλοι είμαστε πολύ καλοί ιππείς, γιατί ιππεύουμε από πολύ μικρή ηλικία, αγόρια και κορίτσια, και το καλοκαίρι κάνουμε ιππικούς αγώνες μεταξύ μας».
Ένα μικρό χωριό με ανθρώπους που… το λέει η ψυχή τους!