Ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα που ακόμα περιμένει απάντηση είναι το αν ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι. Όχι τι είσαι αλλά ποιος είσαι.
Το κείμενο που ακολουθεί θα μας βοηθήσει να δούμε τον εαυτό μας στον “καθρέφτη” της ψυχής μας και θα μας δείξει τον τρόπο να μάθουμε ποιοι είμαστε.
– Ποιος είσαι;
– Είμαι ο κύριος χ!
– Ποιος είσαι σε ρώτησα, όχι πως σε λένε.
– Μάλιστα! Κατάλαβα! Είμαι ένας δάσκαλος που είναι και σύντροφος, μπαμπάς, γιος, φίλος, εραστής, πολίτης, αγοραστής, καταναλωτής, και τόσα άλλα… Θα μπορούσα να σου πω πολλά ακόμα για’ μένα!
– Δεν είσαι αυτό που νομίζεις ότι είσαι. Όσα μου είπες ότι είσαι, είναι ρόλοι της καθημερινότητας σου.
– Δεν είμαι… ; Και τι είμαι;
– Είσαι ο θησαυρός που κρύβεται εντός σου! Ψάξε και θα τον βρεις!
– Θησαυρός; Πως;
– Φαντάσου ένα κρεμμύδι. Αυτό που είσαι βρίσκεται στο κέντρο του. Βγάλε τα έξω στρώματα του και θα φτάσεις στον θησαυρό!
– Πως θα το κάνω αυτό;
– Πρώτα θα ονομάσεις τα στρώματα, έπειτα θα τα βγάλεις και μετά θα τα πετάξεις έξω από εσένα!
– Να τα ονομάσω;
– Ναι! Για παράδειγμα… ονόμασε το πρώτο φόβο… το δεύτερο θυμό… το τρίτο θλίψη… συνέχισε να ονομάζεις, να αφαιρείς και να πετάς!
– Αυτό είναι απλό! Μπορώ να το κάνω και τώρα αμέσως!
– Τώρα που θα αρχίσεις, να θυμάσαι πως όταν καθαρίζεις το κρεμμύδι φέρνει δάκρυα…
Μη σταματήσεις όταν έρθει το πρώτο δάκρυ… συνέχισε… μη σταματήσεις όταν τα μάτια τσούξουν… συνέχισε…
Μη σταματήσεις όταν φτάσεις στο κέντρο του, που τα δάκρυα θα είναι περισσότερα, γιατί τότε θα’ ναι δάκρυα χαράς και θα καταλάβεις πως κάθε δάκρυ ήταν η ομορφότερη διαδρομή που σε βοήθησε να καθαρίσεις το τοπίο για να βρεις τον θησαυρό!
Συνέχισε και απογειώσου…!
Πηγή: pentapostagma.gr
