Με σύνθημα «Πεταλιές γεμάτες μνήμες, βήματα γεμάτα αγώνες» εκατοντάδες δημότες των Αχαρνών τίμησαν την 102η επέτειο από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Συλλόγου Εθελοντών Αχαρνών-Θρακομακεδόνων.
Μικροί και μεγάλοι ποδηλάτες έκαναν λαμπαδηδρομία από το Αρχελάου Θεάτρου Θρακομακεδόνων μέχρι και την προτομή του Αριστοτέλη στην πλατεία Θρακομακεδόνων, κρατώντας δάδες και σημαίες, σύμβολα του ποντιακού ελληνισμού.
Εκεί, με το σύνθημα του προέδρου του Συλλόγου Εθελοντές Αχαρνών-Θρακομακεδόνων Νίκου Σιδηρόπουλου, άναψαν όλοι μαζί τον βωμό που είχε τοποθετηθεί μπροστά από την προτομή, εναπόθεσαν λουλούδια, τήρησαν ενός λεπτού σιγή κι έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο!
Oι ποδηλάτες άναψαν τη δάδα με τη Φλόγα του Πόντου, την οποία μετέφερε ο Βασίλης Καρυοφυλλίδης, ο ποδηλάτης που έκανε δύο φορές την διαδρομή Αχαρνές-Τραπεζούντα-Αχαρνές, προς την Παναγία Σουμελά Αχαρνών.
Δεξιά κι αριστερά από τη Φλόγα του Πόντου υπήρχαν, επίσης, ποδηλάτες που έφεραν μαζί τους την ελληνική και ποντιακή σημαία.
Με χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες υποδέχθηκε τη Φλόγα ο πατήρ Γρηγόριος Πιγκάλοβ, εφημέριος του Ιερού Ναού Παναγία Σουμελά. Οι ποδηλάτες αφού προσκύνησαν την εικόνα της Παναγίας Σουμελά την παρέδωσαν στον Σύλλογο Πελοποννησίων Αχαρνών «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης» για να συνεχίσει το ταξίδι της.
Δεκάδες δρομείς διαφόρων ηλικιών, μεταξύ άλλων και η ομάδα από τον Σύλλογο Τριτέκνων Ανατολικής Αττικής «Η Ζεστή Αγκαλιά», μετέφεραν την Φλόγα στο μνημείο Ηρώων Ακριτών του Πόντου των Αχαρνών.
Λίγες δεκάδες μέτρα πριν από την άφιξή της στο μνημείο, μουσικοί και καλλιτέχνες της περιοχής έπαιζαν και τραγουδούσαν το «Πάρθεν» του Κωνσταντίνου Καβάφη, στρώνοντας ένα μουσικό χαλί για να περάσει η Φλόγα.
Τη Φλόγα κρατούσε, στα τελευταία αυτά μέτρα, ένα χάταλο, το άνθος του Πόντου, το οποίο άναψε τον βωμό στο ποντιακό μνημείο, την ώρα που οι ακούγονταν ο τελευταίος στίχος «… Η Ρωμανία επέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο». Από ‘κείνη τη στιγμή και ύστερα φωτίστηκε το μνημείο των Ηρώων Ακριτών του Πόντου από τα 353 κεριά που υπήρχαν ολόγυρά του, με κάποια να σχηματίζουν μεταξύ άλλων τον αριθμό των θυμάτων, 353.000, και «Δεν ξεχνώ».