Την πόλη της Ξάνθης στην πλατεία Ελευθερίας κοσμεί το Μνημείο του Προσφυγικού Ελληνισμού –ένα μνημείο μοναδικό στο είδος του και με δική του ιστορία.
Το όραμα για την ανέγερσή του ανήκε στον Σύλλογο Ποντίων Νομού Ξάνθης και στον αείμνηστο πρόεδρό του Γεώργιο Ταβουλτσίδη.
Για την υλοποίηση της ανέγερσης του μνημείου, με ιδιωτική πρωτοβουλία και προσπάθεια του ποντιακού συλλόγου, αρχικά συγκεντρώθηκε το ποσό των 2.000.000 δραχμών, από την εκπομπή «Ρωμανία» της Τατιάνας Χαλκίδου και του Γεώργιου Ταβουλτσίδη, που φιλοξενούσε το 3ο Ραδιοφωνικό Πρόγραμμα Ξάνθης. Κατόπιν, ο πρόεδρος του Συλλόγου έθεσε το ζήτημα στον τότε Πρόεδρο της Βουλής Απόστολο Κακλαμάνη, με την παρέμβαση του οποίου, η Βουλή διέθεσε για την ανέγερσή του μνημείου 18.000.000 δραχμές. Επίσης με παρέμβαση του Πρυτάνεως του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης καθηγητή Ιωάννη Πανούση, συγκεντρώθηκαν 10.000.000 δραχμές.
Το σημείο ανέγερσης επιλέχθηκε από τον ποντιακό Σύλλογο, με τη βοήθεια του τότε Πόντιου δημάρχου Ξάνθης Φίλιππου Αμοιρίδη.
Τα αποκαλυπτήρια έγιναν από τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων στις 16 Ιουνίου 1997.
Αρχικά σχεδιάζονταν να αποτελέσει μνημείο Ποντίων, αλλά κατόπιν αποφασίστηκε να γίνει μνημείο όλου του προσφυγικού Ελληνισμού, συμπεριλαμβανομένων και των ανταλλάξιμων της Ανατολικής Θράκης.
Το Μνημείο είναι ένα αφιέρωμα μνήμης στα θύματα της Μικρασιατικής Καταστροφής: Μικρασιάτες, Πόντιους και Ανατολικοθρακιώτες.
Αποτελεί σύμπλεγμα από δύο ανάγλυφα και ένα ολόγλυφο, και σχεδιάστηκε και φιλοτεχνήθηκε από τον καταξιωμένο γλύπτη – αναπληρωτή καθηγητή ΑΠΘ Γεώργιο Τσάρα.
Το βάθρο έχει ύψος 5.30 μ., στην μπροστινή πλευρά και από πίσω καταλήγει σε ύψος 2.86 μ. Η κατασκευή είναι ευμεγέθης και καταλαμβάνει δεσπόζουσα θέση στο χώρο. Αποτελείται από μάρμαρο και ορείχαλκο.
Η βάση του συμβολίζει ακρόπρωρο. Είναι γωνιακού αναπτύγματος, με παραστάσεις ανθρώπινης φυγής στις δυο πλευρές: δύο οικογένειες προσφύγων (ανδρόγυνα με τρία παιδιά), η μία ποντιακής καταγωγής
και η άλλη μικρασιατικής-ανατολικοθρακικής, όπως φαίνεται από τις αμφιέσεις τους.
Στις μορφές των ενηλίκων διακρίνεται έντονη κίνηση προς τα εμπρός, υποδηλώνουσα βίαιη φυγή. Η κίνηση αυτή είναι διαμετρικά αντίθετη προς το βλέμμα τους, το οποίο είναι στραμμένο πίσω στη γη που αφήνουν.
Όπως διευκρινίζει ο γλύπτης Γεώργιος Τσάρας, το τριγωνικό σχήμα του βάθρου συμβολίζει τη σύγκλιση και τη συνύπαρξη των ανταλλάξιμων πληθυσμών στον ελλαδικό χώρο.
Στην κορυφή του βάθρου-ακρόπρωρου υπάρχει μια φτερωτή ακέφαλη Νίκη ως σύμβολο ελπίδας, αγώνα και ανάστασης. Το έργο είναι αναπτυγμένο προς δυο κατευθύνσεις. Η μία οριζόντια: δράμα-φυγή, και η άλλη κατακόρυφη: ελπίδα-ανάσταση-αναγέννηση.
Στις δύο πλαϊνές πλευρές υπάρχουν ορειχάλκινοι αετοί, ένας μονοκέφαλος από τη μία και ένας δικέφαλος από την άλλη.
Αντίστοιχα κάτω από τους δύο αετούς υπάρχουν γραμμένα τοπωνύμια, ποντιακά και λοιπά μικρασιατικά και ανατολικοθρακιώτικα.
Στην εσωτερική γωνία του Μνημείου υπάρχει ένα κενοτάφιο, χτισμένο από λίθους που προέρχονται από 35 ναούς της Ανατολικής Θράκης, του Πόντου και της Μικράς Ασίας.
Η συλλογή και μεταφορά τους στην Ελλάδα έγινε τη διετία 1996-1997, από μια ομάδα Ξανθιωτών προσφυγικής κυρίως καταγωγής.
Η ομάδα αυτή διήνυσε συνολικά 7.800 χιλιόμετρα, προκειμένου να περισυλλέξει το υλικό για το κενοτάφιο. Πάνω από το κενοτάφιο υπάρχει μπρούντζινος σταυρός.
Το κενοτάφιο αυτό όμως δεν είναι κενό, καθώς στον πυρήνα του βρίσκεται θαμμένο ένα ανθρώπινο οστό αγνώστου, ανασκαμμένο από λάκκο Αγίας Τράπεζας εκκλησίας της Καππαδοκίας.
Το μνημείο βρίσκεται στο τελετουργικό κέντρο της Ξάνθης, δίπλα σε άλλα μνημεία. Η τοποθεσία του δεν είναι τυχαία, καθώς βρίσκεται σε σημείο ακριβώς απέναντι από τη θέση όπου στήνεται η εξέδρα των επισήμων τρεις φορές το χρόνο και περνούν οι παρελάσεις. Γειτνιάζει με το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και καθιερώνεται ως σημαντικό εθνικό μνημείο λόγω της επετειακής χρήσης του χώρου του. Βρίσκεται σε ένα από τα ζωντανότερα σημεία της πόλης και είναι ορατό από τους δημότες και τους επισκέπτες όλες τις ώρες και όλες τις ημέρες.
Στο Μνημείο τελείται μνημόνευση των Ελλήνων του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης, οι οποίοι εξοντώθηκαν κατά τα γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής, και όσων μετακινήθηκαν στην Ελλάδα ως ανταλλάξιμοι. Οι εκδηλώσεις στο χώρο έχουν τον χαρακτήρα επιτάφιας μνημόνευσης και απόδοσης τιμών.
Κάθε 14 Σεπτεμβρίου πραγματοποιείται κατάθεση στεφάνων προς τιμή των θυμάτων της Γενοκτονίας των Μικρασιατών, με τη συμμετοχή πολιτιστικών συλλόγων, πολιτικών φορέων, του στρατού και του κλήρου.
Η διοργάνωση γίνεται από τον Σύλλογο Μικρασιατών Ξάνθης «Αλησμόνητες Πατρίδες» σε συνεργασία με την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Κάθε 18 και 19 Μαΐου οργανώνονται εκδηλώσεις μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων – εκδηλώσεις θρησκευτικού και πολιτιστικού χαρακτήρα.
Την κοντινότερη Κυριακή πραγματοποιείται κατάθεση στεφάνων προς τιμή των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ποντίων από επισήμους πολιτικούς φορείς, σώματα ασφαλείας και εκπροσώπους πολιτιστικών συλλόγων, παρουσία στρατιωτικού αγήματος και κλήρου. Η διοργάνωση γίνεται από τον Σύλλογο Ποντίων Ν. Ξάνθης σε συνεργασία με την Περιφέρεια.
Το Μνημείο Προσφυγικού Ελληνισμού στην Ξάνθη απετέλεσε κίνητρο για την ανέγερση άλλων παρόμοιων μνημείων στην Ελλάδα.
Το έχουν επισκεφτεί πολλοί σύλλογοι και προσωπικότητες από το εξωτερικό, ενώ ο Μισέλ Μπρουνό το έχει κατατάξει στα σημαντικότερα μνημεία της Ελλάδας.
Σπάρτακος Τανασίδης
Πηγές