Στο προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στις προσπάθειες του Ερντογάν να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τον Τραμπ και παρουσιάσαμε την άποψη του προεδρικού σαραγιού, για το «λαβείν» από τις ΗΠΑ και όχι για το «δούναι».
Οι πρώτες πληροφορίες από την πλευρά των ΗΠΑ για τα όσα διαμείφθηκαν κατά την τηλεφωνική επικοινωνία Τραμπ–Ερντογάν προήλθαν από τον Ειδικό Αντιπρόσωπο του Τραμπ για τη Μέση Ανατολή Στιβ Γουίτκοφ. Σε μια συνέντευξη με τον δημοσιογράφο Tucker Carlson (Τάκερ Κάρλσον) στις 22 Μαρτίου, ο Γουίτκοφ περιέγραψε τη συζήτηση του Τραμπ με τον Ερντογάν ως «υπέροχη και μεταμορφωτική» και μας προειδοποίησε ότι «έρχονται πολύ καλά νέα από την Τουρκία». Δεν είναι δυνατόν ο έμπιστος του Τραμπ να χαρακτήρισε ως «πολύ καλά νέα» τις προσδοκίες της Τουρκίας. Ασφαλώς εννοούσε ότι έρχονται πολύ καλά νέα για τις ΗΠΑ. Να σημειωθεί δε ότι τις δηλώσεις αυτές τις έκανε την ημέρα που οι Τούρκοι ήταν στους δρόμους και τις πλατείες, διαδηλώνοντας υπέρ του Ιμάμογλου και κατά της επιχείρησης πολιτικής εξουδετέρωσής του από τον ίδιον τον Ερντογάν.
Την επομένη της δήλωσης Γουίτκοφ, στις 23 Μαρτίου, όταν ο Ιμάμογλου και οι συνάδελφοί του συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν, ο Σύμβουλος Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας του Ερντογάν Τσιαγατάι Κιλίτς, ταξίδεψε στις στις ΗΠΑ και συναντήθηκε με τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Τραμπ Μάικλ Γουόλτζ.
Στις 25 Μαρτίου, την ημέρα που ο Τραμπ επαίνεσε τον Ερντογάν ως «καλό ηγέτη» στον Λευκό Οίκο, υποδεχόμενος του νεοδιορισθέντες πρέσβεις των ΗΠΑ, μεταξύ αυτών και τον πρέσβη στην Άκγυρα, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν μετέβη στην Ουάσιγκτον και συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ μετά τη συνάντηση αυτή, αναφέρεται ότι μεταξύ των δύο ανδρών συζητήθηκε η συνεργασία και η συνέχιση του αγώνα κατά του ISIS και ότι θα εργαστούν για να διασφαλιστεί ότι η Συρία «δεν θα γίνει βάση για τη διεθνή τρομοκρατία και λεωφόρος για τις αποσταθεροποιητικές δραστηριότητες του Ιράν». Η ανακοίνωση καταλήγει ότι ο Ρούμπιο εξέφρασε «ανησυχίες για τις πρόσφατες συλλήψεις και διαδηλώσεις στην Τουρκία», κάτι που δεν αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών.
Επίσης, στην πληροφορίες που μοιράστηκαν στα ΜΜΕ από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρθηκε ότι συζητήθηκε η συνεργασία στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας και οι «επισκέψεις που θα γίνουν σε επίπεδο αρχηγών κρατών», υπονοώντας επίσκεψη Ερντογάν στην Ουάσιγκτον και ανταπόδοση από τον Τραμπ με επίσκεψη στην Άγκυρα, κάτι που δεν περιλαμβανόταν στη δήλωση της αμερικανικής πλευράς.
Όμως υπάρχει και κάτι άλλο που δεν αναφέρεται στις ανακοινώσεις και των δύο πλευρών, που όμως μας το «μαρτύρησε» ο Γουίτκοφ, στη συνέντευξη που έδωσε στον Τάκερ Κάρλσον, τις 22 Μαρτίου. Εκεί ο έμπιστος του Ντόναλτ Τραμπ ανέφερε ότι μεταξύ των δύο ηγετών συζητήθηκαν επίσης θέματα τρομοκρατίας (πιθανότατα αναφέρεται στην υπόθεση του PKK) και ζητήματα της Γάζας.
Συνεχίζοντας ο Γουίτκοφ και αναφερόμενος στη Γάζα, είπε πως αναφέρει ότι «μια τρομοκρατική οργάνωση δεν μπορεί να κυβερνήσει τη Γάζα, αυτό είναι απαράδεκτο για το Ισραήλ» και συνέχισε λέγοντας ότι «είναι δυνατό να αφοπλιστούν. Μετά μπορούν να μείνουν για λίγο ακόμα και να εμπλακούν ακόμη και στην πολιτική».
Άρα, η Ουάσιγκτον λέει ότι εάν η Χαμάς αφοπλιστεί, μπορεί να συνεχίσει τις πολιτικές της δραστηριότητες.
Όμως εδώ υπάρχει κάτι άλλο, που έχει απόλυτη ομοιότητα με το σχέδιο της αυτοδιάλυσης και του αφοπλισμού του ΡΚΚ. Η Άγκυρα λέει ότι εάν το PKK καταθέσει τα όπλα, μπορεί να συνεχίσει τις πολιτικές του δραστηριότητες.
Άρα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτές οι δύο δραστηριότητας κινούνται παράλληλα και πιθανόν είναι «εμπνεύσεως» του ιδίου κέντρου.
Το τι γίνεται στο θέμα του ΡΚΚ, το έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα άρθρα μας. Όσον αφορά στη Γάζα, ο Γραμματέας της Εκτελεστικής Επιτροπής της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Hussein al-Sheikh, συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών Φιντάν στην Άγκυρα στις 19 Μαρτίου, λίγο πριν ο Φιντάν πετάξει για τις ΗΠΑ και πριν ο Γουίτκοφ αναφέρει ότι υπάρχουν «καλά νέα από την Τουρκία».
Το σχέδιο είναι μεγάλο και μεγάλης σημασίας, αφού γίνονται βήματα για τη «ρύθμιση» του Κουρδικού και της Γάζας.
Μήπως αυτό εκμεταλλεύεται ο Ερντογάν και του επιτρέπει ο «διεθνής παράγων» να κάνει τα πάντα για την επανεκλογή του, αποδυναμώνοντας την αξιωματική αντιπολίτευση, μέσω της φυλάκισης του Ιμαμόγλου;
Και τι θα σημάνουν όλα αυτά, που πιθανόν να οδηγήσουν ακόμα και σε ενός είδους εξομάλυνση των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας, για την Κύπρο και την Ελλάδα;
Τροφή για σκέψη.