Την τελευταία του πνοή άφησε ο ομότιμος καθηγητής και πρώην πρύτανης του Αριστοτελείου Μιχάλης Παπαδόπουλος, σε ηλικία 89 ετών, ύστερα από σύντομη νοσηλεία στο Ιπποκράτειο.
Ποιος ήταν ο Μιχάλης Παπαδόπουλος
Ο ποντιακής καταγωγής Μιχάλης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1936 στη Δράμα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη Θεσσαλονίκη, δούλεψε επί μία δεκαετία ως ελεύθερος επαγγελματίας στη δυτική Μακεδονία και εκπόνησε στη συνέχεια το διδακτορικό του στο Άαχεν της Γερμανίας.
Μετά τη Μεταπολίτευση επέστρεψε στην Ελλάδα όπου εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ.
Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής για δύο τριετίες από το 1988 ως το 1994 και αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου από το 1994 ως το 1997. Το 1997 εξελέγη πρύτανης του Αριστοτελείου, αξίωμα στο οποίο επανεξελέγη το 2000 για μία ακόμη τριετία.
Για το έργο του έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, από το Πανεπιστήμιο του Καρόλου της Πράγας «για την καλλιέργεια των γραμμάτων και του ανθρωπισμού σε παγκόσμια κλίμακα», από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με το «οφίκιο του Άρχοντος-Αρχιτέκτονος», από τη Μονή Ξενοφώντος του Αγίου Όρους με τον «Χρυσόν Σταυρόν του Αγίου Γεωργίου», από το Ροταριανό Όμιλο Θεσσαλονίκης ως επίτιμο μέλος του.
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας τού είχε απονείμει τον «Μέγα σταυρό αξίας» του Τάγματος Αξίας, σε αναγνώριση των διακεκριμένων υπηρεσιών που πρόσφερε στις ελληνογερμανικές σχέσεις.
Από το Μάρτιο του 2004 έως το 2006 διετέλεσε Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και στη συνέχεια έγινε πρύτανης του Πανεπιστημίου Frederick της Κύπρου (2006-2008).
Εκτός των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων και τον πολυάριθμων επιστημονικών δημοσιεύσεων, από τις εκδόσεις Ιανός εκδόθηκαν δύο δοκίμιά του, Μετά το Αμφιθέατρο (2000) και Με μολύβι και χαρτί (2004). Στη συνέχεια από τις εκδόσεις Επίκεντρο εκδόθηκαν τα: Καλειδοσκόπιο μιας εποχής – όπως την έζησα (2021), Η αιωνιότητα της στιγμής (2022), Πρόσφυγες και Εκπαίδευση (2023). Αρθρογραφούσε στον ημερήσιο και περιοδικό Tύπο και σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά.
Το τελευταίο του βιβλίο, και πάλι από τις εκδόσεις Επίκεντρο, ο Μιχάλης Παπαδόπουλος το συνέγραψε με τον γιο του Άγι Μ. Παπαδόπουλο, με τίτλο Η πολυκατοικία της αντιπαροχής και το στεγαστικό πρόβλημα. Παρουσιάστηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2024 στο Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης – αυτή ήταν η τελευταία δημόσια εμφάνισή του.
Δίπλα στο Σύλλογο Ποντίων Φοιτητών Θεσσαλονίκης
Τον Μιχάλη Παπαδόπουλο αποχαιρετούν με συγκίνηση παλιοί φοιτητές του ΑΠΘ, και ιδίως όσοι ανήκαν στο Σύλλογο Ποντίων Φοιτητών Θεσσαλονίκης, καθώς βοήθησε οικονομικά για την απόκτηση της στέγης του.
Γράφει ο Χαράλαμπος Κοτίδης στο Facebook:
«Ήταν πάντα αρωγός στις προσπάθειες του Συλλόγου Ποντίων Φοιτητών Θεσσαλονίκης, το γραφείο του πάντα ανοιχτό για εμάς, μας βοήθησε οικονομικά για την απόκτηση της ιδιόκτητης στέγης μας, πολλές φορές παρών στο χορό μας, στις εκδηλώσεις μας και στα εγκαίνια του συλλόγου.
»Χαρακτηριστικά θυμάμαι σε έναν χορό Δεκέμβριο μήνα που είχε κακοκαιρία και είχε χιονίσει πάρα πολύ με αποτέλεσμα να κλείσει σχεδόν η Καστανιά και να μου τηλεφωνούν να ακυρώσουν τις κρατήσεις συμπατριώτες από τη δυτική Μακεδονία, πάω στη Φοιτητική Λέσχη κατά τις 21:00 και βλέπω τα φώτα ασυνήθιστα χαμηλά.
»Ρωτώ τους υπόλοιπους τι γίνεται και κανένας δεν γνώριζε κάτι συγκεκριμένο. Μετά από ώρα πληροφορήθηκα ότι είχε πέσει ένας στύλος της ΔΕΗ και η μισή Θεσσαλονίκη δεν είχε ρεύμα. Ο κόσμος να αρχίζει να έρχεται και εμείς να μην έχουμε ήχο. Πανωλεθρία. Άγχος μεγάλο. Άρχισα τα τηλέφωνα μιας και είχαμε μεγάλα έξοδα και μεγάλο χρέος για να ξεπληρώσουμε την ανακαίνιση του κτηρίου.
»Αφού είχε ήδη μεσολαβήσει και ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ Πιλαλίδης Νίκος που θα ερχόταν στο χορό, το μήνυμα ήταν ότι το ρεύμα θα έρθει την επόμενη ήμερα.
»Κατά τις 23:00, ενώ είχαμε βάλει τα μέλη του Συλλόγου να τραγουδούν και να χορεύουν με τον Μάτσαρο στο αγγείο για να κρατήσουμε τον κόσμο, έφτασα να πάρω τηλέφωνο ως και στον πρύτανη. Τον ξύπνησα και μου μίλησε με ενδιαφέρον για το πρόβλημα μας και είπε ότι θα κάνει μερικά τηλέφωνα. Μετά από λίγη ώρα βλέπουμε ένα συνεργείο της ΔΕΗ το οποίο μας έδωσε ρεύμα λέγοντας: “Δεν ξέρω τι μέσο έχετε, αλλά έχετε μεγάλο μέσο. Ενώ η Θεσσαλονίκη δεν έχει ρεύμα μας έδιωξαν από εκεί που δουλεύαμε και ήρθαμε εδώ”.
»Καλό παράδεισο κ. Καθηγητά».
