Λεφτέρ Κιουτσουκαντωνιάδη τον έλεγαν στην Τουρκία, που θα πει «Μικροαντωνιάδης»! Κι αυτό γιατί ο Ρωμιός ήταν μικρόσωμος, μόλις 1,69μ., αλλά και για να τον ξεχωρίζουν από τον –επίσης ποδοσφαιριστή– αδελφό του, Παναγή.
Τη δεκαετία του 1950 ο Λευτέρης Αντωνιάδης περιλαμβανόταν στους καλύτερους ποδοσφαιριστές παγκοσμίως, είχε αγωνιστεί 46 φορές με την Εθνική ομάδα της Τουρκίας από το 1948 ως το 1963 (από τις οποίες τις εννέα ως αρχηγός), ενώ είχε και τέσσερις συμμετοχές με την Ολυμπιακή ομάδα στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1948, στο Λονδίνο. Έκλεισε την καριέρα του φορώντας τα κιτρινόμαυρα της ΑΕΚ, με την οποία αγωνίστηκε σε πέντε ματς και σημείωσε δύο γκολ.
Η αλήθεια είναι ότι το ομαδικό πνεύμα ο Λευτέρης το είχε από γεννησιμιού του, καθώς ήταν το 11ο παιδί του Χριστοφή και της Αργυρώς Αντωνιάδη.
Το 1947 τον …καμάκωσε η Φενέρμπαχτσε, στην οποία έμελλε να μεγαλουργήσει (πέτυχε 423 γκολ σε 615 εμφανίσεις).
Το πόσο αγαπήθηκε από τους οπαδούς της, άλλωστε, αποδεικνύεται από τα όσα συνέβησαν το 1955, στη διάρκεια των Σεπτεμβριανών: Όταν το εξαγριωμένο πλήθος έφτασε έξω από το σπίτι του στην Κωνσταντινούπολη και άρχισε να πετάει πέτρες («Έζησα τρομακτικές στιγμές», έλεγε ο Λεφτέρ αργότερα σε συνέντευξή του), οι φίλαθλοι της Φενέρ ανέλαβαν ρόλο σωματοφύλακα.
Και φυσικά, υπέστη τα «κλασικά»: Στην Τουρκία τον αποκαλούσαν Έλληνα, στην Ελλάδα «γενίτσαρο»!
⇒ Διαβάστε αναλυτικά για την πορεία και την προσωπικότητα του Λευτέρη Αντωνιάδη εδώ.