Ήταν η στιγμή-έκπληξη στο διεθνές αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης «Μακεδονία», όταν υποδέχονταν τον περασμένο Αύγουστο φίλοι και συγγενείς τον «φρέσκο» ολυμπιονίκη της κωπηλασίας Πέτρο Γκαϊδατζή, υπό τους ήχους της ποντιακής λύρας και ποντιακών τραγουδιών.
Ο 23χρονος αθλητής είχε μόλις κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στην 33η Ολυμπιάδα του Παρισιού.
Μια στιγμή βαθιά χαραγμένη στη μνήμη του αθλητή, ο οποίος μίλησε στο pontosnews.gr τόσο γι’ αυτό το στιγμιότυπο όσο και για την πορεία του στον αθλητισμό και την ποντιακή καταγωγή του.
Με απώτερη καταγωγή από την Αμάσεια του Πόντου –από εκεί ξεκινά η ιστορία της οικογένειας με την άφιξη της προγιαγιάς του Αναστασίας Πετρίδου στην Καστανούσα Σερρών, και στη συνέχεια στην Καλαμαριά– ο νεαρός αθλητής μάς μιλά για τα παιδικά του χρόνια, τα οποία ήταν γεμάτα ποντιακή παράδοση.
Η αγάπη για τον Πόντο είναι καρπός του τρόπου που τον γαλούχησε ο παππούς του, Δημήτρης Πολατσίδης.
Ο Πόντος «κυλάει» στο αίμα του
Σε ηλικία περίπου 10 ετών ξεκίνησε να μαθαίνει ποντιακούς χορούς στον Ποντιακό Πολιτιστικό Σύλλογο Καλλιθέας-Συκεών στη Θεσσαλονίκη, μαζί με τη μικρή του αδελφή Δήμητρα. Δεν άργησε να αγαπήσει και την ποντιακή λύρα, την οποία του έκανε δώρο η μητέρα του. Για περίπου 7-8 χρόνια, ο καταξιωμένος δεξιοτέχνης Μιχάλης Καλιοντζίδης ήταν ο δάσκαλος του Πέτρου.
«Την έχω αφήσει η αλήθεια είναι, ειδικά με τον αθλητισμό», μας εκμυστηρεύεται, καθότι είναι πολύ δύσκολη η καθημερινότητά του.
«Προσπαθώ να κρατάω πλέον επαφή όταν πηγαίνω σπίτι γιατί δεν θέλω να την χάσω», συμπληρώνει.
Η ποντιακή λύρα «είναι μια σύνδεση που έχω με την ποντιακή μου καταγωγή και με όλο αυτό που μου έχουν περάσει γενικότερα, που μου έχει καλλιεργήσει ο παππούς μου για τον Πόντο. Μια σύνδεση για να μπορέσω να κρατήσω όλη την ιστορία της οικογένειας αλλά και γενικότερα των Ποντίων», αναφέρει.
Κι αν πρακτικά, λόγω του όγκου της αλλά και του ότι είναι ένα ευαίσθητο μουσικό όργανο, δεν μπορούσε να την παίρνει μαζί του στις εκτός βάσης του προπονήσεις, πάντα όταν έφτανε στο σπίτι του, έβγαζε τη λύρα να παίξει τους αγαπημένους του σκοπούς. «Υπήρχαν πολλές στιγμές που ήθελα να παίξω λύρα. Δεν την είχα μαζί μου στην Αθήνα. Την άνοιγα κι έπαιζα όταν επέστρεφα σπίτι μου», μας λέει.
Η συγκινητική υποδοχή στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» υπό τους ήχους της ποντιακής λύρας
Όπως μας εκμυστηρεύεται ο νεαρός αθλητής, την ποντιακή υποδοχή την είχε οργανώσει η μητέρα του, Αναστασία Πολατσίδου, η οποία κάλεσε τον Μιχάλη Καλιοντζίδη να παίξει λύρα, με τον καλλιτέχνη να ανταποκρίνεται θετικά και να φέρνει επιπλέον ενίσχυση κάποιους μαθητές του. Πριν από την υποδοχή βέβαια προηγήθηκε ένα μικρό γλεντάκι, με πρωτοστάτη –ποιον άλλον;– τον παππού!
Η συγκίνηση ήταν μεγαλύτερη όταν άνοιξαν οι πόρτες εξόδου και ο αθλητής αντίκρισε τον κόσμο στην υποδοχή, και ιδιαίτερα τον παππού του ο οποίος, εμφανώς συγκινημένος, περίμενε τον εγγονό του κρατώντας μια ποντιακή σημαία.
Ο αθλητής περιγράφει τις στιγμές που του προκάλεσαν μεγάλη χαρά, ως πολύ όμορφες.
«Όταν τον αντίκρισα, μου ήρθε η εικόνα ενός παλικαριού που θύμιζε τον μέγιστο τραντέλληνα», αναφέρει με συγκίνηση ο Μιχάλης Καλιοντζίδης, καθώς ήταν από τα πρώτα πρόσωπα που αγκάλιασε μόλις είδε τον κόσμο. «Θυμήθηκα όλα τα χρόνια που σιωπηλός βάδιζε τον δικό του Γολγοθά, διότι πέρα από τη λύρα του είχε ένα υπερφορτωμένο πρόγραμμα», συμπληρώνει, ενώ τα συναισθήματα εκείνης της στιγμής τα χαρακτηρίζει πολύ δυνατά καθότι τον αγκάλιασε, όπως χαρακτηριστικά λέει, ο ουρανός!
Ο Πόντιος λυράρης μιλώντας για τον μαθητή του, επισημαίνει στο pontosnews.gr ότι «είναι ένας χαρακτήρας, ναι μεν λιγομίλητος αλλά δυναμικός, και αυτό πηγάζει από την αυτοπεποίθησή του και την πίστη του στον αγώνα του».
Βέβαια οι εκπλήξεις της βραδιάς δεν περιορίστηκαν μόνο στο αεροδρόμιο αλλά μεταφέρθηκαν και στην Καλαμαριά, όπου υπήρχε τοπική εκδήλωση διοργανωμένη από το Δήμο, και ο αθλητής έφτασε με όχημα της Πολιτικής Προστασίας.
View this post on Instagram
Εκεί η δήμαρχος Καλαμαριάς Χρύσα Αράπογλου, έχοντας δίπλα της τον μητροπολίτη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Ιουστίνο, τον δαφνοστεφάνωσε και του πρόσφερε αναμνηστική πλακέτα. Στη συνέχεια ο Ολυμπιονίκης χόρεψε ποντιακούς χορούς, επιβεβαιώνοντας στην ουσία τον παππού, ότι «η ρίζα βαθαίνει στο έδαφος»!
Παρίσι 2024: Ο φόβος και οι ξεχωριστές στιγμές
Το άγχος και ο φόβος του πληρώματος στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών, Πέτρου Γκαϊδατζή και Αντώνη Παπακωνσταντίνου, ήταν να περάσουν στους έξι. Μέχρι τότε ήταν αγχωμένοι.
«Μόλις καταλάβαμε ότι είμαστε γρήγοροι και νιώθουμε σωματικά καλά, στον τελικό μπήκαμε απλά να τον ευχαριστηθούμε. Δεν είχαμε άγχος. Είχαμε πιο πολύ ενθουσιασμό και θέλαμε απλά να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό», θυμάται ο Πόντιος κωπηλάτης, ο οποίος συμμετείχε για πρώτη φορά σε Ολυμπιάδα.
Το επίσης χάλκινο μετάλλιο στο Παρίσι, στο διπλό σκιφ της Ζωής Φίτσιου και Μιλένας Κοντού, που πήρε η χώρα μας μετά το ανδρικό πλήρωμα, ήταν ένα από τα τρία στιγμιότυπα της 33ης Ολυμπιάδας τα οποία ζητήσαμε να ξεχωρίσει ο Έλληνας κωπηλάτης. «Ήταν πολύ όμορφο που και οι τέσσερις τα είχαμε καταφέρει», αναφέρει.
Το δεύτερο στιγμιότυπο που ξεχωρίζει, είναι κατά τη διάρκεια της απονομής. «Είδα τους φίλους μου –που δεν ήξερα ότι θα έρθουν– στις κερκίδες να πανηγυρίζουν και να κλαίνε», μας λέει.
Η ικανοποίηση και η χαρά που πρόσφερε στους ανθρώπους που αγαπάει, έρχεται να συμπληρώσει το τρίτο στιγμιότυπο.
Και τι είναι όλα αυτά, αν δεν είχε αγάπη για την κωπηλασία;
Από μια απλή σπόντα στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων, και στο βάθος… Λος Άντζελες. Την κωπηλασία την ξεκίνησε από σπόντα, από τον γιο του νονού του. «Είπα να το δοκιμάσω. Μου άρεσε πάρα πολύ το άθλημα», μας λέει, και συμπληρώνει ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο.
«Δύσκολη προπόνηση, σωματικά και πνευματικά. Είσαι σε ένα μόνιμο δίλημμα», τονίζει, «αν θα το δεις σαν αγγαρεία ή θα το αγαπήσεις πραγματικά».
Και όπως φαίνεται, ο Πέτρος το αγάπησε πραγματικά!
Κατά την άποψή του δεν χρειάζεται να έχει κάποιος συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για να ασχοληθεί με την κωπηλασία. «Δεν νομίζω να χρειάζονται συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, η κωπηλασία θα τα διαμορφώσει», μας λέει, αναφέροντας κυρίως την πειθαρχία, την υπομονή και την επιμονή. «Η αγάπη παίζει ρόλο. Αν το κάνεις από αγγαρεία, δεν έχει αξία. Αν αφήσεις να σου δώσει το άθλημα ό,τι μπορεί να σου δώσει, θα πας μπροστά», συμπληρώνει.
Όσον αφορά την πορεία μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες, την χαρακτηρίζει πολύ δύσκολη.
«Και να μην έφτανα στο μετάλλιο, αυτό που βίωσα και κράτησα από αυτήν την πορεία νομίζω ότι είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που πέτυχα στο τέλος», λέει ικανοποιημένος ο αθλητής.
«Αν πιστεύεις στον εαυτό σου και είσαι σίγουρος γι’ αυτό που μπορείς να καταφέρεις, αν αγαπάς αυτό που κάνεις, νομίζω ότι πάντα θα σε κρατάει και θα σε ελκύει να επιστρέψεις για να το συνεχίσεις», προσθέτει στο pontosnews.gr.
Στο βάθος η Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες
Κι αν το Παρίσι αποδείχθηκε μεγάλος σταθμός στη ζωή του, στο πλάνο του θα προσπαθήσει να έχει και μια συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λος Άντζελες.
«Είναι στο πλάνο, αλλά δεν μπορώ να το ξέρω. Είναι κάτι το οποίο θα έρθει σιγά-σιγά. Βήμα-βήμα, θα προσπαθήσω για το καλύτερο», αναφέρει, με σαφώς εμφανή την ανάγκη για ηρεμία και χαλάρωση αυτήν την περίοδο.
Πέτρος Γκαϊδατζής & Αντώνης Παπακωνσταντίνου, το χάλκινο δυάρι!
Η αθλητική σχέση τους ξεκινά από το 2019, όταν ο ομοσπονδιακός προπονητής έκρινε ότι ήταν κομμάτια ενός… μηχανισμού που θα λειτουργούσε αρμονικά στη βάρκα. Έτσι από τότε –με κάποιες διακοπές για τις σπουδές του Πέτρου– το δίδυμο αυτό έδεσε και τελικά έφερε διακρίσεις στη χώρα μας. Η σχέση του Πέτρου με τον Αντώνη δεν περιορίζεται μόνο στη βάρκα αλλά και στη στεριά, αφού οι δύο συναθλητές και φίλοι, επικοινωνούν και στην καθημερινότητά τους.
Τα πρότυπά του
Το «χάλκινο» Ποντιόπουλο αναζητά τα πρότυπά του στην οικογένεια και την κοινωνία.
«Πρότυπό μου είναι οι άνθρωποι που παλεύουν γι’ αυτά που θέλουν και αγαπάνε. Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο», αναφέρει.
View this post on Instagram
Ξεχωρίζει την οικογένειά του, που παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, ήταν πάντα δίπλα του. «Προσπαθώ να βρίσκω κάθε μέρα πρότυπα στη ζωή και να βλέπω ανθρώπους που είναι δυνατοί και επιμένουν γι’ αυτά που αγαπάνε», μας λέει.
View this post on Instagram
Αθλητισμός vs showbiz, reality
Tα τελευταία χρόνια πολλοί αθλητές στρέφονται σε reality show ή τη showbiz, αλλά ο Πέτρος Γκαϊδατζής δεν ενδιαφέρεται.
«Ο καθένας κάνει αυτό που πιστεύει ότι είναι καλύτερο για τον εαυτό του. Δεν κατακρίνω το πώς θέλει ο καθένας να εκμεταλλευτεί την ιδιότητά του ως αθλητής», λέει, και τονίζει κατηγορηματικά ότι είναι κάτι το οποίο δεν τον ενδιαφέρει και δεν θα το έκανε.
«Αν πιστεύεις πραγματικά ότι μπορείς να καταφέρεις κάτι, νομίζω ότι πρέπει να ρισκάρεις γι’ αυτό. Γιατί άμα δεν ρισκάρεις, δεν πρόκειται να εξελιχθείς», εξηγεί ο Έλληνας Ολυμπιονίκης, τονίζοντας ότι με κάθε ρίσκο που παίρνει κάποιος, ξεκινά και το ταξίδι προς τη δική του Ιθάκη!
Βασίλης Καρυοφυλλίδης