Ήταν σαν σήμερα στην Περαχώρα Κορινθίας, το 1908, που τα μάτια του Παντελή Ζερβού άνοιξαν και είδαν τον κόσμο. Φυσικά εν αγνοία όλων, εκείνη τη μέρα γεννήθηκε ένας σπουδαίος καρατερίστας που υπηρέτησε όλα τα είδη με μοναδικό επαγγελματισμό, δίνοντας αξέχαστες ερμηνείες.
Όμως ο ίδιος βίωσε το σενάριο της ζωής του από πολύ μικρός. Και δεν ήταν κωμωδία, αλλά δράμα καραμπινάτο. Σε ηλικία 4 ετών έχασε τη μητέρα του. Όταν τέσσερα χρόνια αργότερα, στα οκτώ του, έχασε και τον πατέρα του, οι συγγενείς του τον έκλεισαν στο Τζάνειο ορφανοτροφείο.
Πού να χωρέσει το όνειρο; Ή μήπως, εκεί βρήκε χώρο και εισχώρησε;
Αυλαία και πάμε
1933 και το 25χρονο ορφανό παιδί από την Κόρινθο ανέβηκε για πρώτη φορά στο θεατρικό σανίδι. Και όχι από σπόντα, καθότι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν.
Το όνειρο που λέγαμε τρύπωσε από το σανίδι. Και το τελευταίο όχι απλά τον αγάπησε, αλλά τον άφησε εκεί για σχεδόν μισό αιώνα. Και συγκεκριμένα μέχρι τις αρχές του ’80 που αποσύρθηκε, δύο χρόνια πριν φύγει από τη ζωή.
Και έπαιξε τα πάντα και σχεδόν δίπλα σε όλους τους ηθοποιούς της εποχής· από επιθεώρηση, αρχαίο δράμα, σύγχρονο και κλασικό ρεπερτόριο. Και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους συναδέλφους.
Αλλά και ο ίδιος ήταν ένας συνετός άνθρωπος. Οικογενειάρχης με τρεις κόρες, οπαδός του Παναθηναϊκού που του άρεσε στον ελεύθερο χρόνο του να βγαίνει με την οικογένεια και τους φίλους του.
«Όλοι με τη βάρκα της ευλογημένης»
Εποχή άφησαν και οι ραδιοφωνικές εκπομπές του, κυρίως το Πεντάλεπτο ενός θυρωρού. Και βέβαια κάπου εκεί μπήκε και ο κινηματογράφος. Αρχικά με μικρούς αλλά χαρακτηριστικούς ρόλους που έκαναν αισθητή την παρουσία του – και σιγά-σιγά ανέβαιναν και οι ρόλοι.
Με τη συνεργασία του με τη Φίνος Φιλμ μπήκε στον κόσμο των ερμηνειών που θα μείνουν για πάντα στον κόσμο.
Από την Κυρά μας τη μαμή που υποδύεται εξαιρετικά τον επαρχιώτη συγγενή, αλλά και τη Μανταλένα που γίνεται ο αξέχαστος παπάς-σύμμαχος της πρωταγωνίστριας.
Και την επόμενη χρονιά, το 1961, τον περίμενε ο ρόλος. Στον Κατήφορο, δίπλα στη νέα γενιά που ξεπροβάλει, έγινε ο αυστηρός αλλά και απεγνωσμένος πατέρας της Ζωής Λάσκαρη που αν ήταν στην Αμερική ο μονόλογός του στο δικαστήριο θα τον έστελνε κατευθείαν στην οσκαρική πεντάδα – μην πούμε και νικητή.
Μια δεκαετία μετά, το 1972, σε μια από τις τελευταίες ταινίες του τον περίμενε άλλος ένας Δαλιανίδειος πατέρας. Άλλου τύπου, άλλης τραγωδίας. Στη Μαρία της σιωπής. Η επιτομή του δυνατού ρόλου.
Ναι, έπαιξε και σε άλλες ταινίες. Μικρότερων εταιρειών και αξίας. Αλλά σαν σωστός επαγγελματίας δεν περίμενε να καταστραφεί ή να ξεχαστεί.
Η μεγάλη τραγωδία
Όμως η μοίρα τού επιφύλαξε τη μεγαλύτερη τραγωδία που μπορεί να βιώσει ένας γονιός, να χάσει το ένα από τα παιδιά του.
Η μικρότερη, η 12χρονη κόρη του Ευδοξία, σκοτώθηκε στον μεγάλο σεισμό της Σαντορίνης το 1956 – και όπως αποκαλύφθηκε τρία χρόνια αργότερα με την εκταφή, το κορίτσι ήταν ζωντανό όταν το έβαλαν στο φέρετρο!
Εκείνο το καλοκαίρι η γυναίκα του με τα τρία κορίτσια τους είχαν πάει στο νησί για διακοπές. Ο ηθοποιός δεν μπόρεσε να τις ακολουθήσει γιατί είχε παράσταση στην Επίδαυρο. Εκείνο το καλοκαίρι έμελλε να αλλάξει ολόκληρη τη ζωή της οικογένειας.
Ο δυνατός σεισμός που ισοπέδωσε τη Σαντορίνη έθαψε το παιδί κάτω από τα ερείπια του σπιτιού. Ο ηθοποιός πληροφορήθηκε την τραγική είδηση από έναν συγγενή του το βράδυ λίγο πριν από την παράσταση.
Ο Ζερβός βγήκε κανονικά στη σκηνή και έπαιξε το ρόλο του υποδειγματικά μέχρι το τέλος, κάνοντας το κοινό να γελάσει. Όταν τελείωσε υποκλίθηκε, μπήκε στα παρασκήνια και λιποθύμησε.
Ωστόσο το δράμα του ηθοποιού και της οικογένειά του δεν τελείωσε εκεί. Τρία χρόνια μετά το θάνατο του κοριτσιού, ήρθε η στιγμή της εκταφής του. Όταν άνοιξαν το φέρετρο διαπίστωσαν ότι το παιδί είχε θαφτεί ζωντανό!
Ο σκελετός του κοριτσιού δεν ήταν ανάσκελα, αλλά γυρισμένος στο πλάι με το στόμα ανοιχτό. Όλοι μπορούμε να φανταστούμε τον τρόμο που θα ένιωσε η 12χρονη Ευδοξία όταν ανέκτησε τις αισθήσεις της μέσα στο φέρετρο, παλεύοντας να ανασάνει εκείνες τις τραγικές ώρες προτού πεθάνει από ασφυξία.
Ο Ζερβός κράτησε για πάντα μέσα του το μυστικό, να τον «τρώει» και να τον στοιχειώνει. Δεν το είχε αποκαλύψει ούτε στη σύζυγό του. Το αποκάλυψε λίγο πριν «φύγει» από τη ζωή σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις: «Εκείνες τις τραγικές μέρες στο νησί όποιον σκουντούσαν και δεν σάλευε τον έθαβαν».
Ο αγαπημένος ηθοποιός Παντελής Ζερβός πέθανε στις 22 Ιανουαρίου του 1982. Ήταν 74 ετών.
Σπύρος Δευτεραίος
