Τον Σεπτέμβριο του 1921 ο φόρος αίματος που πλήρωσε ο Πόντος στο κεμαλικό καθεστώς ήταν βαρύτατος. Είχε προηγηθεί το τραγικό καλοκαίρι με τις ατελείωτες πορείες των εκτοπισμένων, το λεγόμενο και «Άουσβιτς εν ροή», τα Δικαστήρια Ανεξαρτησίας που λειτουργούσαν από τις 20 Αυγούστου έστελναν τον έναν μετά τον άλλον τους επιφανείς Ποντίους στις αγχόνες της Αμάσειας.
Η εφ. Καθημερινή στο φύλλο της 20ής Σεπτεμβρίου, επικαλούμενη «πληροφορίας εξ Αγκύρας», δημοσιεύει την είδηση ότι ο Κεμάλ διέταξε «επιστράτευσιν πάντων των μη Μουσουλμάνων της Ανατολής» για να επανδρώσει τα «ειδικά εργατικά τάγματα» – τα γνωστά αμελέ ταμπουρού.
Στην ίδια σελίδα μάλιστα, μεταξύ άλλων ειδήσεων, αναδημοσιεύεται η είδηση ότι κατέφθασαν στην Τραπεζούντα δύο πολεμικά και τρία μεταγωγικά πλοία, «παραχωρηθέντα υπό των Μπολσεβίκων εις τον Μουσταφά Κεμάλ». Προορισμός των πλοίων ήταν η Σινώπη, την οποία χρησιμοποιούσε ο Κεμάλ ως ναυτική βάση.