Φτωχιά μου νέα Ιωνία
στα μάτια σου είδα το φως
στους δρόμους και στα καφενεία
ο κάθε φίλος αδερφός.
Και μου λέγαν ιστορίες
στην μικρή μου την αυλή
δυο γερόντοι απ’ τον Πόντο,
μια γριούλα απ’ τ ’ Αϊβαλί
(«Νέα Ιωνία», σε στίχους Πυθαγόρα)
Αυτό είναι το πρώτο τραγούδι που ερμηνεύει μπροστά στην κάμερα της ΕΡΤ ο Στέλιος Καζαντζίδης, για τις ανάγκες της εκπομπής «Λαϊκό τραγούδι». Απέναντί του, δίπλα στο τζάκι, έχει τον Χρήστο Νικολόπουλο (που έγραψε τη μουσική και παίζει μπουζούκι) και τον Πυθαγόρα (που έγραψε τους στίχους του τραγουδιού «Νέα Ιωνία»).
«Ο Καζαντζίδης τραγουδάει για σας… Και μιλάει για τον Στέλιο».
Με αυτές τις λέξεις ξεκινά η εκπομπή, που προβλήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 1976 – λίγο μετά την κυκλοφορία του ιστορικού πλέον δίσκου Υπάρχω. «Υπάρχω σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος από τη στιγμή που εσείς, οι γνωστοί και άγνωστοι φίλοι μου, με αγαπήσατε και με κάνατε δικό σας», λέει αρχικά ο μεγάλος Πόντιος τραγουδιστής, καθώς βαδίζει στην παραλία του Αγίου Κωνσταντίνου.
Η κάμερα τον ακολουθεί στο κτήμα και στο σπίτι του, ενώ παράλληλα εκείνος μοιράζεται τις σκέψεις του και μιλά για την αγάπη του για τη θάλασσα και το ψάρεμα, για τη ζωή του εκεί και τους ανθρώπους. Στη διάρκεια της εκπομπής ακούγονται επτά από τα τραγούδια του δίσκου: το ομότιτλο «Υπάρχω» και τα «Οι αισθηματίες» και «Κάτω απ’ το πουκάμισό μου» με τη συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα (ο οποίος μιλά επίσης για τον ερμηνευτή και τη συνεργασία τους), «Τι θέλεις από μένανε», «Κράτα καρδιά», «Ποια είσαι εσύ», «Πέντε πάνω, πέντε κάτω».
Προβάλλονται ακόμη στιγμές του Καζαντζίδη μαζί με τη μητέρα του, για την οποία έτρεφε μεγάλη αγάπη, καθώς και πλάνα του στη Θεσσαλονίκη, με τον τραγουδιστή να αναφέρεται στην πόλη και στην ποντιακή καταγωγή του: «Εκεί υπάρχει η ράτσα μου, ο Εύξεινος Πόντος», λέει χαρακτηριστικά.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα το 2001. Ο σπουδαίος τραγουδιστής που αγαπήθηκε φανατικά –ίσως ο μεγαλύτερος λαϊκός ερμηνευτής που εξέφρασε τους καημούς των απλών ανθρώπων, την πίκρα της ξενιτιάς και το μόχθο του εργάτη– δεν ξέχασε ποτέ τη ρίζα του: «Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τις άλλες ράτσες που υπάρχουν στην Ελλάδα, νομίζω πως είμαστε ένας λαός με πολλά χαρίσματα».
Δείτε το αφιέρωμα της ΕΡΤ, όπως προβλήθηκε το 1976: