Το ετήσιο ραντεβού με τις Περσείδες, την πιο εντυπωσιακή βροχή πεφταστεριών του καλοκαιριού, είναι σε πλήρη εξέλιξη. Ο χορός των μετεωριτών ξεκίνησε στις 17 Ιουλίου και θα συνεχιστεί περίπου μέχρι τις 24 Αυγούστου, από απόψε και μέχρι τη Δευτέρα όμως θα είναι η κορύφωση.
Η καλύτερη στιγμή για να δείτε μετεωρίτες είναι ανάμεσα στα μεσάνυχτα και την ανατολή του ήλιου.
Σε αντίθεση με τις βροχές μετεωριτών που είχαμε άλλες χρονιές, φέτος όλα δείχνουν ότι το φεγγαρόφωτο δεν θα επικαλύψει το υπερθέαμα. Κι αυτό γιατί παρότι το μέγεθος του φεγγαριού αυξάνεται καθώς πλησιάζουμε στην πανσέληνο (Δευτέρα 19 Αυγούστου ), μετά τη δύση του απομένουν αρκετές ώρες για παρατήρηση του φαινομένου.
Η καλύτερη στιγμή για να παρακολουθήσουμε τις Περσείδες θα είναι τις νύχτες 11/12 και 12/13 Αυγούστου.
Τι είναι οι Περσείδες
Οι Περσείδες (που πρώτη φορά καταγράφηκαν από Κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ.) είναι εντυπωσιακές βροχές διαττόντων, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, διαθέτοντας συνήθως μακριές πύρινες «ουρές». Σύμφωνα με τη NASA, το ρεκόρ τους ήταν το 1993, όταν είχαν καταγραφεί περίπου 300 μετέωρα την ώρα.
Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τα βόρεια-βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, απ’ όπου πήραν και το όνομά τους.
Κάθε χρόνο τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά περίπου από τις 17 Ιουλίου, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν έως τις 24 Αυγούστου. Όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.
Προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης.
Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει έναν τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χλμ – πολύ μεγαλύτερο από τον αστεροειδή που έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατ. χρόνια και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους. Εκείνος είχε διάμετρο …μόλις 10 χλμ.
Ο εν λόγω κομήτης είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που περνάει από τη Γη κατά τακτά χρονικά διαστήματα και χρειάζεται περίπου 133 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Το επόμενο κοντινό πέρασμά του από τη Γη αναμένεται το 2126, ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας στο προβλέψιμο μέλλον.
Τα μετέωρά του, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ, οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση (1.650 βαθμοί Κελσίου), αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.
Το «κλειδί», σύμφωνα με τους ειδικούς, για να δει κανείς μια βροχή διαττόντων, είναι –εκτός από την υπομονή– το οπτικό πεδίο του να περιλαμβάνει ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο τμήμα σκοτεινού ουρανού.
Οι διάττοντες είναι επίσης δυνατό –με λίγη τύχη– να φωτογραφηθούν με φωτογραφική μηχανή που διαθέτει ευρυγώνιο φακό και θα κάνει διαδοχικές προγραμματισμένες λήψεις μεγάλης διάρκειας.