«Και θα είναι η συγκέντρωσι αυτή μια υποβλητική λιτανεία σωμάτων και ψυχών, μια αναπαράστασι, μια γραφική συνέχεια νοσταλγικών εορτασμών, που στην ειδυλλιακή τους ατμόσφαιρα θα δημιουργηθούν οικειότητες, γνωριμίαι και φιλίαι, θα επανασυνδεθούν, θα ενισχυθούν και θα χαλυβδωθούν δεσμοί, θα συνδεθή το παρελθόν με το παρόν και θα εξασφαλισθή η συνέχεια της διαδοχής με το μέλλον».
Αυτά έγραφε μεταξύ άλλων ο Μιχαήλ Μεταλλείδης στο 2ο φύλλο της εφημερίδας Το Βήμα της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης, τον Ιούλιο του 1960.
Πλησίαζε ο εορτασμός του Δεκαπενταύγουστου με τη διττή σημασία του, θρησκευτική και εθνική (στις 15 Αυγούστου 1461 αλώθηκε η Τραπεζούντα), και προορισμός όλων των Ποντίων ήταν πλέον η Παναγία Σουμελά στην Καστανιά Βερμίου. Ο θεμέλιος λίθος είχε μπει το 1951, και κτίτορας της Μονής ήταν ο οραματιστής της ιστόρησής της, ο Φίλων Κτενίδης.
Διαβάστε το άρθρο του Μ. Μεταλλείδη όπως είχε δημοσιευτεί, στη στήλη «Ποντιακά πανηγύρια»: