1η Μάη, ήμασταν εκεί.
Ακόμη μια φορά.
Για την αξιοπρέπεια των εργατόπαιδων της πρώτης μεταναστευτικής γενιάς.
Τη Μνήμη όσων έφυγαν, την αναγνώριση όσων είναι ακόμη μαζί μας.
Τους πιτσιρικάδες που έδιωξε η μετεμφυλιακή Ελλάδα.
Τα εργατόπαιδα που δεν ταπείνωσαν οι φάμπρικες στη μεταπολεμική Γερμανία.
Τα εργατόπαιδα που νίκησαν.
Τα εργατόπαιδα που γέννησαν νικητές.
Τέτοια εργατόπαιδα ίδρυσαν τον Σύλλογο Ποντίων Νυρεμβέργης.
Τέτοια εργατόπαιδα ίδρυσαν τα σωματεία των Ελλήνων στη Γερμανία.
Τέτοια εργατόπαιδα ίδρυσαν Ελλάδες στην Ευρώπη.
Τέτοια εργατόπαιδα επέστρεφαν και ξανάχτιζαν την Ελλάδα.
Τέτοια εργατόπαιδα πάλεψαν για τη δημοκρατία στην Ελλάδα.
Τέτοια εργατόπαιδα θεμέλιωσαν γραμματεία και σχολειά Ελλήνων στη Γερμανία.
Τέτοια εργατόπαιδα θεμέλιωσαν θεριά κατάρτια ρωμιοσύνης στη Δύση.
Τέτοια εργατόπαιδα διανοίγουν των Ελλήνων δρόμους στα γερμανικά πανεπιστήμια.
Έπη εθελοντισμού και περηφάνιας. Αμισθί. Με αυταπάρνηση.
Για την Ελλάδα της ψυχής.
Την έντιμη, και μόνη ανιδιοτελή πρεσβεία των Ελλήνων στην Ευρώπη.
Η Αθήνα να σεβαστεί τις κατακτήσεις και τους αγώνες του ελληνισμού της διασποράς. Στην πράξη.
Τέτοια εργατόπαιδα άνοιξαν τα πόστα μεροκάματου στους απεσταλμένους της.
Διπλωματικοί υπάλληλοι ασεβείς στη φύση, θέση, συγκρότηση και βούληση του Απόδημου κρίνονται ανάξιοι μισθού και ρόλου, κρίνονται αγνώμονες και ανεπιθύμητοι.
Η Αθήνα να σεβαστεί αυτούς που ίδρυσαν και ιδρύουν Ελλάδες στην Ευρώπη.
Τιμή στα εργατόπαιδα της πρώτης γενιάς.
Όνειδος στους φαλκιδευτές της περιουσίας τους – περιουσίας της οικουμενικής ρωμιοσύνης.
Ανάσταση μέσα μας,
Χρόνια Πολλά.
e.V Efxinos Pontos – Cardinal Bessario Nürnberg