Διεκδικητική και με ξεκάθαρη πολιτική σκέψη. Προσγειωμένη και δεμένη με τον τόπο της την Καστοριά. Ξέρει πού είναι οι ρίζες της και ποια τα χώματα που άφησαν οι πρόγονοί της για να έρθουν στη μητέρα πατρίδα.
Η ποντιακής καταγωγής πολιτικός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Ολυμπία Τελιγιορίδου έχοντας κάνει επιτυχημένα βήματα στην έως τώρα πορεία της, αποφάσισε να δοκιμαστεί σε κάτι ακόμα πιο δύσκολο, να διεκδικήσει μια θέση στην Ευρωβουλή.
Κατά τη διαδικασία ανάδειξης των υποψήφιων ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, στη Δυτική Μακεδονία, η πρώην υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έκοψε το νήμα πρώτη και με διαφορά στα περισσότερα από τα εκλογικά τμήματα. Με αφορμή την υποψηφιότητά της μίλησε στο pontosnews.gr για το επόμενο βήμα της στην πολιτική, έκανε τον προσωπικό απολογισμό της για όσα κατάφερε αλλά και όσα δεν πρόλαβε να κάνει ως υφυπουργός ενώ κατέθεσε την άποψή της για το πώς πρέπει η Ελλάδα να προχωρήσει ώστε να πετύχει τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Από την Καστοριά στη Βουλή κι από εκεί στο υφυπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Η απόσταση φαντάζει μεγάλη σε πολλούς από εμάς, όχι όμως σε εσάς που πλέον προετοιμάζεστε για την Ευρωβουλή ως υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ποια είναι η Ολυμπία Τελιγιορίδου σήμερα και γιατί πρέπει να είναι μια από τις επιλογές μας στις εκλογές της 9ης Ιουνίου;
Η απόσταση μπορεί να φαντάζει μεγάλη, όμως μπορεί να διανυθεί με δουλειά, υπομονή και επιμονή. Πιστεύω πως σε αυτή τη διαδρομή παραμένω ως άνθρωπος ίδια όπως ξεκίνησα με διάθεση προσφοράς και σίγουρα στην πορεία αυτή αποκτήθηκε και μεγάλη εμπειρία. Η συμμετοχή μου στο Ευρωψηφοδέλτιο δεν είναι καταξίωση ή πολυτέλεια αλλά χρέος και καθήκον. Σε αυτές τις εκλογές είμαι βέβαιη πως έχοντας όλοι και όλες μαζική αντίληψη για την πολιτική μπορούμε να συμβάλλουμε σε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο μας.
Οι Ευρωεκλογές είναι μια καθοριστική εκλογική αναμέτρηση για την πορεία της Ευρώπης και το ρόλο της Ελλάδας σε αυτήν μέσα σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο γεωπολιτικό περιβάλλον με πολλαπλές προκλήσεις. Η απάντηση στις προκλήσεις αυτές αφορούν την καθημερινότητα όλων μας. Ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και δικός μου στόχος, είναι να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε η διαμόρφωση των κοινών ευρωπαϊκών πολιτικών να εξυπηρετούν τα αιτήματα μιας δίκαιης, κοινωνικής, αλληλέγγυας και δημοκρατικής Ευρώπης για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες είτε αυτοί ζουν στην Καστοριά είτε ζουν στις Βρυξέλλες.
Ιδιαίτερα ο τόπος καταγωγής μου κινδυνεύει μέσα στις επόμενες δεκαετίες να βρεθεί σε κατάσταση ερημοποίησης και το ίδιο ισχύει για τις περισσότερες Περιφέρειες της χώρας.
Συνολικά ως χώρα, κινδυνεύουμε να μετατραπούμε σε «παρία» της Ευρώπης, με ότι αυτό συνεπάγεται και για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Στη Δυτική Μακεδονία, η αναπτυξιακή υστέρηση, είτε λόγω της υποχώρησης παραδοσιακών ασχολιών πάνω στις οποίες στηρίχθηκε για δεκαετίες το εισόδημα μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων, είτε εξαιτίας των αλλαγών που συμπαρασύρει η κλιματική κρίση, σε συνδυασμό με τη γήρανση του πληθυσμού και τη δημογραφική συρρίκνωση, δημιουργούν αισθήματα ανασφάλειας και φόβου στους πολίτες. Αν όμως πιστεύουμε πως αυτό δεν μας αξίζει, οφείλουμε να μην συμβιβαστούμε με το φόβο, ούτε να περιμένουμε με σταυρωμένα χέρια να έρθει το «μοιραίο».
Οφείλουμε να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Σε ότι με αφορά, πιστεύω ότι έχω τη γνώση, την πείρα από τη θητεία μου στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αλλά και τη βούληση να συμβάλλω ως ευρωβουλευτής σε αυτή τη διεκδίκηση, που είναι εθνική διεκδίκηση.
Διατελέσατε περίπου ένα χρόνο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Για ποιες αποφάσεις σας είστε υπερήφανη και ποιο όραμά σας δεν προλάβατε να υλοποιήσετε;
Στον έναν περίπου χρόνο που ήμουν υφυπουργός στο ΥΠΑΑΤ υπάρχουν ζητήματα για τα οποία αισθάνομαι περήφανη καθώς συνέβαλλαν σημαντικά στην στήριξη του αγροτικού κόσμου.
Θυμίζω τη δημιουργία του Ταμείου Εγγυήσεων Αγροτικής Ανάπτυξης, ένα χρηματοδοτικό εργαλείο ύψους 480 εκ που παραδώσαμε στην επόμενη κυβέρνηση, αλλά το αποδυνάμωσε με σημαντική καθυστέρηση, για την ενίσχυση της ρευστότητας των αγροτών, όπως και το ζήτημα των μικροπιστώσεων ως 25.000 ευρώ. Εμβληματική ήταν επίσης η ΚΥΑ για τα ισοζύγια του γάλατος για το χτύπημα παράνομων και δόλιων συμπεριφορών και αυστηρών κυρώσεων και προστίμων επί του τζίρου όσων μεταποιητικών επιχειρήσεων βλάπτουν το εθνικό μας προϊόν τη φέτα καθώς και ο συστηματικός και ενιαίος έλεγχος στην αγορά για την αντιμετώπιση των ελληνοποιήσεων και της ακρίβειας.
Ως κυβέρνηση καταφέραμε επίσης να βάλουμε τάξη στις πληρωμές του ΟΠΕΠΕΚΕ ως προς τα ποσά και τα χρονοδιαγράμματα, γεγονός που έχει και πάλι επί ΝΔ αποδιοργανωθεί. Σταματήσαμε τους καταλογισμούς και τα πρόστιμα από την ΕΕ, κάτι που και πάλι έχει διολισθήσει επί ΝΔ με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον καταλογισμό που επιβλήθηκε στην χώρα ύψους 283εκ ευρώ, μόλις τον προηγούμενο μήνα.
Προχωρήσαμε στο αφορολόγητο εισόδημα των 9.000 ευρώ, στο αφορολόγητο των επιδοτήσεων ως 12.000 ευρώ, στο επιπλέον ποσό των 7.500 ευρώ για το ακατάσχετο των τραπεζικών λογαριασμών.
Θεσπίσαμε την Κάρτα του Αγρότη και το εργόσημο. Απλοποιήσαμε τη διαδικασία για τους εργάτες γης. Προχωρήσαμε στην ένταξη όλων των επιλαχόντων στο πρόγραμμα νέων αγροτών. Πετύχαμε την αλλαγή του ορισμού βοσκοτόπων στον κανονισμό omnibus με βάση τον οποίο προστέθηκαν 9,5 εκ. στρ. βοσκοτόπων και επιστράφηκαν 446 εκ. ευρώ από προηγούμενους καταλογισμούς. Ενισχύσαμε τις εξαγωγές σε τρίτες χώρες και προχωρήσαμε μέτρα για τη γνώση, την καινοτομία, την ευφυή γεωργία, τα συλλογικά σχήματα, τη μεταποίηση.
Πολλά είναι εκείνα που δεν έχουν ακόμη γίνει σε στρατηγικό επίπεδο. Ως προτεραιότητα αν είχα να επιλέξω άμεσα κάποια μέτρα θα επέλεγα τις δύο εμβληματικές προτάσεις που κατέθεσε ο πρόεδρός μας Στέφανος Κασσελάκης για την αναδιανομή της σχολάζουζας δημόσιας αγροτικής γης και τη δημιουργία Αγροτικής Τράπεζας.
Οι αγρότες διανύουν και φέτος μια δύσκολη χρονιά, όχι μόνο λόγω των αυξήσεων που πλήττουν όλους τους Έλληνες αλλά και των φυσικών καταστροφών, οι οποίες άφησαν πίσω τους θύματα και ανυπολόγιστες καταστροφές. Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τους πληγέντες συμπολίτες μας, οι υποσχέσεις της κυβέρνησης δεν έχουν επιλύσει τα σοβαρά προβλήματά τους. Τι δεν έχει γίνει και τι θα έπρεπε να έχει γίνει χθες;
Οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι αλιείς, οι μελισσοκόμοι, οι εργαζόμενοι στον πρωτογενή τομέα, έχουν να αντιπαλέψουν το υψηλό κόστος παραγωγής που σε συνδυασμό με τις συνέπειες από την κλιματική κρίση, την ενεργειακή μετάβαση, τα γνωστά διαρθρωτικά προβλήματα δεκαετιών αλλά και την ανικανότητα της σημερινής κυβέρνησης να σχεδιάσει και να υλοποιήσει πολιτικές άμεσης ενίσχυσης και μακροπρόθεσμης παραγωγικής ανασυγκρότησης του πρωτογενούς τομέα, οδηγούν σε οικονομική ασφυξία και έλλειψη βιωσιμότητας την συντριπτική πλειοψηφία των αγροτικών εκμεταλλεύσεων.
Ιδιαίτερα για τα προβλήματα των περιοχών που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές, η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης προσωπικά δεν έχει προχωρήσει σε ουσιαστικά μέτρα στήριξης καθώς εδώ και μήνες προσπαθεί απλά να κερδίσει πολιτικό χρόνο με έωλες υποσχέσεις χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα.
Η κυβέρνηση δεν υλοποίησε την άμεση απόδοση των αναγκαίων αποζημιώσεων και δεν προσδιόρισε σαφή χρονοδιαγράμματα για την αποκατάσταση των ζημιών στα εδάφη, τις αγροτικές υποδομές, τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, τις αποθήκες, το ζωικό κεφάλαιο και τις καλλιέργειες. Αρκείται σε ένα γενικόλογο αφήγημα για φαραωνικά έργα τεράστιου κόστους που μετατίθενται στο μέλλον και προκρίνει αλλαγή καλλιεργειών χωρίς διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους αγρότες.
Από την άλλη επιλέγει τη διανομή των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης στους γνωστούς «στυλοβάτες» της, κάτι που εκτός όλων των άλλων αρνητικών συνεπειών φαίνεται ότι θα βάλει τη χώρα σε νέες περιπέτειες με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, με κίνδυνο να βρεθούμε ξανά στην ίδια αναξιοπιστία που οδήγησε στα Μνημόνια και την οικονομική κρίση.
Η σημερινή κυβέρνηση το μόνο που κάνει είναι να δίνει «φιλοδωρήματα» στους αγρότες, όπως κάνει και με όλα τα κοινωνικά στρώματα, και δεν επιδιώκει να αντιμετωπίσει την κρίση που βιώνουμε. Η χώρα χρειάζεται αλλαγή προτύπου ανάπτυξης όπως το έχει διατυπώσει ο Στέφανος Κασσελάκης και έχει αποτυπωθεί στις αποφάσεις του πρόσφατου συνεδρίου μας στο πρόγραμμά μας.
Οι Ευρωπαίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με συνεχείς αυξήσεις σε βασικά αγαθά αλλά και στους λογαριασμούς ενέργειας. Ωστόσο οι Έλληνες φαίνεται ότι είμαστε σε ακόμα πιο δεινή θέση. Ποιες είναι οι ευθύνες της κυβέρνησης; Μπορεί ένας Έλληνας ευρωβουλευτής να επηρεάσει μέσω Βρυξελλών για να γίνουν αλλαγές και εντός της χώρας;
Η έκρηξη της ακρίβειας μας αφορά όλους όμως δυστυχώς η χώρα μας είναι πρωταθλήτρια με τον υψηλότερο πληθωρισμό τροφίμων και την μεγαλύτερη μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών. Ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του πιστεύοντας στους «ιερούς κανόνες» της ελεύθερης αγοράς, έχει επιτρέψει την αισχροκέρδεια και την ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία αφήνοντας τους πολίτες απροστάτευτους.
Η ΝΔ διαλύει την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και τα ελληνικά νοικοκυριά οδηγούνται σε οικονομική ασφυξία.
Στο πλαίσιο αυτό η διαμόρφωση ευρωπαϊκών πολιτικών θα μπορούσε να είναι καθοριστική για την αντιμετώπιση της ακρίβειας στη χώρα μας. Είναι γεγονός πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει ακόμα καταφέρει να αποκτήσει μια ολοκληρωμένη πολιτική υπόσταση. Παραμένει κυρίως νομισματική ένωση που χρειάζεται μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική σύγκλιση. Χρειάζεται να αντιληφθεί επιτέλους ο «ισχυρός» Βορράς ότι ο ευρωπαϊκός νότος δεν μπορεί να πληρώνει εσαεί τα «σπασμένα» των πολλαπλών κρίσεων, όπως συνέβη την εικοσαετία που διανύουμε. Από την άλλη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να έχει πιο αναβαθμισμένο ρόλο καθώς εξακολουθεί να είναι κυρίαρχος ο ρόλος της Επιτροπής που στην πραγματικότητα ευνοεί τα ισχυρά κράτη να χαράζουν την πορεία της ΕΕ.
Αυτό προφανώς πρέπει να αλλάξει, αλλά δεν θα αλλάξει από μόνο του. Χρειάζεται διαμόρφωση προοδευτικών πολιτικών συσχετισμών τόσο σε επίπεδο εθνικών κυβερνήσεων, όσο και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς απέναντι στην κυριαρχία των ακραίων νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων που εκφράζουν τα κόμματα της ευρωπαϊκής δεξιάς, ανάμεσά τους και η ΝΔ. Αυτήν τη μάχη δίνουμε σήμερα.
Ποια είναι η θέση σας για το Προσφυγικό και την κατάσταση που επικρατεί στα χερσαία και θαλάσσια σύνορά μας με την Τουρκία, η οποία εξακολουθεί να πνίγει ανθρώπους στο Αιγαίο;
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι το Προσφυγικό ζήτημα δεν είναι προσωρινό και πρέπει να αποφασίσουμε ως κοινωνία και ως πολιτικό σύστημα ότι οφείλουμε να το διαχειριστούμε με υπευθυνότητα και με ανθρωπισμό που αποτελεί συστατικό στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας.
Υπάρχουν δύο διακριτές αλλά και αλληλοσυμπληρούμενες διαστάσεις στο Προσφυγικό ζήτημα.
Η μία είναι αυτή που αφορά στους πολέμους που μαίνονται στην περιοχή και η άλλη είναι η κλιματική καταστροφή μεγάλων περιοχών του πλανήτη και κυρίως η ανυδρία που οδηγεί τεράστιες μάζες σε αναγκαστική μετακίνηση. Δυστυχώς ελάχιστα συζητάμε και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη γι’ αυτή την εφιαλτική κατάσταση που όμως, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, θα οδηγήσει σε παγκόσμιες ανακατατάξεις που δεν μπορούμε καν να τις διανοηθούμε και ίσως πολύ συντομότερα από όσο νομίζουμε.
Η Ελλάδα βρίσκεται στο σταυροδρόμι αυτών των εξελίξεων και εδώ θέλω να τονίσω ότι πρέπει να είμαστε υπερήφανοι ως κοινωνία για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίσαμε τη μεγάλη κρίση του 2015-2018 με προστασία της εθνικής μας ασφάλειας, με ανθρωπισμό που αποτελεί συστατικό της εθνικής μας ταυτότητας, με αλληλεγγύη και με ανάδειξη του θέματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Και να θυμίσω ότι γι’ αυτή τη διαχείριση από τη δική μας κυβέρνηση, η Ελλάδα έγινε σημείο αναφοράς σε παγκόσμιο επίπεδο, με μόνη θλιβερή παραφωνία τη μικροκομματική αντίδραση της ΝΔ που «χάιδευε» τότε τις πιο ακραίες ρατσιστικές αντιλήψεις ενώ σήμερα ως κυβέρνηση για παράδειγμα προχωρά σε διακρατικές συμφωνίες για τη μετακίνηση εργατών γης.
Η χώρα χρειάζεται μια ολοκληρωμένη πολιτική για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος που δεν θα την καθιστά αποθήκη ψυχών και θα υλοποιεί ένα δίκαιο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου με υποχρεωτικό μηχανισμό μετεγκατάστασης προσφύγων με αναλογική κατανομή μετεγκατάστασης σε όλα τα κράτη μέλη.
Είναι γνωστό ότι έχετε ποντιακή καταγωγή. Γνωρίζετε πως έως σήμερα οι ελληνικές κυβερνήσεις ελάχιστα έχουν κάνει προς την κατεύθυνση της διεθνούς αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Καταρχήν πιστεύετε ότι μπορεί να επιτευχθεί αυτός ο στόχος σε μια εποχή που η Τουρκία όχι μόνο εξακολουθεί να αρνείται ότι διαπράχθηκε το έγκλημα αλλά και κατηγορεί τους Έλληνες για γενοκτονία; Εάν ναι, με ποιο τρόπο; Προσωπικά έχετε καταρτίσει κάποιο σχέδιο για να βοηθήσετε προς αυτήν την κατεύθυνση;
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα χρειάστηκε δυστυχώς επτά δεκαετίες για να αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Ποντίων. Να τιμήσω εδώ ξανά τη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, του σπουδαίου Έλληνα Πόντιου που εισηγήθηκε την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού στον Ανδρέα Παπανδρέου κι εκείνος την έκανε πράξη το 1994 με απόφαση της Βουλής.
Από τότε είναι αλήθεια ότι η υπόθεση αυτή έχει χαρακτηριστικά «πολιτικής αμφιθυμίας» που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την περίοδο που διανύουν κάθε φορά οι σχέσεις μας με την Τουρκία. Πιστεύω ότι αυτό είναι λάθος.
Η Γενοκτονία των Ποντίων είναι προφανώς εθνικό θέμα, αλλά είναι και ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Το χρέος μας είναι να αγωνιστούμε για τη διεθνή αναγνώριση.
Στο πλαίσιο αυτό ως μέλος της Επιτροπής Απόδημου Ελληνισμού μαζί με άλλους βουλευτές εισηγηθήκαμε και εγκρίθηκαν οι προτάσεις μας ώστε το θέμα αυτό να ενταχθεί στην ατζέντα της ελληνικής διπλωματίας και των ελληνοτουρκικών, το υπουργείο Εξωτερικών να θέτει συνεπώς σε διμερές ελληνοτουρκικό επίπεδο την αναγνώριση της Γενοκτονίας, να ευαισθητοποιηθούν όλοι οι εκλεγμένοι αιρετοί Έλληνες, όλα τα ελληνικά λόμπι και όλες οι ελληνικές κοινότητες, όπου μπορούν να ασκήσουν επιρροή ώστε να προκαλέσουν αποφάσεις από συλλογικά ή θεσμικά όργανα άλλων κρατών και κοινωνιών και να αναληφθούν πρωτοβουλίες, προκειμένου το ζήτημα της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής, να αναδειχθεί ως έγκλημα σε βάρος του παγκόσμιου πολιτισμού.
Πώς βλέπετε την ελληνοτουρκική προσέγγιση όπως αυτή διαμορφώνεται στην παρούσα φάση; Ποιες είναι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;
Η διαχρονική θέση του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία, όπως την διατύπωσαν ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός και τώρα ο Στέφανος Κασσελάκης ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι ότι το μόνο εκκρεμές ζήτημα είναι ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ.
Ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας και οι επεκτατικές φαντασιώσεις της εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και του Διεθνούς Δικαίου δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο «διαλόγου», όσο κι αν πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση διάφοροι «παράγοντες» του εξωτερικού αλλά και ορισμένοι εντός της χώρας. Και, προφανώς, καμία ελληνοτουρκική προσέγγιση δεν μπορεί να έχει σοβαρό αποτέλεσμα όσο η Τουρκία εξακολουθεί να κατέχει τμήμα παράνομα του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και να εκπέμπει απειλές τόσο για την Κύπρο όσο και για την εθνική μας κυριαρχία.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη οφείλει να προωθήσει μια συνεκτική εθνική στρατηγική για την υπεράσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας μακριά από την εξυπηρέτηση κοντόφθαλμων μικροπολιτικών επικοινωνιακών συμφερόντων. Η χώρα πρέπει να πάψει να είναι «δεδομένος σύμμαχος» και χρειάζεται μια ενεργητική πολυδιάστατη αυτοδύναμη εξωτερική πολιτική.
Πόπη Παπαγεωργίου
⇒ Το φωτογραφικό υλικό παραχωρήθηκε από την Ολυμπία Τελιγιορίδου για τις ανάγκες του άρθρου.
