Το κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανακηρύχθηκε μεγάλος νικητής των κρίσιμων αυτοδιοικητικών εκλογών που διεξήχθησαν την Κυριακή στην Τουρκία, καθώς κρατάει τους τρεις μεγάλους μητροπολιτικούς δήμους – Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα και Σμύρνη.
Μεγάλος κερδισμένος είναι ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου ο οποίος ξεπέρασε οριακά το 50%, ενώ ο Μουράτ Κουρούμ, ο υποψήφιος του AKP, άγγιξε το 40%.
Στην Άγκυρα ο Μανσούρ Γιαβάς εξασφαλίζει άνετη επανεκλογή έναντι του υποψηφίου ΑΚΡ Τουργκούτ Αλτίνοκ, καθώς εκτός από τη στήριξη του CHP, χαίρει ευρύτερης εκτιμήσεως από εθνικιστικούς και συντηρητικούς κύκλους.
Στη Σμύρνη, προπύργιο των κεμαλικών του CHP, φαίνεται να εκλέγεται δήμαρχος ο Τουντζάι Οζκάν, εκλεκτός της ηγεσίας του κόμματος, γεγονός που οδήγησε σε σύγκρουση σε τοπικό επίπεδο με τον απερχόμενο δήμαρχο Τουντς Σογιέρ.
Σημαντικό στοιχείο που προκύπτει από αυτές τις εκλογές είναι το γεγονός ότι το ΑΚΡ είναι πλέον το δεύτερο κόμμα σε επίπεδο επικράτειας, και το CHP πρώτο. Στις βουλευτικές εκλογές της 14ης Μαΐου 2023 η εικόνα ήταν αντίστροφη (το ΑΚΡ ήταν πρώτο με ποσοστό 36,30% και το CHΡ δεύτερο με 25,80%).
Το ενδιαφέρον σε αυτές τις εκλογές επικεντρώθηκε στην Κωνσταντινούπολη, καθώς η πραγματική μονομαχία δεν διεξήχθη μεταξύ Ιμάμογλου και Κουρούμ, αλλά μεταξύ Ιμάμογλου και Ερντογάν.
Ο πρώτος είχε πάρει το δήμο της Κωνσταντινούπολης από το κυβερνών κόμμα στις εκλογές του 2019, έπειτα από 25 χρόνια. Για τον Ερντογάν η ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης, από όπου ξεκίνησε την αναρρίχησή του στην πολιτική, έγινε έκτοτε στόχος ζωής.
Ο Τούρκος πρόεδρος ανέλαβε προσωπικά το βάρος της προεκλογικής εκστρατείας. Μόνο το τελευταίο 48ωρο πριν από τις εκλογές οργάνωσε έξι προεκλογικές συγκεντρώσεις, όλες στην Κωνσταντινούπολη. Το ίδιο και οι υπουργοί του, που «όργωσαν» την πόλη την τελευταία εβδομάδα, γεγονός που οδήγησε στη αφάνεια τον Κουρούμ, ο οποίος ούτως ή άλλως δεν είναι ιδιαίτερα χαρισματικός.
Μέσω της νίκης του Κουρούμ ο Ερντογάν ήλπιζε ότι θα αποκτούσε πολιτικό εκτόπισμα για να χαλυβδώσει ακόμη περισσότερο την εξουσία του, ίσως και με συνταγματική αλλαγή.
Η Κωνσταντινούπολη των 16 εκατομμυρίων κατοίκων επισήμως –ίσως και 20 εκατομμυρίων ανεπίσημα– παράγει το 30% έως 40% του τουρκικού ΑΕΠ, διαχειρίζεται έναν τεράστιο προϋπολογισμό και κατέχει τα ακριβότερα «φιλέτα» ακίνητης περιουσίας στη χώρα. Η μεγαλούπολη θα ήταν σημαντικό «περιουσιακό στοιχείο» για να ενισχύσει την εξουσία του ο Ερντογάν.
Το πολιτικό σκηνικό τώρα την επόμενη ημέρα για τον Ερντογάν, μετά τη νίκη Ιμάμογλου, είναι εντελώς διαφορετικό και ο Τούρκος πρόεδρος θα πρέπει να βρει τρόπους διαχείρισης με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Με το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα ανοίγει ο δρόμος για τον Ιμάμογλου να γίνει ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, αν το επιτρέψουν οι εσωτερικές έριδες στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), στο οποίο ανήκει.
Σε όλη τη διάρκεια της δημαρχιακής θητείας του και της προεκλογικής εκστρατείας είχε να αντιμετωπίσει ολόκληρο τον κυβερνητικό μηχανισμό, αλλά και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η ετερόκλητη συμμαχία των κομμάτων της αντιπολίτευσης στις περυσινές προεδρικές εκλογές διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη και κατέβηκε σε αυτές τις εκλογές κατακερματισμένη.
Αυτό σημαίνει ότι ο Ιμάμογλου κατόρθωσε να συσπειρώσει ένα ευρύτερο κοινό από τους ψηφοφόρους του CHP, που είναι λιγότερο από το 30% στην Κωνσταντινούπολη. Το κοινό αυτό εκτιμάται ότι προέρχεται κυρίως από τους Κούρδους ψηφοφόρους και τους νέους, καθώς και από το δεξιό Καλό Κόμμα της πρώην υπουργού Εσωτερικών, Μεράλ Άκσενερ.