Πάνος Μιχαλόπουλος: Το «τσακάλι» των 80s αποδείχτηκε διαχρονική αξία

Αρχές Οκτωβρίου 2023, και μια φωτογραφία από μια τιμητική βραδιά αφιερωμένη στον παλαίμαχο διαιτητή Ηρακλή Τσίκινη γίνεται viral. Δίπλα λοιπόν στον αθλητή, εμφανίζεται ο Πάνος Μιχαλόπουλος.

Τα ίχνη του οποίου είχαν χαθεί περίπου 15 χρόνια.

O ηθοποιός που μεταξύ άλλων έγινε ίνδαλμα στα 80s όταν συνεργάστηκε από Δαλιανίδη μέχρι Κακογιάννη, και έπαιξε μεταξύ άλλων δίπλα σε Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ειρήνη Παπά, Έλλη Λαμπέτη, ο άνθρωπος που λόγω επιτυχίας τη δεκαετία του 2000 είδε το κασέ του να εκτοξεύεται στην κορυφή. Και που κάποια στιγμή είπε στοπ σε όλα, παράτησε την υποκριτική και έγινε αγρότης. Κίνηση που αν μη τι άλλο οπτικά τον ωφέλησε –όπως βλέπετε. Ο άνθρωπος που σήμερα γίνεται 75 χρόνων, έχει ζήσει πολλά. Και τα περισσότερα ήταν καλά.

Από το Εθνικό, πόστερ στους τοίχους

Γεννήθηκε στη Μικρομάνη Μεσσηνίας, ένα χωριό το οποίο απέχει 8 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Έζησε ξέγνοιαστά παιδικά χρόνια, κι από μικρός ήξερε τι ήθελε να γίνει. Αλλά μιλάμε για την ελληνική περιφέρεια της δεκαετίας του ’60, οπότε ο νεαρός Πάνος, με πρόσχημα τη Γυμναστική Ακαδημία, έρχεται στην πρωτεύουσα και περνά στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Παράλληλα, σε νεαρή ηλικία αποκτά τον γιο του, Σωτήρη, και κάνει τον πρώτο του γάμο.

Φυσικά από ένα σημείο και μετά η οικογένειά του μαθαίνει τα πάντα, κυρίως για τη δραματική σχολή, και ξεσπάει πόλεμος. Αρχικά. Μετά όλα μπαίνουν σε μια γραμμή και ξεκινά ο χειρότερος πόλεμος: της επιβίωσης. Πλέον έχει γυναίκα και παιδί να ζήσει.

1977, και προβάλλεται η Ιφιγένεια σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη. Ίσως το φιλμ του δημιουργού που δίχασε περισσότερα απ’ όλα. Παρ’ όλα αυτά και εισπρακτικά τα πήγε καλά, και διεθνή καριέρα έκανε φτάνοντας μέχρι τα Όσκαρ. Και φυσικά όλοι πρόσεξαν τον νεαρό ηθοποιό που υποδυόταν τον Αχιλλέα και που δεν συνετρίβη από τα «λιοντάρια» που πρωταγωνιστούσαν στην ταινία (Παπά, Καζάκος, Καρράς).

Αμέσως μετά συμμετέχει και σε έναν θεατρικό θρίαμβο: Στη Φιλουμένα Μαρτουράνο όπου υποδύεται έναν από τους τρεις γιους της Έλλης Λαμπέτη, σε σκηνοθεσία Μάουρο Μπολονίνι (οι άλλοι δύο ήταν ο Αντώνης Καφετζόπουλος και ο αξέχαστος Σάββας Αξιώτης).

Ο νεαρός ηθοποιός κερδίζει πόντους, αλλά κάπου εκεί περιμένει και η τηλεόραση με έναν-δύο ρόλους και ένα «Λούνα Παρκ» προς το τέλος του, με τον Γιάννη Δαλιανίδη να ετοιμάζει την κινηματογραφική επιστροφή. Και όταν αυτή έγινε, ο Πάνος Μιχαλόπουλος αρχίζει να στολίζει με τις φωτογραφίες του κοριτσίστικα δωμάτια.

Είναι φάση το αγόρι…

…σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα, όπου ένας ηθοποιός μπορεί να παίζει π.χ. σε μια καθημερινή σειρά και το βράδυ στο θέατρο να υποδύεται διαφορετικό ρεπερτόριο και να είναι όλα μέλι-γάλα. Σήμερα. Γιατί πριν από 40 χρόνια υπήρχαν οι ταμπέλες και οι απαγορεύσεις. Ή εμπορικός ή ποιοτικός. Λες και το ένα αναιρεί το άλλο. Τέλος πάντων. Άλλες εποχές.

Ο Πάνος Μιχαλόπουλος αρχικά με τα κινηματογραφικά Τσακάλια και μετά με τις υπόλοιπες ταινίες γίνεται πρώτο όνομα. Και φωτογραφίζεται στις ντισκοτέκ της εποχής και με τα ρούχα της εποχής.

Μόνο που από τότε ξεχώριζε. Έπαιζε με τους κανόνες της εποχής σαν σωστός επαγγελματίας, αλλά μέχρι εκεί. Τίποτα παραπάνω – ούτε εξομολογήσεις, ούτε αποκαλύψεις. Οι πιο προσεκτικοί βλέπουν ότι έχει ταλέντο και στην κωμωδία, ενώ η πρώτη φορά που το κοινό μαθαίνει κάτι για την προσωπική του ζωή, ήταν ο δεύτερος γάμος του, αυτήν με τη φορά με μια νεαρή εκκολαπτόμενη δημοσιογράφο, τη Ρούλα Κορομηλά.

H ώρα η καλή, η ώρα η σωστή

Επειδή πρόσφατα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα «η γενιά της βιντεοκασέτας», να ξεκαθαρίσουμε πως όταν ξεκίνησαν τα ιδιωτικά κανάλια κυριαρχούσαν τα μεγάλα ονόματα των 80s, ανάμεσά τους και ο Μιχαλόπουλος. Και ήταν φυσιολογικό να έχουν υψηλό κασέ. Τα κανάλια, ΚΑΙ για λόγους κόστους, προσπάθησαν να επιβάλουν νέα ονόματα. Δεν υπήρχε κανένα συντονισμένο σχέδιο εξόντωσης των σταρ των 80s. Απλώς όταν έρχεται κάτι καινούργιο και δυνατό, προσπαθεί να παραγκωνίσει το αμέσως προηγούμενο.

Ο Πάνος Μιχαλόπουλος επιβίωσε. Και μάλιστα όσο μπορούσε διεύρυνε και το ρεπερτόριό του, φτάνοντας να παίξει και επιθεώρηση. Και ήταν καλός. Από την άλλη, η υπερέκθεση με το γάμο του τον έκανε πιο σοφὀ και έτσι έκανε ό,τι μπορούσε για να διαφυλάξει την προσωπική του ζωή. Και το κατάφερε.

2004. «Η ώρα η καλή» γίνεται η πιο απρόσμενη επιτυχἰα της σεζόν. Με μνήμες και αισθητική παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που όμως είναι εντελώς προσαρμομένα στην εποχή, εκτοξεύει ξανά τον ηθοποιό στην κορυφή, στην πιο πετυχημένη τηλεοπτική στιγμή. Μάλιστα ήταν τόση η επιτυχία, που όταν στο τέλος της 2ης σεζόν αποχώρησαν οι δύο βασικές πρωταγωνίστριες (Μπέσυ Μάλφα, Ζέτα Δούκα) για να πάει η τρίτη σεζόν, στήθηκε μια ιστορία από το πουθενά. Που κι αυτή αποδείχθηκε πετυχημένη.

Και μετά τη μεγάλη επιτυχία, ακολουθεί η μεγάλη αποτυχία. «Ο σούπερ μπαμπάς» δεν κατάφερε να βγάλει ούτε τη σεζόν, και στην ουσία σήμανε και το τέλος της συνεργασίας του με την τηλεόραση. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής.

Ο Μιχαλόπουλος αρχίζει να μαζεύει τα πράγματά του.

Η ευτυχία είναι αλλού

Η ξαφνική απόλυση του γιου του, Σωτήρη, από τον ΑΝΤ1 ήταν ένα από τα σημάδια που τον έκαναν να αρχίσει να φεύγει σιγά-σιγά από το χώρο. Μάλιστα, ύστερα από την άδικη –όπως υποστηρίζει– απόλυση του γιου του, του έκαναν πρόταση να συμμετάσχει στο νεοσύστατο τότε «Dancing with the stars». Φυσικά αρνήθηκε αμέσως. Στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας ακούστηκε το όνομά του για την τηλεοπτική «Εθνική Ελλάδος» και τη θεατρική Χαρτοπαίκτρα, που όμως δεν προχώρησαν.

Αγρότης, ευτυχισμένος, έχει βρεθεί κάποιες φορές «θύμα φημολογίας» για θέματα υγείας, κάτι που φυσικά τον στεναχώρησε.

Όσο για τη νέα του ζωή, την περιγράφει ο ίδιος: «Δεν με ενδιαφέρει να δουλέψω στην τηλεόραση, ούτε στο θέατρο. Δεν μου λείπει το χειροκρότημα. Μου λείπουν η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Θανάσης Βέγγος, ο Νίκος Ρίζος, ο Σωτήρης Μουστάκας. Αυτοί μου λείπουν πολύ. Χαίρομαι όταν περπατάω στο δρόμο και μου πιάνουν κουβέντα και μου λένε: “Μεγαλώσαμε μ’ εσένα”. Αυτή είναι η παρακαταθήκη μου».

Σπύρος Δευτεραίος