Γεννήθηκε στην Αδελαΐδα το 1923 από Έλληνες μετανάστες από το Καστελλόριζο, τον Ιάκωβο και την Αναστασία Μπόλκα, οι οποίοι ήρθαν στην Αυστραλία για μια νέα αρχή με τον γιο τους Μιχαήλ, αφού είχαν χάσει τις τρεις κόρες τους. Το ζευγάρι αφότου εγκαταστάθηκε απέκτησε άλλες τρεις κόρες: τη Διονυσία, που ήταν η μεγαλύτερη, την Chrissie και τη Reenie.
Η Διονυσία είναι η μόνη εναπομείνασα από τα τέσσερα αδέρφια.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου οι γονείς της διατηρούσαν μια επιχείρηση στην οποία η Διονυσία χρειάστηκε να εργαστεί εγκαταλείποντας το σχολείο, όταν η μητέρα της αρρώστησε από καρκίνο.
Το 1949 μετακόμισε στη Μελβούρνη και παντρεύτηκε τον αιγυπτιακής καταγωγής Βασίλη Βασιλειάδη, οι γονείς του οποίου ήταν επίσης από το Καστελλόριζο. Απέκτησαν τρία παιδιά (την Ειρήνη, τον Ντάγκλας και την Αν) και διατηρούσαν ένα καφέ και στη συνέχεια μια μικτή επιχείρηση, ενώ η Διονυσία ασχολούνταν με τη ραπτική.
Η Αν θυμάται ότι η μητέρα της πάντα εργαζόταν. Πήγαινε στο σπίτι στις 7-8 το απόγευμα μέχρι τα 60 της χρόνια, και όταν δεν δούλευε ασχολιόταν με την κηπουρική. Η Διονυσία πάντα διατηρούσε τη φόρμα της –μέχρι και σήμερα–, και μάλιστα χωρίς φαρμακευτική αγωγή.
Της άρεσε το περπάτημα και περπατούσε κάθε πρωί, πέντε μέρες την εβδομάδα –μέχρι τα 90 της χρόνια–, και το πιο εκπληκτικό ήταν ότι ακόμα και στα 90 της εξακολουθούσε να κουρεύει το γρασίδι. Σταμάτησε μόνο όταν ένας γείτονας την αμφισβήτησε, και από τότε ντράπηκε να συνεχίσει.
Όταν τα εγγόνια της ήταν μικρά, συνήθιζε να παίζει μαζί τους στο μονόζυγο (τότε ήταν… μόλις 80!).
Αν και ζει πλέον σε οίκο ευγηρίας, «η μητρική της φύση δεν την έχει εγκαταλείψει» λέει η Αν, καθώς μιλάει σε όλους, συμπεριλαμβανομένων των φροντιστών, οι οποίοι όλοι «την αγαπούν επειδή είναι αστεία».
Τα προβλήματα μνήμης που αντιμετωπίζει λόγω ηλικίας δεν είναι ικανά να μειώσουν τη λάμψη της προσωπικότητάς της. Μπορεί καμιά φορά να ξεχνά με ποιον μίλησε πριν από λίγο, αλλά η Διονυσία εξακολουθεί να είναι «φωτεινή και λαμπερή και έχει χαρούμενη και ευγενική φύση».
Στις 23 Δεκεμβρίου συμπλήρωσε έναν αιώνα ζωής, και όπως είθισται σε στην Αυστραλία, έλαβε ευχετήριες κάρτες από τον βασιλιά Κάρολο Γ’ και τη βασίλισσα Καμίλα, τον γενικό κυβερνήτη της Αυστραλίας David Hurley, την κυβερνήτη της Βικτώριας Margaret Gardner, τον πρωθυπουργό Anthony Albanese και την πρωθυπουργό της Βικτώριας Jacinta Allan.
Σύμφωνα με τα όσα είπε η Αν, η αιωνόβια Διονυσία ήταν τόσο ευτυχισμένη και υγιής, που δεν στάθηκε ούτε ένα λεπτό όλο το Σάββατο. «Ήταν μια πραγματικά ξεχωριστή και ευτυχισμένη μέρα, και κατά διαστήματα προσπαθούσαμε να την πείσουμε να κάνει ένα διάλειμμα αλλά δεν ήθελε», λέει η κόρη της στο neoskosmos.com, συμπληρώνοντας ότι η μητέρα της δεν ήθελε να απομακρυνθεί από τις συζητήσεις και να αφήσει τους ανθρώπους μόνους τους.
«Όλη την ημέρα η αντοχή της ήταν καταπληκτική, και μάλιστα σηκώθηκε και αποχαιρέτησε τον κόσμο».
Αυτή η ενεργητικότητα πιθανότατα έχει τις ρίζες της στα παλιά χρόνια, όταν βοηθούσε στο οικογενειακό γαλακτοπωλείο φροντίζοντας τα μικρότερα αδέλφια της, αλλά και αργότερα, όταν απέκτησαν το δικό τους κατάστημα με τον σύζυγό της, ενώ παράλληλα μεγάλωνε τα παιδιά τους.