Ατό το αίμα μ’ ’κ’ έν’ νερόν, σπίγγ’ τ’ έρ’μον η καρδία μ’,
τρανήν το σταλαφάρισμαν, φουρκίγουνται τα ψήα μ’.
Αυτό το δίστιχο παραδίδει ο Ιωάννης Χαριτίδης (διαδικτυακά γνωστός ως «Ποντιακή λαίλαπα»), και ανατρέχοντας στο Ιστορικόν λεξικόν της ποντικής διαλέκτου βρίσκουμε τα εξής:
Το ρήμα είναι σταλαφαρίζω και σημαίνει στεναχωριέμαι πολύ, αδημονώ.
Ο Άνθιμος Παπαδόπουλος μάλιστα δίνει και παρόμοια παραδείγματα: «Εσταλαφάρτσεν η ψη μ’» (κοντεύει να βγει η ψυχή μου από την αδημονία) και «Εσταλαφάρτσεν η καρδία μ’» (έσφιξε η καρδιά μου από στεναχώρια).
Έτσι προκύπτει και η απόδοση του δίστιχου του Ι. Χαριτίδη:
Αυτό το αίμα μου δεν είναι νερό, σφίγγει η έρημη καρδιά μου
μεγαλώνει η πίεση του αίματος, πνίγεται η ψυχή μου.
[Πηγή: slideshare.net/pontiakilelapa]