Αν είστε λάτρης των γατών, ίσως θα έπρεπε να βάλετε στο πρόγραμμά σας μια επίσκεψη στο… μιαουσείο της Τεχεράνης. Κατά πάσα πιθανότητα, αντί για φύλακας, θα σας υποδεχθεί ένας χοντρός γατούλης ξαπλωμένος στα σκαλοπάτια του Μουσείου Γάτας, όπου καμιά τριανταριά γάτες περιφέρονται ελεύθερα στις αίθουσες και το δημοφιλές καφέ.
Έχουν ονόματα όπως Σεχραζάντ, Φαρούκ, Σαπούρ ή Σιρίν και είναι τα αστέρια του μουσείου που άνοιξε το 2020 σε ένα διώροφο κτήριο στο κέντρο της Τεχεράνης.
Οι ιδιοκτήτες του το ονομάζουν «μιαουσείο», προβάλλοντας συμβολικά την επιθυμία τους να δημιουργήσουν συνθήκες ανέφελης συνύπαρξης ανάμεσα σε ανθρώπους επισκέπτες και γάτες στις αίθουσες και στη βεράντα του καφέ, όπως εξηγεί ο διευθυντής του Χοσέιν Χάμλεχ Ντάρι.
Στους τοίχους παρουσιάζονται αναπαραγωγές έργων ζωγραφικής, φωτογραφίες, σκίτσα, και μια συλλογή γραμματοσήμων από διάφορες χώρες (Ιράν, Κορέα, Γουινέα, Ουκρανία…) που υμνούν τη γάτα.
Αλλά όπως φαίνεται, το κοινό έρχεται κυρίως για να χαϊδέψει και να παίξει με τις υιοθετημένες γάτες του μουσείου που εκπροσωπούν μια πλειάδα από γατίσιες ράτσες.
Ανάμεσά τους, πολλές γάτες με μακρύ τρίχωμα και ήρεμο χαρακτήρα, που κατάγονται από την Περσία, μια περιοχή που σήμερα βρίσκεται ανάμεσα στο Ιράν και την Τουρκία.
«Όταν οι άνθρωποι έρχονται εδώ και συναντούν τον Φαρούκ, έναν γάτο εκ γενετής τυφλό, αλλά πολύ ευκίνητο, καταλαβαίνουν ότι οι γάτες είναι κι αυτές πολίτες αυτής της πόλης και μπορούν να συνυπάρξουν με τον (ανθρώπινο) πληθυσμό», λέει ο Χάμλεχ Ντάρι που θέλει επίσης να αποκαταστήσει τη φήμη τους που έχει υποφέρει εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των αδέσποτων γατών που κυκλοφορούν στους δρόμους των μεγάλων πόλεων του Ιράν και κυρίως της Τεχεράνης.
Οι γάτες είναι πολύ αγαπητές στο Ιράν εδώ και αιώνες. «Απεικονίζονται σε πλήθος έργων τέχνης, κυρίως στις περσικές μινιατούρες, λέει ο διευθυντής του μουσείου, αναφέροντας ως παράδειγμα τη διάσημη γάτα του Νασρεντίν Σαχ, που βασίλεψε από 1848 μέχρι το 1896.
Όλοι οι Ιρανοί ξέρουν επίσης το χιουμοριστικό παραμύθι «Η γάτα και το ποντίκι» (Masnavi Mush-O Gorbeh), μια πολιτική σάτιρα γραμμένη από τον ποιητή Ομπέιντ Ζακάνι τον 14ο αιώνα, όπου πρωταγωνιστεί μια παμπόνηρη και όλο αυτοπεποίθηση γάτα.