Μπορεί σήμερα να γίνεται 93 ετών, αλλά δεν ξέρει τι θα πει… σύνταξη. Ο Κλιντ Ίστγουντ αυτή την περίοδο προετοιμάζει μια ακόμα ταινία με τη Warner Bros. Από τα λίγα που έχουν διαρρεύσει, το φιλμ θα έχει τον τίτλο Ένορκος. Η κάμερα θα ακολουθεί έναν ένορκο κατά τη διάρκεια μιας δίκης για δολοφονία. Όταν αντιληφθεί ότι αυτός ήταν η αιτία θανάτου του θύματος, θα αναδυθεί το δίλημμα: Να σωθεί ή να αποκαλύψει την αλήθεια;
Κάθε αρχή και δύσκολη
Ο Ίστγουντ, λοιπόν, γεννήθηκε το 1930. Δηλαδή μέσα στη μαύρη οικονομική δεκαετία. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, περιπλανήθηκε αρκετές φορές με την οικογένειά του, προτού τελικά εγκατασταθεί στο Πίντμοντ της Καλιφόρνιας το 1940. Στρατεύτηκε κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας και υπηρέτησε τη θητεία του στην Καλιφόρνια.
Μετά την απόλυσή του το 1953 μετακόμισε στο Χόλιγουντ, κάνοντας διάφορες δουλειές του ποδαριού στην προσπάθειά του να βρει μια ευκαιρία για να μπει στον μαγικό κόσμο του κινηματογράφου. Κοινώς, είχε βρει τι θέλει να κάνει αλλά ως νεαρός, εμφανίσιμος και καλογυμνασμένος το προσέγγιζε με άλλον τρόπο.
Ένα δοκιμαστικό στη Universal το 1954 του εξασφάλισε ένα συμβόλαιο 40 εβδομάδων, αλλά ύστερα από μία ανανέωση και μια σειρά από ρολάκια σε ταινίες τρόμου το συμβόλαιό του δεν ανανεώθηκε ξανά. Στη συνέχεια εμφανίστηκε σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές, προτού κάνει το μεγάλο μπαμ το 1959 με το ρόλο του Ρόουντι Γέιτς στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά γουέστερν Rawhide.
Αλλά και πάλι, ήταν απλώς σχετικά γνωστός και εμφανίσιμος. Μέχρι εκεί.
Τα τρώτε τα σπαγγέτι;
Η επιτυχία ήρθε από την Ευρώπη και συγκεκριμένα από την Ιταλία όπου ανθούσε το σπαγγέτι γουέστερν, δηλαδή το αμερικάνικο είδος στο πιο μεσογειακό του. Πιο λαϊκό, αλλά και πιο βάρβαρο σε κάποιες φάσεις, με ένα ευρωπαϊκό φιλοσοφικό υπόβαθρο. Μπερδευτήκατε;
Αρκεί να δείτε τον Κλιντ Ίστγουντ ως τον Άνθρωπο Χωρίς Όνομα, έναν λιγομίλητο και ατρόμητο πιστολά, του οποίου η στωικότητα καλύπτει τον βάναυσο χαρακτήρα του· όλα αυτά στην τριλογία των σπαγγέτι γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε Για μια χούφτα δολάρια, Μονομαχία στο Ελ Πάσο, και Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος.
Το 1967 οι ταινίες προβλήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες με μεγάλη επιτυχία, καθιστώντας τον Ίστγουντ αστέρι πρώτου μεγέθους και περιζήτητο ηθοποιό. Παράλληλα ανανέωσαν ένα είδος που είχε αρχίσει να δείχνει σημάδια παρακμής. Ο Αμερικανός ηθοποιός, ο Ιταλός σκηνοθέτης και η μουσική του επίσης Ιταλού Ένιο Μορικόνε έφεραν την ανανέωση του είδους ως… εισαγόμενη.
Και τότε επί αμερικανικού εδάφους ο Ίστγουντ γύρισε την πρώτη του ταινία ως πρωταγωνιστής. Και ήταν φυσικά γουέστερν, το Κρεμάστε τους ψηλά.
«Φτιάξε μου τη μέρα»
Δεκαετία του 1970. Ο Κλιντ Ίστγουντ είχε αρχίσει να περνάει και σε άλλα είδη, όπως η αστυνομική περιπέτεια. Και κάπου εκεί εμφανίστηκε ο επιθεωρητής Κάλαχαν, ή αλλιώς Dirty Harry. Στην ουσία ήταν η μεταφορά του σιωπηλού πιστολέρο στην Αμερική της εποχής. Σκληρός, χωρίς να λέει πολλά, αδίστακτος, αποφασισμένος να βρει την αλήθεια με κάθε μέσο.
Τρελή επιτυχία, αλλά με πολλές επικρίσεις για τη βία, την ωμότητα αλλά και την απονιά του πρωταγωνιστή. Όλα αυτά συνδυάζονταν με τα ρεπουμπλικανικά πιστεύω του Ίστγουντ. (Μάλιστα ήταν από τους ελάχιστους επώνυμους που αργότερα στήριξαν τον Ντόναλντ Τραμπ.)
Όπως και να ‘χει, ο Κάλαχαν αποδείχτηκε λίρα 100. Από την ατάκα «Έλα αλήτη, φτιάξε μου τη μέρα» που έλεγε σε παράνομο, μέχρι τις εισπράξεις που έφεραν τέσσερις συνέχειες – τις δύο τις σκηνοθέτησε ο ίδιος ο πρωταγωνιστής.
Με την ιδιότητα, άλλωστε, του σκηνοθέτη βρήκε την οσκαρική δικαίωση, και μάλιστα δύο φορές. ο 1993 με τους Ασυγχώρητους και το 2005 με το Million dollar baby.
Επιπλέον ανοίχτηκε σε άλλα είδη, όπως το αισθηματικό δράμα Οι γέφυρες του Μάντισον, στο οποίο ο σκληρός έγινε ζευγάρι με τη Μέριλ Στριπ, μέχρι το αδικημένο μιούζικαλ Jersey boys.
Τα παράπονά σας στον δήμαρχο
Εκτός της υποκριτικής, ο Κλιντ Ίστγουντ ασχολήθηκε και με την πολιτική, κρατώντας χαμηλούς τόνους πάντα. Συγκεκριμένα ήταν δήμαρχος του Carmel-by-the-Sea (πόλης στην κομητεία Μοντερέι της Καλιφόρνια) από το 1986 έως το 1988, και μάλιστα η θητεία του θεωρείται απολύτως επιτυχημένη.
Ως δήμαρχος αμοιβόταν με 200 δολάρια το μήνα, τα οποία πρόσφερε σε ένα τοπικό κέντρο νεολαίας· συμμετείχε επίσης σε όλες τις εβδομαδιαίες συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, στις οποίες συχνά κατέφθανε αεροπορικώς από τα πλατό ταινιών. Δεν διεκδίκησε την επανεκλογή του, λέγοντας ότι ήθελε να περνά περισσότερο χρόνο με τα παιδιά του.
Ήταν όλοι τους παιδιά του
Στο Χόλιγουντ ήταν κοινό μυστικό ότι ο Κλιντ Ίστγουντ είχε αποκτήσει παιδί πριν από τον πρώτο του γάμο και προτού γίνει διάσημος, ένα κορίτσι που είχε δοθεί πιθανότατα για υιοθεσία. Οι φήμες κάνουν λόγο για τον καρπό του έρωτα του με μια γυναίκα από το Σιάτλ, μια παράλληλη σχέση που διατηρούσε ενόσω ήταν αρραβωνιασμένος με τη Μάγκι Τζόνσον το 1953.
Αυτή η κόρη εμφανίστηκε πριν από μερικά χρόνια με το όνομα Λόρι Ίστγουντ. Η έτερη κόρη του ηθοποιού και σκηνοθέτη, Μόργκαν, πόσταρε φωτογραφία στο Instagram με όλα τα παιδιά του σε πρεμιέρα, δηλώνοντας πως πρόκειται για την αδελφή της.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πάντως στην ίδια πρεμιέρα έδωσε το παρών και η πρώτη σύζυγός του Μάγκι Τζόνσον, η οποία ήταν μοντέλο. Την γνώρισε σε ραντεβού στα τυφλά και έμειναν παντρεμένοι από το 1953 έως το 1984. Απέκτησαν δύο παιδιά, την 46χρονη Άλισον και τον 50χρονο Κάιλ, ο οποίος είναι μουσικός – έχει υπογράψει τα soundtrack γνωστών ταινιών και έχει κάνει live και στην Αθήνα. Η σχέση ολοκληρώθηκε με ένα άσχημο διαζύγιο.
Την περίοδο που ήταν παντρεμένος με την Τζόνσον είχε παράλληλη σχέση με την ηθοποιό Σάντρα Λοκ. Εκείνη γνώρισε τον Ίστγουντ στις αρχές της δεκαετίας του ’70, και το 1975 άρχισε να συζεί μαζί του. Παρόλο που λίγο καιρό αργότερα ανακάλυψε πως εξακολουθούσε να έχει σεξουαλικές σχέσεις με άλλες γυναίκες, δεν τον εγκατέλειψε. Όταν τελικά χώρισαν, το 1989, η Σάντρα Λοκ διεκδίκησε διατροφή αφότου όταν εκείνος είχε αλλάξει τις κλειδαρίες στο σπίτι τους στο Μπελ Ερ και είχε φωνάξει μεταφορική για τα πράγματα της, ενώ εκείνη έλειπε σε ταξίδι για γυρίσματα.
Ο (και στην προσωπική του ζωή) λιγομίλητος και σκληρός Κλιντ είχε πολλές σχέσεις, με 8 παιδιά μέχρι τώρα, που μπορεί την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές να έχουν γίνει 9 ή 10.
Σπύρος Δευτεραίος