Είναι πολύ δύσκολο, και δεν θέλεις να πιστέψεις ότι η χώρα διοικείται από πολιτικά ανόητους, όμως έρχεται η σκληρή πραγματικότητα και το αποδεικνύει – και μάλιστα περίτρανα. Δεν θα βάλουμε στη σειρά τις πολιτικές ανοησίες κυβερνήσεων που οδήγησαν σε άλλο ένα έγκλημα, αυτό των Τεμπών. Αυτό το κάνουν άλλοι, που γνωρίζουν λεπτομέρειες για το θέμα.
Εμείς θα μείνουμε στον πολιτικοεπικοινωνιακό χειρισμό αυτής της τραγωδίας.
Πρώτα επιχείρησαν να παρουσιάσουν το θάνατο 57 ανθρώπων –και μάλιστα προτού καν αρχίσει η ταφή των σορών– περίπου ως… ευκαιρία να αποκτήσουμε ασφαλή σιδηρόδρομο. Την απάντηση σ’ αυτήν την αθλιότητα την έδωσαν ένας διασωθείς και ο πατέρας ενός παιδιού που έχασε τη ζωή του στη σύγκρουση. Κι όμως, ο ένας από τους δημοσιογράφους που πρόβαλε αυτό το υβριστικό και καταστροφικό επιχείρημα, συνεχίζει να το υπερασπίζεται, παρά την καθολική κατακραυγή.
Όταν δεν «έπιασε» αυτό το επιχείρημα και όταν ήλθαν αντιμέτωποι με την καθολική αντίδραση των πολιτών, έβγαλαν στο προσκήνιο άλλο σενάριο. Με άρθρα και παρεμβάσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι «γνωστοί άγνωστοι» άρχισαν να αναφέρονται στα «άκρα» και στον κίνδυνο να ενισχυθούν, απειλώντας την… καθεστηκυία τάξη.
Δεκάδες τα άρθρα και οι παρεμβάσεις.
Είναι αλήθεια ότι η χώρα έζησε περιπέτειες από την ενίσχυση των άκρων στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης που οδήγησε στα μνημόνια. Ζήσαμε πολιτικές ανατροπές που όχι μόνο δεν βοήθησαν τη χώρα, αλλά την έσπρωξαν πιο βαθιά στο γκρεμό της χρεοκοπίας και της διεθνούς ανυποληψίας.
Σύνορα «ξέφραγο αμπέλι», συνεχής εξευτελισμός στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το Παρίσι στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τα μνημόνια, συνεχής επιδείνωση του εξωτερικού χρέους της χώρας, αναγνώριση της ανύπαρκτης «μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας» με την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών που υπέγραψαν Τσίπρας και Κοτζιάς αλλά «βόλεψε» και το δίδυμο Ντόρας-Κυριάκου, υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου, εμφάνιση του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας», εισβολή στην –με βάση το Διεθνές Δίκαιο– ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ του «Oruç Reis», ανήκουστη δήλωση από πλευράς του υπερυπουργού κ. Γεραπετρίτη, που ανέλαβε να λύσει το «πρόβλημα σιδηρόδρομοι», ότι η κόκκινη γραμμή της Ελλάδας είναι τα 6νμ, δίνοντας έτσι το ελεύθερο στην Τουρκία να αλωνίζει στις ελληνικές θάλασσες πέραν των 6νμ, τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδας με Αίγυπτο, μέχρι 28ο μεσημβρινό, αφήνοντας ανοιχτή διάπλατα την πόρτα στην Τουρκία να διεκδικήσει κάτι που δεν δικαιούται, με βάση το χάρτη της Σεβίλλης, λεηλασία του αλιευτικού πλούτου της Ελλάδας από τουρκικά αλιευτικά μέχρι και 500 μέτρα από τις ελληνικές ακτές, συνεχείς υπερπτήσεις επανδρωμένων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών πάνω από κατοικημένα και ακατοίκητα νησιά του Αιγαίου, και πόσα άλλα…
Το δυστύχημα των Τεμπών πολύ απλά είναι η συνέχεια όλων όσων αναφέρθηκαν και πόσων άλλων, αποτέλεσμα της κακής λειτουργίας του ελληνικού κράτους ένεκα της κομματοκρατίας, της οικογενειοκρατίας, του καπελώματος της Δικαιοσύνης από τους πολιτικούς, του κομματικού συνδικαλισμού, της διαφθοράς πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων που έχει φθάσει μέχρι και τους… κλητήρες.
Όλα αυτά μπορεί κανείς άνετα να τα εντοπίσει στον τρόπο με τον οποίον λειτουργούν οι σιδηρόδρομοι, που οδήγησε νομοτελειακά στο δυστύχημα των Τεμπών. Όλα τα παραπάνω είναι ακραίες καταστάσεις, και φυσικά όσοι είναι υπεύθυνοι και υπερασπιστές τους, είναι ακραίοι.
Αυτοί είναι ακραίοι, και όχι οι πολίτες που εντοπίζουν την παθογένεια του πολιτικού συστήματος και του κράτους.
Το ζήτημα είναι οι πολίτες να βρουν τρόπους να εκφραστούν για να μην καπελώνονται από προβοκάτορες που δίνουν το δικαίωμα στους πραγματικούς ακραίους δολιοφθορείς της πατρίδας μας να μιλούν για «άκρα».
Ήδη, η καταστροφή του μνημείου που έχει στηθεί για τους νεκρούς της Marfin, που δολοφονήθηκαν από αριστεριστές με μολότοφ, τις οποίες ο κύριος Τσίπρας έσπευσε να «αθωώσει»!
Για να μην μας διαφεύγει με ποιους έχουμε να κάνουμε, να υπενθυμίσουμε το περιστατικό που έγινε στη Βουλή. Ήταν η στιγμή που το 2017, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, γινόταν λόγος για το νόμο για την Παιδεία, όταν ο κ. Τζαβάρας φώναξε στον πρωθυπουργό: «Τι είδους έρευνα γίνεται στα πανεπιστήμια; Το μόνο που γίνεται εκεί είναι να κατασκευάζουν μολότοφ».
Άκουσε τη λέξη μολότοφ ο κ. Τσίπρας, και αποφάσισε να απαντήσει με αστειάκι: «Και τι κακό έχουν οι μολότοφ;». Ο κ. Τζαβάρας απάντησε αμέσως: «Τι κακό; Καίνε κόσμο». Για να απαντήσει ο κ. Τσίπρας με ένα ευφυολόγημα που μιλάει από μόνο του:
«Εξαρτάται σε ποια μεριά είσαι όταν πέφτουν οι μολότοφ. Εκεί που τις ρίχνουν ή εκεί που πέφτουν;».
Αυτοί είναι οι ακραίοι λοιπόν, που με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους έχουν απαξιώσει το κράτος και την Ελλάδα, αυτοί είναι οι ακραίοι που με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους οδήγησαν στο θάνατο 57 νέους ανθρώπους, ακραίοι είναι οι… κονδυλοφόροι που διακινούν τη θεωρία της ενίσχυσης των άκρων για να φοβίσουν τον κόσμο και να τον κάνουν να μην αντιδρά και να μην καταγγέλλει την πορεία προς το θάνατο.
Ενδεικτικό δε της ανηθικότητάς τους είναι το γεγονός ότι ενώ γνωρίζουν ότι η αντίδραση του κόσμου έχει να κάνει με τη δική τους αποτυχία, βάζουν τους κονδυλοφόρους να διακινούν την απειλή «των άκρων», όταν οι ίδιοι έχουν αποδείξει ότι είναι τα άκρα.
Φυσικά υπάρχει ένα θέμα μετασχηματισμού αυτής της καθολικής αντίδρασης και της οργής του κόσμου σε κάτι δημιουργικό για την Ελλάδα. Όμως αυτό δεν έρχεται ούτε με επιφοίτηση ούτε με σωτήρες.
Η ίδια η κοινωνία, αν θέλει να ζήσει, αν θέλει να μην καλείται να θάψει και θρηνήσει κάθε φορά τα θύματα του συστήματος που προαναφέραμε, πρέπει να αναζητήσει και να βρει μόνη της τη λύση και ταυτόχρονα να αυτοπροστατευτεί από επικίνδυνα στοιχεία που ψαρεύουν σε θολά νερά.
Ειδάλλως, πολύ απλά θα περιμένουμε την επόμενη καταστροφή, για να ξαναβγούν οι κονδυλοφόροι του συστήματος να μιλούν για «άκρα» και να ασχημονούν, λέγοντας ότι η καταστροφή είναι ευκαιρία…