Ήταν μια μέρα σαν την σημερινή το 1941. Η Ελλάδα βίωνε τον πόλεμο, αλλά κάπου στον Πειραιά, και συγκεκριμένα στο Πασαλιμάνι, στην οικογένεια του γιατρού Φωταρά γεννήθηκε ένα κοριτσάκι. Και το όνομα αυτής: Δούκισσα. Όχι από μοναρχικές αγάπες, αλλά λόγω καταγωγής από τα Δωδεκάνησα. (Και ήταν βαφτισμένη Δούκισσα.)
Πολύπλευρο ταλέντο
Ξεκίνησε την καριέρα της στην ηλικία των 12, σαν χορεύτρια, ενώ έναν χρόνο αργότερα έκανε ντεμπούτο στη δισκογραφία με ένα τραγούδι του Στέλιου Χρυσίνη, το «Με την κοπέλα π’ αγαπώ», ενώ ακολούθησαν συνεργασίες με μεγάλους συνθέτες.
Βλέποντας όμως ότι το τραγούδι τής πήγαινε, σιγά-σιγά εγκατέλειψε το χορό. Και μετά ήρθε η υποκριτική. Έπαιξε στην αρχή σε μια ταινία, άρχισε να την συνεπαίρνει και γράφτηκε σε δραματική σχολή.
Την τελείωσε και ανέβηκε και στο θεατρικό σανίδι, και συγκεκριμένα στην παράσταση Τον άρτον ημών τον επιούσιο. Όμως στην πορεία είχε αλλάξει ο χάρτης της νυχτερινής διασκέδασης και τα κέντρα το πήγαιναν μέχρι πρωίας. Και η Δούκισσα αποφάσισε να πει αντίο στο θέατρο – το τραγούδι την είχε κερδίσει.
Η σχέση με τον Τόλη
Και ανοίγουμε το κεφάλαιο «Τόλης Βοσκόπουλος». Το 2009 σε τηλεοπτική εκπομπή για τη ζωή της αποκάλυψε και την παράνομη σχέση που είχε με τον τραγουδιστή. «Είχα σχέση με τον Τόλη Βοσκόπουλο όταν αυτός ήταν παντρεμένος» δήλωσε τότε η Δούκισσα, και συνέχισε λέγοντας: «Μετά από μερικά χρόνια γνώρισα τη γυναίκα του και της ζήτησα συγνώμη».
Η προσωπική τους σχέση έληξε άδοξα, όταν εκείνη έφυγε στο εξωτερικό με αρχικό στόχο να μείνει καιρό εκεί. Τελικά την έφερε πίσω η επιτυχία του «Πού πας χωρίς αγάπη» του Ζαμπέτα.
Η άγνωστη συνονόματη αδελφή
Μέχρι το θάνατό της ελάχιστοι γνώριζαν ότι είχε μία ετεροθαλή αδερφή. Ο Δημήτρης Φωταράς ήταν παντρεμένος με τη μητέρα της τραγουδίστριας. Μόλις γεννήθηκε ζήτησε διαζύγιο, και την ίδια χρονιά, το 1941, παντρεύτηκε ξανά και απέκτησε άλλη μία κόρη. Την ονόμασε και εκείνη Δούκισσα.
Τα κορίτσια δεν γνώριζαν τίποτα η μία για την ύπαρξη της άλλης. Ώσπου…
«Μου το αποκάλυψε η μητέρα μου επειδή είχε αρχίσει να σφίγγει ο κλοιός και θα το μάθαινα. Και όταν έφυγε από τη ζωή, μου έδωσε ευχή και κατάρα: Με αυτό το παιδί –εννοώντας την ετεροθαλή αδερφή μου–, να μην τσακωθείς ποτέ. Η μητέρα μου γεφύρωσε το χάσμα που υπήρχε στην ψυχή μας», είχε πει η «άλλη» Δούκισσα.
Και είχε προσθέσει: «Με δική μου πρωτοβουλία πήγα και την βρήκα στον “Διογένη” όπου εμφανιζόταν με την Άννα Βίσση και τον Φίλιππο Νικολάου. Με καλοδέχτηκε. Φιλικότατα και με ειλικρίνεια. Εάν μου έδειχνε ψυχρότητα, δεν θα την ενοχλούσα ξανά».
Τελικά οι δύο γυναίκες δέθηκαν πολύ: «Στηρίξαμε τη σχέση μας στο μέλλον, δεν αναφερόμασταν στα παλιά. Εγώ δεν έλεγα ποτέ “Ο πατέρας μου” για να μην την κάνω να ζηλέψει, έλεγα “Ο πατέρας”. Ήταν η κολλητή μου. Σκεφτόταν η μία την άλλη από μακριά. Τη σχέση αγάπης που μας έδενε τη χτίσαμε σιγά-σιγά και δεν έμοιαζε με τις σχέσεις που έχουν άλλα αδέρφια, που πολλές φορές δεν μιλούν μεταξύ τους».
Για την ιστορία, η άλλη Δούκισσα εργάστηκε ως εκπαιδευτικός.
Τα σουξέ-σλόγκαν
Ως τραγουδίστρια που έζησε τις μεγάλες στιγμές του λαϊκού τραγουδιού –κυρίως στα ’60s–, λίγο δυσκολεύτηκε στη μετάβαση στα σουξέ-σλόγκαν. Όμως τα υπηρέτησε με τεράστια επιτυχία.
https://www.youtube.com/watch?v=7FryjNd9EbY
«Η φωνή μου ήταν προορισμένη για καλά τραγούδια, το μπρίο μου όμως δεν ταίριαζε σε αυτά. Μόλις είπα σλόγκαν, έγινε σουξέ. Το υποστήριξα, όπως και η εποχή. Σίγουρα το ρεπερτόριο με αδίκησε. Προσπαθούσα, αλλά δεν μου έδιναν ούτε τη θέση, ούτε το χρήμα. Περίμενα πολύ καιρό. Αυτά με βοήθησαν, έκανα την περιουσία μου, τα σπίτια για τα παιδιά μου», είχε δηλώσει σε συνέντευξή της.
Και αυτά τα σουξέ-σλόγκαν έφτασαν μέχρι αρχές της δεκαετίας του 1990, με ένα από τα καλύτερα τραγούδια που είχε πει:
Οι πληγές και οι χαρές μιας ζωής
Ο πατέρας της δεν την αγάπησε. Η μόνη επαφή που είχε μαζί του ήταν όταν στα 12 πήγε μαζί με τη γιαγιά της να του ζητήσουν να υπογράψει ένα χαρτί για να συνεχίσει το σχολείο στο γυμνάσιο· εκείνος τις έδιωξε κακήν κακώς.
Η μεγάλη τραγουδίστρια πίστευε ότι δεν μπόρεσε να αγαπήσει ποτέ αληθινά στη ζωή της λόγω της πατρικής στάσης (και απουσίας). Δύο γάμοι και δύο αγόρια που ήταν το στήριγμά τους ήταν η προσωπική της ζωή.
Και κάποια στιγμή της ανακοινώθηκε ότι έχει καρκίνο. «Μου έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι» είχε πει σε συνέντευξή της στην Έλενα Κατρίτση. Όμως τον πάλεψε. Και όταν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, μην θέλοντας να δίνει δικαιώματα, απομονώθηκε σε νοσοκομείο της Αθήνας. Πέθανε το 2010 σε ηλικία 69 ετών.
Η Δούκισσα έφυγε όμως ευτυχισμένη, γιατί πρόλαβε να δει γαμπρό τον πρωτότοκο γιο της Κυριάκο Παπαδάκο στο πλευρό της εκλεκτής της καρδιάς του Μαριάννας, αλλά και το πρώτο της εγγονάκι.
Οι γιατροί είχαν πει στα παιδιά της ότι είχε 6 μήνες ζωή. Ο Θεός όμως της χάρισε άλλους τέσσερις. Ο Κυριάκος και ο Δημήτρης, τους οποίους απέκτησε από τον δεύτερο της γάμο, κουβαλούσαν τον μεγάλο σταυρό. Δεν είχαν πει τίποτα στη μητέρα τους. Εκείνη όμως το ένιωθε. Αλλά ήταν τόσο υπερήφανη και αξιοπρεπής που ποτέ δεν παραπονέθηκε για ό,τι της συνέβη. Και ναι, τον φοβόταν το θάνατο.
Η τελευταία της επιθυμία ήταν να πάει μια κρουαζιέρα στη Καραϊβική με όλη της την οικογένεια. Όμως δεν τα κατάφερε.
https://www.youtube.com/watch?v=hwv4SgamL5U
Σπύρος Δευτεραίος